Washington’s retoriek met betrekking tot Iran schildert het beeld van een kwaadaardige natie die de wereld vernietigt. In werkelijkheid lijkt het erop dat Teheran de dialoog met zijn rivalen verkiest, wat onaanvaardbaar is voor de VS.
De verklaring van het Witte Huis van dinsdag van president Trump over “Sta met Saoedi-Arabië” was een regelrechte veroordeling van Iran en een totale gratis pas voor Saoedi-Arabië.
Iran is de schuld van bijna elke kwestie in het Midden-Oosten, met inbegrip van de oorlog in Jemen, volgens de verklaring . De door de VS geproduceerde en geleverde bommen die op Jemenitische schoolbussen regenen, met ongeveer 85.000 kinderen die doodgaan in het proces, is eenvoudigweg vanwege Iran. Niet alleen is Iran verantwoordelijk voor het bloedvergieten in Jemen, ook heeft Teheran de “dictator Bashar Assad” in Syrië “miljoenen van zijn eigen burgers” helpen doden . Het officiële dodental van de Syrische oorlog is minder dan één miljoen, en zeker de verschillende jihadistische groepen inclusief de Islamitische Staat (IS), deel de verantwoordelijkheid voor dat cijfer.
“De Iraniërs” hebben ook veel Amerikanen en andere onschuldige mensen in het Midden-Oosten gedood. Iran schreeuwt niet alleen “Dood aan Amerika” en “Dood aan Israël”, maar het wordt ook beschouwd als “de grootste sponsor ter wereld van terreur”.
Het is merkwaardig genoeg dat ten eerste, in een verklaring over Saoedi-Arabië, de term ‘werelds grootste sponsor van terreur’ niet begaafd is voor de hoofdsponsors van Al-Qaeda en IS . Ten tweede lijkt het feit dat Trump die term zelf in omgekeerde komma’s plaatste, te suggereren dat zelfs hij niet helemaal gelooft dat hij waar is.
Vergeet niet dat Saudi-Arabië het land is waar Trump, voordat hij president werd, eens beschuldigd werd van het brein achter de aanslagen van 9/11. Ik was hier niet van op de hoogte voordat ik de verklaring las, maar volgens het Witte Huis zou Saoedi-Arabië zich graag terugtrekken uit Jemen als de Iraniërs ermee instemden te vertrekken. Dat klopt, de niet-aanwezigheid van Iran in Jemen moet worden verwijderd om Saoedi-Arabië te doen ophouden met het opblazen van kinderen, ziekenhuizen, fabrieken, voedselvrachtwagens, scholen, landbouwgrond, strategische havens en het opgeven van zijn volledige wurggreep over het land.
Als je naïef genoeg zou zijn om de verklaring van het Witte Huis letterlijk te nemen, zou je zeker denken dat Iran veel te verantwoorden heeft. Iran is tenslotte volksvijand nummer één en is dat al een tijdje. Omgekeerd is Saoedi-Arabië een al lang bestaande bondgenoot van de Verenigde Staten, een trouw dienende klantstaat, en het moet ten koste van alles worden beschermd, vooral als er enige hoop moet zijn om terug te duwen tegen Iran, zoals het roept “Dood aan Amerika” en “Dood aan Israel.”
Maar wat als Iran, ondanks al zijn tekortkomingen, niet geïnteresseerd was in een oorlog met Saoedi-Arabië? Wat als we een beetje dieper graven en ons afvroegen: is er een andere manier om om te gaan met de ‘dreiging’ die Iran vormt?
In januari van dit jaar schreef de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Mohammad Javad Zarif een artikel dat werd gepubliceerd in de Financial Times waarin het voorgestelde kader van het land voor het brengen van stabiliteit in het Midden-Oosten werd uiteengezet. Het artikel werd op grote schaal genegeerd door de rest van de wereld, hoewel de implicaties potentieel levensreddend waren.
