Washington zet het licht op groen voor een gegarandeerde financiële steun van 35 miljard dollar aan het Israëlische leger voor de periode van 2009 tot 2028.
Volgens Reuter en AP zullen de Verenigde Staten jaarlijks een 3,5 miljard dollar uitbetalen als militaire steun. Maar dit geld mag uitsluitend gebruikt worden voor wapens en militaire aankopen bij Amerikaanse wapenproducenten, niet voor de eigen Israëlische wapenindustrie. Zo ondersteunt Obama gelijktijdig de Amerikaanse wapenindustrie, betaald met het geld van de Amerikaanse belastingbetaler.
Israël is de grootste ontvanger van Amerikaanse financiële steun voor haar militair apparaat, volgens Defence News ontvangt de zionistische staat ongeveer 55 procent van het totaal. Het is een kwart van het Israëlisch defensiebudget. Moest Israël als klant verdwijnen dan zou dat voor het VS-industrieel militair complex een miljardenverlies veroorzaken. Het is daarnaast duidelijk dat het Israëlisch militair arsenaal afhankelijk is van de financiële steun van Washington.
Kritiek op deal Obama
De pro-Palestijnse groepen bekritiseren de deal van Obama met Israël; in hun ogen is dit een beloning aan het Israëlisch leger voor haar brutaal optreden in de bezette gebieden en de bouw van illegale nederzettingen in de West Bank. Uiteraard heeft Israël hier geen oren naar. Dat schept een ernstig probleem voor de leefbaarheid van een eventuele tweestatenoplossing in het Palestijns-Israëlisch conflict.
Volgens een korte VS-mededeling is de financiële steun bedoeld als een veiligheidsbijdrage voor Israël, het is de grootste bilaterale bijstand ooit voor het Israëlische leger. Washington verbindt er zich ook toe om jaarlijks een bedrag van 500 miljoen dollar te storten voor het Israëlisch rakettenprogramma.
In het aflopende akkoord kon Israël wel een deel van het VS-geld investeren in de eigen wapenindustrie. Israël is nu al een wereldwijde producent en exporteur van moderne wapensystemen, het gebruikt nu al deze high tech wapens voor de illegale bezetting van de Golan hoogvlakte. De verhoogde financiële geldstroom voor het Israëlisch militair apparaat is ook bedoeld als politieke compensatie voor het internationaal nucleair akkoord met Iran, waardoor Teheran een ruimer speelruimte heeft in de ogen van Tel Aviv voor zijn bewapening. Israël beschouwt Iran als een grote bedreiging voor het voortbestaan van de zionistische staat.
Israël verbindt er zich toe om gedurende de volgende jaren geen bijkomende financiële steun te vragen, tenzij er een crisissituatie ontstaat.
Hillary Clinton is blij dat Obama het licht op groen heeft gezet om het militair apparaat van Israël daadkrachtiger financieel te steunen, het versterkt in haar ogen de band van de VS met de zionistische staat.
Susan Rice, adviseur voor Nationale Veiligheid, verdedigde de deal als een VS-steun om Israël de mogelijkheid en de militaire middelen te verschaffen zich te verdedigen. Maar het agressief Israëlisch militair optreden wordt precies door de VS mogelijk gemaakt. Israël is in feite de voorwaartse basis van het Westen in het Midden-Oosten, bijgevolg wil het deze militaire en kwalitatieve kracht in stand houden.
Vicepresident, Joe Biden beloofde Netanjahu dat de VS hem de F35 jets zal leveren en de herwaardering van F16 toestellen, waardoor Israël het enige land in het Midden-Oosten is dat deze high tech toestellen zal hebben. Maar Netanjahu heeft al laten verstaan dat hij met de opvolger van Obama een betere deal kan bereiken.
Joodse lobby
De gulheid van Obama om in de laatste maanden van zijn ambtsperiode in het Witte Huis zo’n miljardendeal het groene licht te geven, wil ook de kritiek counteren dat zijn regering niet genoeg aandacht had voor de belangen van het bondgenootschap met Israël. Met de grotere financiële geldstroom voor de zionistische staat, wil hij zich nu van de steun verzekeren van de machtige joodse lobby in de VS voor de verkiezingscampagne van de Democratische Partij en voor Hillary Clinton.
Het afscheidsgeschenk van Obama heeft niets te maken met de bescherming van de Israëlische burger. Het biedt de zionistische staatselite de mogelijkheid om hun militaire agressiviteit nog op te voeren. Het Westen kan nu nog steviger de VS-NAVO-strategie in de regio toepassen. En uiteraard is het mooi meegenomen dan de grotere inspanningen in deze conflictrijke regio goed zijn voor de VS-wapenhandel en verkoop.
