Venezuela, een staatsgreep door de Amerikaanse deep state

Dit werd in detail beschreven door de New York Times [1]. De hoofd operator, Republikeinse senator voor Florida Marco Rubio, «virtuele staatssecretaris voor Latijns-Amerika, zal de strategie van de administratie in de regio leiden en verwoorden», in samenwerking met vice-president Mike Pence en National Security Advisor John Bolton.

Op 22 januari, in het Witte Huis, presenteerden de drie mannen hun plan aan de President, die het accepteerde. Onmiddellijk daarna – meldt de New York Times – «dhr. Pence noemde de heer Guaidó en vertelde hem dat de Verenigde Staten hem zouden steunen als hij het presidentschap zou opeisen».

Vice-president Pence stuurde vervolgens een videoboodschap naar Venezuela waarin hij de demonstranten opriep tot «Laat uw stem morgen gehoord worden» en verzekerd «in de naam van President Trump en het Amerikaanse Volk – estamos con ustedes (we zijn met u) zolang de democratie niet hersteld is », en definieerde Maduro als een« dictator die nooit het presidentschap won in vrije verkiezingen ».

De volgende dag kroonde Trump officieel Guaidó als «President van Venezuela», hoewel hij niet had deelgenomen aan de presidentsverkiezingen van mei 2018. De verkiezingen werden geboycot door de oppositie, die wist dat het zou verliezen en gaf de overwinning aan Maduro onder het toezicht van tal van internationale waarnemers.

Deze achtergrondruzie laat zien dat politieke beslissingen in de VS, vóór alles, worden genomen door de ’deep state’, het ondergrondse centrum van echte macht, dat in het bezit is van de economische, financiële en militaire oligarchieën. Dit zijn de mensen die besloten hebben de Venezolaanse staat omver te werpen. Afgezien van zijn enorme reserves aan kostbare mineralen bezit Venezuela de grootste aardoliereserves ter wereld, geschat op meer dan 300 miljard vaten, zes keer meer dan de Verenigde Staten.

Om zich te bevrijden van de dwangbuis van sancties, die zo ver gaan als het voorkomen van het ontvangen van de dollars die Venezuela heeft verdiend door het verkopen van benzine aan de VS, heeft Caracas besloten om de verkoopprijs van benzine niet langer in Amerikaanse dollars te vermelden, maar in Chinese yuans. Dit is een manoeuvre dat de exorbitante macht van de petrodollars bedreigt, en het is om deze reden dat de Amerikaanse oligarchieën besloten hebben om de omverwerping van de Venezolaanse staat te versnellen en hun olie-rijkdom te bemachtigen. Ze hebben het onmiddellijk nodig, niet als een bron van energie voor de VS, maar als een strategisch instrument voor het beheersen van de mondiale energiemarkt, voornamelijk tegen Rusland en China.

Hiertoe zijn sancties en sabotage gebruikt om de armoede van basisbehoeften in Venezuela kunstmatig te verslechteren om populaire misstanden te veroorzaken. Tegelijkertijd is de penetratie van “niet-regerings organisaties in de VS” geïntensiveerd – bijvoorbeeld, in één jaar tijd heeft de National Endowment for Democracy meer dan 40 projecten in Venezuela gefinancierd met betrekking tot de “verdediging van mensenrechten en democratie”, elk van hen kost tientallen of honderdduizenden dollars.

Omdat de regering nog steeds de steun van de meerderheid geniet, is een zekere grootschalige provocatie bijna zeker in voorbereiding, gericht op het teweegbrengen van een burgeroorlog in het binnenland en het openen van de weg voor interventie van buitenaf. Met de medeplichtigheid van de Europese Unie, die na het blokkeren van Venezolaanse publieke fondsen in België – met een waarde van 1,2 miljard dollar – stuurde Caracas een ultimatum (met de instemming van de Italiaanse regering) om nieuwe verkiezingen te houden. Ze zouden onder de controle staan van Federica Mogherini, dezelfde persoon die vorig jaar Maduro’s uitnodiging weigerde om naar Venezuela te gaan en de presidentsverkiezingen te monitoren.