“Het doel van een sterke regio – in tegenstelling tot een zoektocht naar hegemonie en de uitsluiting van andere actoren – is geworteld in het erkennen van de noodzaak om de belangen van alle belanghebbenden te respecteren,” schreef Zarif. “Elke dominante inspanning van één land is niet alleen ongeschikt, maar in wezen onmogelijk: degenen die erop staan dat pad te volgen, creëren instabiliteit. De wapenwedloop in onze regio is een voorbeeld van dit soort destructieve rivaliteit: het overhevelen van vitale hulpbronnen naar de koffers van wapenfabrikanten heeft niets bijgedragen aan het bereiken van vrede en veiligheid. Militarisme heeft alleen maar gediend om rampzalig avonturisme aan te wakkeren. ‘
Zarif zegt dat de gebruikelijke manieren om allianties te vormen ‘verouderd’ zijn geworden en suggereert dat beveiligingsnetwerken om problemen aan te pakken een veel betere praktijk is. Hij stelt voor dat de landen in de regio in plaats van belangenconflicten te negeren, hun verschillen accepteren.
“De regels van deze nieuwe orde zijn duidelijk: gemeenschappelijke normen, met name de doeleinden en beginselen van het VN-handvest, zoals soevereine gelijkheid van staten; zich onthouden van de dreiging of het gebruik van geweld; vreedzame oplossing van conflicten; respect voor de territoriale integriteit van staten; niet-interventie in de binnenlandse aangelegenheden van staten; en respect voor zelfbeschikking binnen staten, ” voegt Zarif toe.
Zarif beveelt aan de dialoog te openen en geeft de schuld van een ‘dialoogtekort’ voor instabiliteit in de hele regio. Zo’n dialoog zou volgens hem andere naties kunnen helpen begrijpen dat alle partijen ‘soortgelijke zorgen, angsten, aspiraties en hoop’ hebben. Zijn uiteindelijke visie is dat deze landen uiteindelijk een ‘niet-aanvalsverdrag’ zullen aannemen .
Nu heeft Zarif niet expliciet aangegeven met wie hij sprak in dit voorgestelde pad naar vrede en stabiliteit. Maar wat als zijn intentie was om met Saudi-Arabië samen te werken, is dit niet iets waar over moet worden gesproken, vooral niet door de Amerikaanse opperbevelhebber bij het vrijgeven van uitspraken die het vuur aansteken van een al vluchtig gebied terwijl twee grote regionale spelers tegen elkaar worden gestoten andere?
In oktober vorig jaar werd Zarif geciteerd die zei dat Teheran bereid is en klaar voor toenadering tot het Koninkrijk Saoedi-Arabië, eraan toevoegend dat hij niet gelooft dat de twee landen moet de aard van de relatie die ze hebben op dit moment hebben.
In december vorig jaar liet de Iraanse president Hassan Rouhani verder weten dat Teheran bereid is de banden met Saoedi-Arabië te hervatten als het zijn militaire campagne in Jemen stopzet en zijn banden met Israël verbreekt.
“We hebben geen probleem met het land dat onze buurman is en helaas spreekt veel en spreekt irrationeel. Saoedi-Arabië, als onze buurman, zou vanaf morgen Jemen moeten bombarderen, niet langer buigen voor Israël, recht blijven en vertrouwen op zijn natie , ” Zei Rouhani .
In maart van dit jaar nam Zarif vervolgens zijn dubbelzinnige artikel een stap verder en zei openlijk dat Iran bereid is om zijn geschillen met Saoedi-Arabië op te lossen als onderdeel van Teherans streven naar stabiliteit in de regio. Zoals Zarif opmerkt, is dit niet de eerste keer dat Iran het koninkrijk heeft bereikt, maar toch blijven de Saoedi’s de voorgestelde dialoog van Iran afwijzen.
