Vaccinatieregime in Israël: zijn mensen Pfizer moe?

De Israëlische documentaire “The Testimonies Project” presenteert 40 gevallen van door vaccinatie beschadigde Israëliërs. De onafhankelijke makers zijn tot nu toe echter genegeerd door de overheid en de reguliere media.

Ik reisde in september naar Israël, op het hoogtepunt van de Israëlische “booster”-campagne en vroeg de dubbel gevaccineerde mensen om de derde vaccinatie.

De meeste van mijn vrienden hadden de derde injectie al gehad. Een minderheid geloofde zelfs dat dit nodig was voor de algemene gezondheid in het licht van de “Deltagolf”, maar de meesten wilden gewoon kunnen reizen zonder onderworpen te zijn aan quarantaine. Sommigen werden indirect gedwongen, zoals mijn neef in het leger die zou zijn vrijgelaten als ze weigerde. Een ander familielid wilde niet om de paar dagen getest worden om haar baan te behouden, dus gaf ze toe, ook al had ze altijd van tevoren geklaagd: “Wie weet wat daar in zit!”

Geen van hen wilde een “refusnik” zijn, de slangterm voor gewetensbezwaarden die weigeren in het leger te dienen uit morele overtuiging (en die al lang wordt toegepast op linksen die niet willen dienen in de “bezette gebieden”) . De sociale en economische druk is gewoon te groot om het Pfizer-vaccin te weigeren. Sinds 1 oktober kunnen alleen houders van de Groene Pas (d.w.z. mensen die de afgelopen zes maanden twee of drie keer zijn ingeënt) genieten van restaurants, bioscopen, hotels, fitnessstudio’s en in het algemeen deel uitmaken van het maatschappelijk middenveld.

Tijdens mijn verblijf in Israël ontving ik verschillende sms-berichten van mijn staatskliniek met het verzoek om een ​​afspraak te maken voor een “opfrisbeurt”. Mijn vaccin was net verlopen (een video over de eerste vaccinatie van Orit Arfa in Israël vind je hier ). Ik heb de afspraak geboekt. Dat werkte vrij eenvoudig via de app van de kliniek. Ik keek er absoluut niet naar uit. De derde vaccinatie heeft voor mij weinig praktisch nut, aangezien ik niet fulltime in Israël woon en mijn 2-jarige dochter toch in quarantaine moet als we het land bezoeken.

Zelfs als Israël net achter gesloten deuren heeft besloten vaccinatie aan te bevelen voor de leeftijdsgroep van 5-12 jaar, is het in ieder geval nog niet opgedrongen aan jonge kinderen. Sommige van mijn vrienden hadden ook ongewoon hoge koorts en vermoeidheid onmiddellijk na de derde vaccinatie. Een vriend van mij, een verpleegster die de vaccinaties toedient in een overheidskliniek, waarschuwde me dat ik onmiddellijk na de booster een babysitter zou moeten inhuren, omdat sommige van haar patiënten zulke onmiddellijke bijwerkingen aan de kliniek meldden.

Dagelijkse injecties in het ziekenhuis

Tot slot, een paar dagen voor mijn vaccinatie-afspraak, annuleerde een familielid een ontmoeting met mij omdat ze haar vriend moest helpen bij het zorgen voor zijn 22-jarige zus, die tot nu toe gezond was, die een zeldzame bloedziekte had, TTP ( trombotische trombocytopenische purpura), die de aanmaak van rode bloedcellen beïnvloedt. Ze nam dagelijks injecties in het ziekenhuis om haar toestand te stabiliseren. De ziekte ontstond na een reis naar Zuid-Amerika, ongeveer drie maanden na haar tweede vaccinatie. “Maar we hebben geen idee of er een verband is met het vaccin”, vertelde mijn familielid me.

Toen uiteindelijk een lid van mijn gezondheidskliniek belde om te informeren naar mijn vaccinatiestatus, vertelde ik haar dat ik aarzelde. ‘Ik ben een alleenstaande moeder met een peuter,’ zei ik. “Ik kan niet het risico lopen om versteld te staan ​​van de bijwerkingen.” Ze graafde niet verder. Gelukkig was de afspraak net zo makkelijk weer af te zeggen als hij tot stand was gekomen.

Ik heb de langetermijneffecten van het vaccin nooit echt afschrikkend gevonden – ik dacht dat de TTP-zaak toeval was, als het al iets met het vaccin te maken had – totdat mijn Achgut-collega Ulrike Stockmann me een Israëlische “grassroots-film” gaf met de titel ” The Testimonies Project ”, dat gevallen documenteert van 40 mensen die verschillende hart-, neurologische, reproductieve en huid- en bloedziekten beschrijven die onmiddellijk of niet lang na de vaccinatie of vaccinaties optraden. De film werd me op geen van mijn sociale media-kanalen voorgesteld, maar hij heeft nu bijna een half miljoen views.

“Het is een internationale ramp”

Zelfs de eerste beelden van “Testimonies Project”, dat in afwachting van censuur door YouTube bewust op Rumble werd gepubliceerd, zijn alarmerend. Als journalist ben ik natuurlijk sceptisch, maar tegelijkertijd ben ik heel goed bekend met de Israëlische cultuur – ik kan me niet voorstellen dat deze mensen acteurs zijn. U maakt deel uit van de Israëlische samenleving en komt oprecht en geloofwaardig over.

