Terwijl de Nederlandse en westerse mainstream media Oekraïne als een “democratisch” land presenteren dat op termijn verwelkomd kan worden in de Europese Unie, worden er veel zaken in dat land niet benoemd. Iedereen weet ondertussen (of zou dat althans behoren te weten) dat de oude oligarch Porosjenko inmiddels is opgevolgd door een nieuwe “held”, en dat de machthebbers er bestaan uit (wederom) oligarchen en neo-nazi’s.
Nadat de door de Amerikanen met 4 miljard dollar gesteunde Maidancoup heeft plaatsgevonden en de VS-marionet Porosjenko was geïnstalleerd (Merkel heeft Porosjenko 16 keer ontmoet om hem haar steun toe te zeggen), zijn er in Oekraïne na de Maidan veel moorden op kritische journalisten en oppositiefiguren gepleegd. Een nieuwgekozen president moet redding brengen. Het zal niet gebeuren.
In Oekraïne zijn er geheime gevangenissen voor politieke gevangenen, waarin mensen zijn verdwenen zonder een spoor achter te laten en zonder contact met de buitenwereld, waarbij ze gemarteld, verkracht of gedood zijn. De UNHCR heeft over deze gebeurtenissen gerapporteerd – in meer dan 20 rapporten over de mensenrechtensituatie in Oekraïne, maar de westerse mainstream media hebben dit consequent voor de burgers verborgen gehouden. En toen een Oekraïense inlichtingenfunctionaris onlangs naar Rusland vluchtte en al deze dingen in detail rapporteerde, vonden de westerse mainstream media het niet de moeite waard om dat óók te melden.
Afgezien van de honderden naamlozen die stierven of onopgemerkt in deze gevangenissen aan hun gruwelijke einde kwamen, waren er ook een aantal prominente regime-tegenstanders in Oekraïne die werden vermoord of die stierven onder mysterieuze omstandigheden. Onderstaande lijst toont de beroemdste gevallen van de periode na Maidan.
Augustus 2014: Valentina Semenjuk-Samsonenko, voorzitter van het Fonds voor Staatseigendommen van Oekraïne, werd neergeschoten.
Januari 2015: Nikolay Sergienko, voormalig plaatsvervangend topman van de Spoorwegen, werd eveneens doodgeschoten.
Januari 2015: Alexey Kolesnik, voormalige vertegenwoordiger van de Kharkov-regio, werd opgehangen aangetroffen.
Februari 2015: Andrey Kusmenko, populaire zanger onder de artiestennaam Kusma Skrjabin, stierf na publicatie van een anti-oorlogslied onder vreemde omstandigheden bij een verkeersongeval.
Februari 2015: Sergey Walter, voormalig burgemeester van Melitopoia, werd opgehangen aangetroffen.
Februari 2015: Michail Tschetschetov, voormalig vertegenwoordiger van de “Partij van de Regio’s“, wiens regering tijdens de Maidan werd weggevaagd, viel uit een raam zijn dood tegemoet.
Maart 2015: Stanislav Melnik, voormalig lid van de “Partij van de Regio’s”, werd doodgeschoten.
Maart 2015: Alexander Pekluschenko, voormalige gouverneur van Zaporozhe, werd doodgeschoten.
Maart 2015: Sergey Melnitschuk, voormalig officier van justitie in Odessa, viel uit een raam en stierf.
April 2015: Sergey Suchobok, journalist uit Donesk, werd vermoord.
April 2015: Olga Moros, hoofdredacteur van de krant “Neteschenski Vestnik”, stierf als gevolg van een gebroken nek.
April 2015: Oleg Kalschnikov, parlementslid (van de “Partij van de Regio’s”) werd neergeschoten.
April 2015: Oles Busina, oppositie-journalist en auteur, werd doodgeschoten.
Als er, bijvoorbeeld, correspondenten van de westerse mainstream media verslag doen ove Oekraïne, dan wordt er met geen woord gesproken over dit soort zaken of de grootschalige corruptie, in plaats daarvan worden de “successen” onder Porosjenko gemeld. En een kritische beschouwing over de rol van dit land in de MH-17 zaak is al helemaal uit den boze. De onderste steen moet immers voor altijd de onderste steen blijven.