Khashoggi murder is test for wannabe human rights advocates like US – Iran’s Rouhanihttps://t.co/4aTpVhVmIV pic.twitter.com/mhCvSWSezr
— RT (@RT_com) October 25, 2018
In augustus van dit jaar, Zarif verder verklaard dat Iran wil de betrekkingen met Saudi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) en Bahrein te herstellen. Verrassend genoeg had Saoedi-Arabië net kon de komst van een Iraanse diplomaat de belangen van Iran in het Koninkrijk te leiden, had een zeldzame beweging sinds de diplomatieke banden doorgesneden bijna twee jaar voorafgaand.
Vorige maand riep Zarif opnieuw op tot Saoedi-Arabië’s samenwerking om terug te duwen tegen de ‘herhaalde beledigingen’ die de Amerikaanse president destijds had gedaan.
“Dit is de beloning van de illusie dat veiligheid kan worden bereikt door externe ondersteuning,” zei Zarif. “We breiden onze handen uit naar onze buren en zeggen: laten we een sterke regio opbouwen om deze arrogante trots te stoppen.”
Ik zou het mis hebben, maar in zijn totaliteit lijkt het erop dat Iran een kader voorstelt waarin Midden-Oosterse landen hun geschillen onderling regelen zonder inmenging van buitenaf, waarbij de VS volledig buiten beschouwing worden gelaten. Een dergelijke suggestie is op zich een vorm van hybris die zo onaanvaardbaar is voor Washington dat het voorstel zelf het land rijp maakt voor een gerichte regimeverandering. Desondanks is Iran vrij open geweest over zijn blauwdruk voor een nieuwe kijk op het Midden-Oosten.
“We hebben geen buitenlanders nodig om de veiligheid van onze regio te garanderen,” de president van Iran zei eerder dit jaar.
“Als het gaat om regionale veiligheidsregelingen, zijn we klaar om te praten met onze buren en vrienden, zonder de aanwezigheid van buitenlanders” , voegde hij eraan toe. “We zijn, zijn en zullen altijd goede buren zijn.” Ja, zelfs Saoedi-Arabië.
In augustus gingen VN-experts nog verder en zeiden dat Iran bereid zou kunnen zijn om een “constructieve rol” te spelen bij het beëindigen van de oorlog in Jemen, iets dat Iran al jarenlang heeft willen doen door samen te werken met Saoedi-Arabië.
Omgekeerd zijn de Saoedi’s en hun Amerikaanse tegenhangers niet zo bereid om de Iraniërs op hun aanbod aan te nemen.De Saoedi’s willen altijd “de Iraniërs tot de laatste Amerikaan bevechten”, volgens oud-minister van Defensie Robert Gates. De Saoedi’s hebben de Palestijnse zaak zelfs openlijk opgegeven in een poging zich te schikken naar Israël en een door de VS gesteunde alliantie te creëren die Iran in de regio kan confronteren. De Saoedische kroonprins vergeleek ook Irans opperste leider met Adolf Hitler , een brutale verklaring voor een man die journalisten en ongewapende kinderen met volledige straffeloosheid executeert. Het koninkrijk blijft openlijk werken met aan Al-Qaeda verbonden groepen om de gevechten in Jemen te verlengen, allemaal omdat de anti-Iran-hysterie niet kan afwijken van zijn positie.
Een détente tussen Riyad en Teheran lijkt al snel heel ver weg, maar we kunnen niet blijven doen alsof we de kans niet hebben gemerkt die zich blijft voordoen, vooral van Iraanse zijde. Of een Iran-Saoedische relatie een positieve stap is of een rampzalige is een belangrijke vraag om te stellen; maar we moeten in ieder geval beschouwen het als een optie als het een potentiële en onnodige oorlog tussen twee regionale machten als zijn potentieel om een reeds verwoestende oorlog die diffuus kan vermijden, maar ook nog steeds om duizenden mensen te doden volledig onnodig.
De uitspraken, visies en meningen in deze kolom zijn uitsluitend die van de auteur en vertegenwoordigen niet noodzakelijk die van SDB.
Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.
Steun SDB via PayPal veilig en simpel.