Zoals Antonina bijvoorbeeld, wiens normaal atletische 34-jarige dochter sinds haar vaccinatie keer op keer in ziekenhuizen is behandeld; nu is ze volledig gehandicapt. Of Nir, een gezonde 27-jarige bij wie plotseling een hartaandoening werd vastgesteld. Meital beschrijft een bloedige miskraam. Een andere moeder, Chaya, kreeg een beroerte die de helft van haar lichaam verlamde.

“Het is een internationale catastrofe. We zijn laboratoriumratten’, zegt Malca, die na de eerste vaccinatie een jeukende uitslag kreeg.

Filmmaker Avital Livny, theateractrice van beroep, introduceert de getuigen en beweert dat ze de film heeft gemaakt om haar kinderen – en anderen – te beschermen tegen het vaccin.

‘Zo belangrijk in de strijd tegen het virus’

In een telefonisch interview beschreef Livny me hoe ze het hele land doorreisde om een ​​gezicht te geven aan enkele van de zaken die door het Volkscomité werden verzameld. Het Volkscomité is een Israëlische vrijwilligersorganisatie die werd opgericht toen het vaccin in Israël werd geïntroduceerd om de effecten van het vaccin te controleren.

“Mensen experimenteren met ons, maar wie zorgt er voor ons als het experiment misgaat? We krijgen tientallen sms’jes waarin we worden gevraagd om ons te laten vaccineren, maar daarna vragen ze ons niet of we bijwerkingen hebben’, zegt Livny tegen Achgut. “We staan ​​bekend als het laboratorium van de wereld, maar we hebben geen toegang tot de gegevens die uit dit experiment naar voren komen. Er is geen transparantie.”

Ze vermoedt dat de overheid, met name het ministerie van Volksgezondheid, betrokken is bij een verduisteringscampagne met de expliciete of impliciete betrokkenheid van de reguliere media en overheidsfunctionarissen.

Op 30 september plaatste het ministerie van Volksgezondheid een relatief lange post (in het Hebreeuws) op Facebook om “misleidende en bevooroordeelde informatie” in diskrediet te brengen die mensen verhindert het vaccin te krijgen dat “zo belangrijk is in de strijd tegen het virus”. Het stelt ook dat het aantal mensen dat myocarditis (een goed gedocumenteerde bijwerking) ontwikkelt na vaccinatie statistisch verwaarloosbaar is (11 gevallen in de leeftijdsgroep 12-15 op een totaal van 331.538) en dat degenen die het hebben om beter te worden snel weer.

“De presentatie van de videodocumentatie is bevooroordeeld”

Echter, nadat dit bericht was gepubliceerd, waren er volgens Livny meer dan 20.000 reacties waarin mensen hun negatieve ervaringen deelden; velen werden snel verwijderd. Gebruikers namen echter screenshots van de gecensureerde berichten om ze te documenteren. Hier is een voorbeeld van een bericht dat nog online staat:

“Ik ben een gezonde 50-jarige zonder eerdere ziektes”, schrijft Doron. “Twee weken na de vaccinatie werd bij mij een trombose vastgesteld die tot in mijn teen reikte. Ik ben een week in het ziekenhuis behandeld met bloedverdunners. Grondig onderzoek kon hiervoor geen fysiologische oorzaak vinden. De artsen hebben me ontslagen omdat er geen onderzoek was dat een verband met het vaccin aantoonde. Ik heb dit gemeld bij het ministerie van Volksgezondheid, dat niet reageerde. Nu willen ze een derde vaccinatie. Dat kunnen ze vergeten. Wat een brutaliteit.”

Het is moeilijk om de authenticiteit van dergelijke berichten te verifiëren. Misschien zijn het nepaccounts die de overheid schade willen berokkenen?

Dus wendde ik me tot het speciale Corona-informatiepunt van het ministerie van Volksgezondheid om de andere kant van het verhaal te weten te komen.

“Bijwerkingen na vaccinatie worden gemeld aan de afdeling Epidemiologie van het ministerie van Volksgezondheid, die de rapporten zal beoordelen en de gegevens zal analyseren”, mailde een woordvoerder me. “In geval van ziekenhuisopname, ernstige ziekte of overlijden wordt de melding opgevolgd door het Comité Risicobeheer ingesteld door de directeur-generaal van het ministerie van Volksgezondheid. Als de commissie een oorzakelijk verband vermoedt, past de afdeling de klinische zorgrichtlijnen voor vaccinatie hierop aan. De presentatie van de videodocumentatie is bevooroordeeld en beschrijft verschillende gebeurtenissen; daarom kunnen we niet op elk afzonderlijk geval reageren.”

Angst om een ​​ziekte te associëren met het vaccin

Mijn vriend, de verpleegster, gelooft nog steeds dat het vaccin veilig is. Ze heeft nog nooit een patiënt zien klagen over een ernstige ziekte of verwonding. Ik weet dat ze geen agenda heeft; zij vindt dat kinderen niet gevaccineerd mogen worden.