Na de verkiezingen in Oekraïne is het in de westerse media redelijk stil geworden over Oekraïne, maar het is de schijn die bedriegt: het is helemaal niet rustig in het land. De krantenkoppen in Oekraïne en Rusland worden nog steeds gedomineerd door de politieke situatie in dat land. Er spelen verschillende zaken.
Ten eerste gaat het om het onderzoek over wie de leiding had bij de Maidancoup en de rol van de huidige regering. Er zijn niet alleen beschuldigingen van corruptie, maar er zijn ook procedures gestart tegen bekende politici over de moorden op de Maidan. Porosjenko zelf is meerdere keren door de aanklager opgeroepen, maar heeft tot nu toe alle dagvaardingen naast zich neergelegd. Misschien dat de aanklager ook eens naar de rol kan kijken van de twee heren op de foto, die namens de Europese Unie er het vuur even kwamen opstoken……
Ondertussen heeft procureur-generaal Loetsenko, een Porosjenko-man, de dagvaardingen bekritiseerd en de officier van justitie beschuldigd van “alleen zijn ego te dienen, maar niet het onderzoek”. Loetsenko heeft tot dusverre alle strafzaken tegen Porosjenko voor corruptie en andere beschuldigingen afgewezen. Voor Porosjenko is dit op zijn best een tijdelijk uitstel, omdat Loetsenko zijn ontslag al heeft aangeboden toen Selensky in functie werd gesteld.
Een ander onderwerp is de datum van de inauguratie van de verkiezingswinnaar Selensky. Deze officiële inauguratie is belangrijk omdat de Rada, het Oekraïense parlement, momenteel constitutionele amendementen bespreekt die de bevoegdheden van de president ernstig zouden kunnen beknotten. Dit zou Selensky beletten speciale aanklagers te gebruiken waardoor nader onderzoek wordt voorkomen. Andere privileges, zoals het benoemen van ministers, wil men hem nog afnemen.
Dat de huidige zittende corrupte kliek hem bevoegdheden wil ontnemen is aannemelijk vanwege de geruchten, en Selensky heeft die niet tegengesproken, dat hij het parlement direct na de inauguratie gaat ontbinden. Hiertoe heeft hij het recht als president en dan zouden er binnen 60 dagen nieuwe verkiezingen moeten worden gehouden. Die nieuwe verkiezingen heeft Selensky hard nodig om zijn huidige populariteit te gebruiken, om een nieuw parlement te krijgen waarin hij een sterke machtsbasis heeft. Hij mist dat in het huidige parlement.
Ook zou er sprake van zijn dat hij de verantwoordelijkheid over het leger en de inlichtingendienst kwijtraakt.
En daarom is het getouwtrek in Oekraïne rond de datum van de inauguratie zo belangrijk, zijn tegenstanders proberen het op 28 mei vast te zetten, omdat de wetgevende macht eindigt op 27 november, en op 27 oktober zijn er sowieso nieuwe verkiezingen gepland. De president kan het parlement echter alleen ontbinden en binnen 60 dagen nieuwe verkiezingen laten houden als er meer dan een half jaar overblijft tot het einde van de zittingsperiode. Dat zou niet langer mogelijk zijn vanaf 28 mei.
Selensky eist aan de andere kant dat zijn inauguratie op 19 mei plaatsvindt. De stemming over de datum zal naar verwachting plaatsvinden op 14 mei.
Het feit dat er zo’n discussie kan zijn over de datum van de inauguratie is te wijten aan de Oekraïense wetgeving. De president moet binnen 30 dagen na de officiële aankondiging van de verkiezingsoverwinning worden benoemd. Hoewel de verkiezingen op 21 april plaatsvonden, kondigde de verkiezingscommissie pas op 30 april het officiële resultaat aan. Nu kan het Oekraïens parlement beslissen op welke dag Selensky in functie moet worden gesteld, met als belangrijkste eis dat het voor 30 mei zal moeten plaatsvinden.
Porosjenko heeft zijn fractie opdracht gegeven tegen 19 mei tegen gestemd, terwijl een andere parlementslid 20 mei als voorstel heeft ingebracht. Het is echter nog maar de vraag hoeveel machtPorosjenkonog bezit: hij heeft juridische problemen en hij wordt verdacht van diverse gevallen van omkoping, verduistering en zijn rol in de Maidan-coup.
