Veel HEEL veel gelul in kabinet Rutte III
Na de wanhoopskreet van Rutte over de lonen die maar niet willen stijgen, kwam minister Carola Schouten doodleuk met de mededeling dat zij er voor gaat zorgen dat u méér gaat betalen voor uw voedsel.
En dat dan in dezelfde week dat bekend werd dat de prijzen van voedsel al fors zijn gestegen, met dank aan Mark en Carola, en hun collega’s, die de BTW flink opschroefden om hun eigen portemonnee te spekken. Zowel het ‘budget’ van hun ministerie, als hun eigen inkomen als het aan Ollongren van D66 ligt.
Het gaat Schouten om het ‘Klimaat’, begrijp ik. Noem het een ‘schot voor de boeg’, want er komt me een bak lastenverzwaringen en verplichte prijsverhogingen aan waar je echt naar van wordt! Echt alles wat ze in ‘Den Haag’ bedenken op dit moment kost geld, en levert ‘producten’ en ‘diensten’ op die schrikbarend veel duurder zijn dan wat er verdwijnt, of al verdwenen is. Maar is het dan ook beter?
In mijn bijdrage van gisteren heb ik getracht u de ogen te openen voor het gegeven dat wat ‘Groene’ activisten bedenken niet vanzelfsprekend ook gunstig is voor het klimaat, of het milieu. Het lastige in het huidige klimaat is dat als je aan de bel trekt als ‘blanke man’, je het verder wel kunt schudden. En dat is verschrikkelijk zonde. Niet dat ‘blanke mannen‘ het allemaal wél weten. Het wemelt van de ‘blanke mannen‘ onder de ‘Groene‘ activisten. Maar die hoeven niet om dat extra obstakel heen.
Het zijn niet alleen die uitgaven van Carola Schouten, bedoeld om ons voedsel duurder te maken, maar zoveel zaken die in de ogen van net iets téveel mensen geen serieuze toegevoegde waarde hebben. Om de lieve vrede te bewaren klimmen ze nog nét niet op een ‘zeepkist’ om hun ongenoegen uit te spreken, in de wetenschap dat ze het complete ‘politiek correcte’ arsenaal aan ‘Gutmenschen’ over zich heen krijgen, maar ik zou toch eens ophouden om die enkele ‘durfal’ te isoleren middels een ‘cordon sanitaire’, en eens te luisteren. Wellicht zitten tussen alle opgewonden geluiden en opgekropte boosheid wel serieuze argumenten?
Dat ‘we’ in de jaren zeventig 20% kwijt waren aan ons voedsel, komt ook omdat in het gros van de gezinnen destijds slechts één inkomen was. Het vergelijken van de lasten, en lusten destijds met die van nu is ondoenlijk. Naar believen één aspect eruit lichten, en vervolgens pleiten voor lastenverhogingen om dat ‘niveau’ te restaureren vergt een heel bijzonder soort ‘bias’. En wat nou als we het niet kunnen betalen, die hogere prijzen van Carola? Wat nou als we al meer geld kwijt zijn aan die ‘elektrische auto’, de omschakeling naar dat ‘gasloze huis’, de extra ‘OV-taks’, een alternatief voor onze goedkope ‘Huawei’, de ‘Groningen-heffing’, de ‘JSF-aanslag’, de ‘AIVD-belasting’, het ‘vlees-accijns’, het fictieve ‘rendement’ op spaargeld, bij een uitgeklede ‘rekenrente’ voor pensioenen, de ‘LGBT-bijdrage’, de ‘Zwarte Piet-opslag’.
‘Voedselproductie’ is in de EU, met voorrang, de zwaarst gesubsidieerde tak van bedrijvigheid. Althans, openlijk gesubsidieerd. Daarbij komt die subsidie per saldo terecht bij de rijkste agrarische ondernemers. De werkelijke prijs van ons voedsel is wat wij er als klant voor betalen, plus de subsidie. Zoals de elektrische auto, het zonnepaneel, de windmolen, en noem maar op ook allemaal duur zijn in vergelijking tot de alternatieven, zelfs als de klant het wel mee vindt vallen, omdat hij of zij alleen zie wat moet worden bijbetaald, bij de subsidie. Sterker nog, veel klanten menen dat ze een dief zijn van hun eigen portemonnee als ze niet ‘instappen‘, en langs die weg een deel van hun belastinggeld terughalen. Terwijl ze daarmee het ‘signaal‘ afgeven dat er nog ruimte is voor méér ‘belastingdruk‘. Bedenk dat er niets zo onbetrouwbaar is als de overheid. Kijk maar naar het ‘koophuis’ of uw ‘pensioen’, en hoe ‘privatisering’ van overheidsdiensten in het OV, de zorg, en de energievoorziening de prijzen omlaag zou brengen door concurrentie.
Dat hele ingewikkelde verhaal over wat iets nou écht kost, speelt ook in de internationale handel, waar producenten worden beticht van ‘dumpen’ als ze producten aanbieden voor een prijs waar onze eigen producenten het niet voor kunnen maken. Waar het de voedselproductie betreft moet u zich eens voorstellen wat er zou gebeuren als die subsidiekraan zou worden dichtgedraaid. Ja, dan stijgen in eerste instantie de prijzen spectaculair, maar als de overheden het geld dat ze nu van ons afpakken om die subsidies te verstrekken terug zouden geven, kunnen we dat best betalen. Vergeet niet dat het afgepakte geld een veelvoud is van wat de producent ontvangt. Daar tussenin zitten nog tal van mensen met een ‘Bullshit-baan’ die dat geld doorsluizen. Als die thuisblijven, is dat een geweldige opsteker voor het milieu en het klimaat! Maar wat gebeurt er vervolgens?
Boeren in allerlei landen zien kansen om tegen lagere kosten te produceren dan boeren in Nederland en veel andere landen, waar de landbouwgrond knap duur is, en de lonen hoog. Dus dat levert een verschuiving op die erg veel lijkt op wat we eerder in de industrie zagen. En daar betalen we nu leergeld mee. Maar gaat het helpen als je de prijzen kunstmatig verhoogt?
Maar goed, dat project dendert nu verder op de ‘automatische piloot’, begrijp ik, want ineens is daar opnieuw een uitspraak van de hoogste ‘bestuursrechter’, de ‘Raad van State’, die ‘tientallen projecten’, waarvan verscheidene met een grote economische waarde, op losse schroeven zet. Via het ‘Digitaal Loket’ kunt u via die niet-gekozen instantie invloed uitoefenen op de politieke besluitvorming. Hoewel de Koning formeel de voorzitter is, is de dagelijkse leiding in handen van D66-coryfee Thom de Graaf. Hij stuurt een schaduwregering aan van liefst 600 mensen die door de belastingbetaler van een dik belegde boterham worden voorzien, maar die geen van allen ooit verantwoording af hoeven te leggen aan de kiezer. De Graaf ruimde het veld in de ‘Nacht van van Thijn’, toen hem duidelijk werd dat zijn agenda voor ‘bestuurlijke vernieuwing’ het niet ging halen. Hij heeft nog een appeltje te schillen met ‘Den Haag’.
Kortom, dat het een beetje een puinhoop is in ons land, met allerlei mensen die maar wat roepen, en maar wat doen, binnen hun eigen ‘competentie’, zonder dat er een duidelijke lijn in zit, is niet verwonderlijk. Het is in die bestuurlijke kringen ‘eten’, of ‘gegeten worden’. En u en ik blijven met de rekening zitten.