Het is moeilijk te zeggen wie of wat ik moet geloven, maar omdat steeds meer van mijn vrienden mensen kennen die na de vaccinatie vreemde of verbazingwekkend vergelijkbare gezondheidsproblemen hebben gehad, moet ik vragen stellen. Een minder ernstig geval hier in Duitsland: een vriend vertelde me dat hij sinds de tweede vaccinatie een heel licht tintelend gevoel had op twee van zijn vingertoppen. Het defect is zo klein dat hij niet de moeite neemt om het te melden.

Limor Paraira, hoofd van het documentatieteam van het People’s Committee en zakenvrouw, heeft tot nu toe 4.500 getuigenissen verzameld, maar zegt dat mensen bang zijn om naar voren te komen of een ziekte met het vaccin in verband te brengen. Paraira werkt achter de schermen samen met enkele artsen, omdat hun goedkeuring kan worden ingetrokken als ze het vaccin publiekelijk in twijfel trekken.

Meer dan 95 procent van degenen die beweren gevaccineerd te zijn, zegt dat hun artsen geen verband met het vaccin willen melden. Toen ik aan de vriend van mijn familielid dacht, vroeg ik Paraira naar TTP en zij zei dat de ziekte dit jaar was toegenomen in vergelijking met voorgaande jaren.

“Het hele systeem ontkent en legt critici het zwijgen op”

Er is nu toch genoeg bewijs om het stopzetten van het vaccinatieprogramma en het uitvoeren van een grondig onderzoek te rechtvaardigen? Als Paraira moet worden geloofd, is het aantal ernstige vaccinschade nu groter dan het aantal overledenen aan Corona.

“We zijn naar het Hooggerechtshof gegaan, naar alle leden van de Knesset, naar de procureur-generaal – ze negeren ons allemaal. Het hele systeem ontkent en legt critici het zwijgen op’, aldus Paraira. Ook de reguliere media hebben hun werk afgewezen. “Ze doen ons af als ‘nepnieuws’, maar nu zijn er getuigenissen van historisch belang die ze niet kunnen negeren.”

Zowel Livny als Paraira kunnen alleen maar speculeren over de reden voor deze schijnbare repressie of censuur.

“Ik denk dat het land zojuist is ontvoerd door Pfizer”, zegt Paraira. Het contract met Pfizer is geheim en de notulen van de kabinetsvergaderingen over Corona worden 30 jaar geheim gehouden. Aangezien het moeilijk is om een ​​verband te leggen tussen de ziekten en het vaccin, zou het niet eenvoudig zijn om een ​​rechtszaak aan te spannen.

Ik vroeg haar waarom er geen publieke verontwaardiging is in Israël, zowel om medische als om gezondheidsredenen. Er zijn veel meer “weigeraars” in de Verenigde Staten, zoals de gevierde – en aan de kaak gestelde – luchtvaartpiloten die het Amerikaanse mandaat ontkennen (waarin geen herhalingsvaccinatie is opgenomen omdat de FDA het niet heeft goedgekeurd voor gezonde mensen onder de 65).

Paraira zegt dat de ‘Refusnik’-beweging in Israël groeit naarmate meer mensen mensen kennen met vaccinschade, maar ze zijn niet zo vocaal als in de VS. Elke zaterdagavond worden in Tel Aviv protestmarsen tegen het vaccinatiemandaat gehouden, maar de media berichten er niet over.

Geen beter, meer compliant land voor dit experiment

In tegenstelling tot de legende van het ‘start-up land’ is het leven in Israël zwaar. Van de hoge kosten van levensonderhoud tot de overheidsbureaucratie tot de jaarlijkse oorlogen – mensen zijn het vechten moe. Waarom nog een slagveld openen als de meeste geen langetermijneffecten hebben en het gewoon een kwestie is van een app openen, een afspraak maken en een vreemd mengsel in je arm krijgen?

Maar de meeste Israëli’s zijn geconditioneerd om hun land te dienen. Met uitzondering van een paar jonge mensen (zoals ultraorthodoxen en Arabieren, die ironisch genoeg tot de ‘vaccinweigeraars’ behoren) worden ze allemaal opgeroepen voor het leger. Ze vechten in oorlogen die vaak voorkomen hadden kunnen worden door betere politiek en diplomatie. Omdat ze zich de Holocaust herinneren. Omdat het het enige huis is dat ze hebben. Want wie niet meedoet is een verrader. Hoe zou een overwegend Joodse regering ons kunnen schaden na alles wat we hebben meegemaakt als natie, als volk? En hoe romantisch is het dat de zoon van een Holocaustoverlevende, Albert Bourla, de CEO van Pfizer is! Sterker nog, de overheid en Pfizer redden ons van dit verschrikkelijke virus!

Pfizer had geen beter, complianter land kunnen kiezen voor dit experiment. De Israëli’s zijn de meest natuurlijke onbetaalde dienstplichtigen in het Pfizer-leger, en slechts een paar dappere “weigeraars” durven zich te verzetten, of op zijn minst hun strijdlittekens te tonen.