U moet trouwens niet denken dat met de keus van Selensky er iets gaat veranderen in Oekraïne. Sommige commentatoren zijn optimistisch over de toekomst. Dit is echter een verkeerde inschatting, zoals uit wat achtergrondinformatie blijkt.
In Oekraïne, onder Selensky, zal er niets wezenlijks veranderen.
Selensky is in principe de verkiezingen ingegaan zonder een programma. Hij beloofde de mensen wat ze wilden horen, namelijk een einde aan de corrupte heerschappij van de oligarchen. Dit waren al de eisen aan de Maidan, en die niet werden uitgevoerd, integendeel: in plaats van de oligarchen van de troon te stoten, werd de Amerikaanse marionet Porosjenko een oligarch-president.
Dat Selensky de verkiezingen alleen kon winnen dankzij de steun van de oligarch Kolomoisky, wordt door de mainstream media verzwegen. Selensky’s succes zou niet mogelijk zijn geweest zonder de programma’s op TV-kanaal 1+1 van de oligarch Kolomoisky. Daar kon de bevolking genieten van de populaire komedieshow “Kvartal 95” en ook de populaire tv-serie “Sluga Naroda” (“dienaar van het volk”), waarin Selensky een fatsoenlijke president speelde in de strijd tegen corruptie, onrecht en politieke rellen.
Deze tv-serie heeft bij de Oekraïners het beeld ingeprent dat Selensky een eerlijk politicus is. Dit geval van image-building is al langere tijd aan de gang, de serie loopt bijna vier jaar. Kolomoisky, die vijandig staat tegenover Porosjenko en wiens bank, op dat moment de grootste bank van Oekraïne, onteigend werd door Porosjenko, heeft nog steeds een rekening met Porosjenko te vereffenen.
De onteigening van Kolomoisky’s bank is onlangs door een rechtbank in Kiev illegaal verklaard en Kolomoisky heeft nu het vooruitzicht op een financiële compensatie die in de miljarden gaat lopen.
Maar ook hier geldt dat niets is wat het lijkt. Kolomoisky woont vandaag de dag in Israël en heeft goede contacten met de lokale overheid. En hij heeft Selensky onder controle, want zonder de media-ondersteuning van Kolomoisky kan Selensky weinig doen. Maar wat te denken van de rechten op de tv-serie: die zijn niet van Selensky, maar ook niet van Kolomoisky. Ze behoren toe aan Netflix.
En hier komen de Amerikanen om de hoek kijken, waar momenteel een onderzoek loopt tegen Kolomoisky – het gaat over het witwassen van geld. Dit zou een waarschuwing moeten zijn voor Kolomoisky om zijn kandidaat geen rare dingen te laten doen die de vazallenloyaliteit van Oekraïne aan de VS ter discussie stelt. Afhankelijk van Selensky’s optreden kan het Amerikaanse onderzoek tegen Kolomoisky in de vergetelheid geraken of leiden tot een internationaal arrestatiebevel.
Tenslotte moeten we hier nog even aan toevoegen dat de Amerikaanse gouverneur-generaal Kurt Volker heeft aangekondigd dat de VS Oekraïne zullen blijven “helpen” bij het opbouwen van (Amerikaanse) “democratie”. Met andere woorden, Selensky gaat gewoon door met zijn agressieve anti-Russische koers die de implementatie van Minsk II uitsluit door Amerikaanse militairen trainers in te zetten!
De VS houden Oekraïne ook aan de leiband van het IMF omdat het failliete Oekraïne daarvan afhankelijk is! De EU zal Selensky ook onder druk zetten en haar burger afhankelijk maken door het versterken van de anti-Russische koers!
Er kàn en zàl geen sprake zijn van enige vorm van democratie in dat land en de wil van de mensen in Oekraïne doet er niet toe! Dat is namelijk niet waar het de Amerikanen om gaat en uiteindelijk de EU ook niet! Het gaat om de uitbreiding van de esterse macht richting Rusland. De oligarchen gaan een beetje vechten en misschien is er wat activisme om het publiek voor de gek te houden, die dan moet denken dat de corruptie wordt bestreden!
Met Oekraïne loopt het net zo af als met andere landen (Irak, Libië, Syrië, om er een paar te noemen) waar het Westen (lees: de Verenigde Staten en haar vazalstaten) de democratie heeft willen “herstellen”.