De twaalf meest bizarre feiten over Donald Trump

Cadeau van Harm Ede Botje: een overzicht van twaalf bizarre feiten die je moet weten over de oplichter, uitbuiter en racist Donald Trump, de man die vandaag president van Amerika wordt.

Vandaag is het dan zo ver. Donald Trump, de wraakzuchtige, narcistische 45^ste president van de Verenigde Staten wordt ingezworen. Ter voorbereiding op vier jaar gekte in het Witte Huis heb ik de afgelopen dagen The making of Donald Trump gelezen, op de redactie en ’s avonds in bed. Het boek is een must-read, goed geschreven, goed geïnformeerd, up to date – ik heb het één in ruk uitgelezen.

Schrijver David Cay Johnston is een voormalige onderzoeksjournalist van onder meer The New York Times. Trump belde hem in het voorjaar van 2016 op. Johnston was toen bezig met een artikel voor Politico over Trumps banden met criminelen, onder meer over Joseph Weichselbaum: een handelaar in cocaïne en marihuana die in de jaren tachtig de helikoptervluchten regelde voor Trumps casino’s. Johnston begreep niet waarom Trump Weichselbaum altijd de hand boven het hoofd bleef houden (al had hij wel een vermoeden: Weichselbaum zou jarenlang de dealer van de casinobezoekers zijn geweest). In het gesprek zei Trump dat hij zich Weichselbaum niet meer kon herinneren. Hij dreigde ook dat hij Johnston voor de rechter zou slepen als het artikel hem niet zou bevallen. Daar is het tot nu toe niet van gekomen.

Op basis van Johnstons boek en artikelen uit onder andere The Atlantic, The New York Times en The Daily Beast maakte ik onderstaand overzicht van bizarre feiten die je moet weten over de oplichter, uitbuiter en racist Trump, de man die in 3500 rechtszaken was verwikkeld – oh, nee, sorry. Over de nieuwe president van het machtigste land op aarde.

1. Trump en wraak

Het levensmotto van Donald Trump is ‘vereffen de rekening.’ In zijn boek Think Big, aangehaald door Johnston in zijn biografie, schreef Trump: ‘Betaal altijd met gelijke munt terug.’ Hij beschreef daarbij hoe hij ooit een vrouw in dienst had die weigerde voor hem een bevriende relatie bij een bank te bellen om iets te regelen. Hij ontsloeg haar en besloot haar kapot te maken. Ze startte een eigen bedrijf en dat ging failliet. Hij schrijft: ‘Het deed mij echt deugd toen ik dat hoorde’. Een andere advies van Trump: vertrouw niemand. ‘Wees paranoïde, want ze zullen proberen je het vel over de oren te halen.’

2. Donald Trump gooide als jong jongetje naar peuters in een box

Buren van de Trumps vertelden Johnston dat de jonge Donald stenen gooide naar peuters in een box en ruzie zocht met andere kinderen. Zelf vertelde Trump in het boek The Art of the Deal dat hij een muziekleraar op school een klap had verkocht omdat die zijn werk niet goed deed. Of het waar is, is niet meer na te gaan. Conclusie van Johnston: ‘Donald was wat schooldecanen “onaangepast” zouden noemen.’

3. Trump en racisme (1)

De vader van Trump, een vastgoedontwikkelaar, was een groot huisbezitter: hij bezat 14.000 (!) huizen in Brooklyn. Een van de bewoners was de legendarische folkzanger Woody Guthrie. Het viel hem op dat in het appartementencomplex Beach Haven, waar hij in 1950 woonde, geen zwart gezicht te zien was. Guthrie zong:

‘I suppose that old man Trump knows just how much racial hate
he stirred up in that bloodpost of human hearts
when he drawed that color line
here at his Beach Haven family project.’

Dat de oude Trump duidelijke ideeën had over wit en zwart blijkt wel uit het feit dat hij in 1927 meeliep in een Ku Klux Klan-demonstratie. Meer dan duizend met witte puntmutsen getooide Klansmen liepen toen door een Jamaicaanse buurt in de New Yorkse volkswijk Queens.

In 1972 werd een justitieel onderzoek ingesteld naar mogelijk racistische praktijken van de vastgoedhandel van de Trumps – intussen werkte Donald samen met zijn vader. Wat bleek: de Trumps weigerden zwarten toe te laten tot de ‘witte’ blokken en verwezen hen naar huizenblokken waar al vooral andere zwarten woonden. Het leidde tot een rechtszaak. Hieruit werd duidelijk dat zwarten die zich huurders meldden, op hun formulier de code ‘no. 9’ of de letter ‘C’ kregen.

Trump, die beweert dat hij altijd vecht en nooit schikt, verloor de rechtszaak grandioos en kwam tot een schikking. Hij heeft die schikking altijd omschreven als ‘een overwinning’ omdat de overheid de aanklacht volgens hem niet had kunnen bewijzen. In werkelijkheid was het een grote overwinning voor de staat, die het juist ‘een van de meest verstrekkende schikkingen’ ooit in de strijd tegen rassendiscriminatie noemde.

4. Trump en racisme (2)

Deze week benoemde Donald Trump Reed Cordish als assistent van de president voor intergouvermentele en technologische initiatieven. De lijntjes tussen Trump en Cordish zijn kort. Ook Cordish komt uit een onroerendgoed-familie, en werkt nauw samen met Trumps schoonzoon Jared Kushner in een groot project in Kansas City. Daar ontwikkelden ze samen een groot gebouw in het Power and Light-district, het winkelgebied in het centrum van de stad.

Dat Power and Light-district wordt door critici ook wel het Power and White-district genoemd, vanwege vermeende raciale discriminatie. Twee zwarte inwoners van het district startten een rechtszaak tegen Cordish omdat ze een nachtclub van hem, de Tengo Club, niet in mochten. Een oud-werknemer verklaarde dat Cordish codewoorden gebruikten voor zwarten: hij noemde ze ‘urbans’ of ‘Canadians’. Volgens diezelfde werknemer wilde Jake Miller, de vice-president van Cordish’ bedrijf, geen African-Americans in de club. Ook zou hij een DJ-microfoon hebben gepakt en hebben geroepen dat die ‘fucking nigger music’ uit moest. Zowel Cordish als het transitieteam van Trump weigerde hier commentaar op te geven toen de website The Daily Beast hen daarom vroeg.

5. Trump en de maffia

Trump mag dan stevige taal uitslaan over law and order, zelf deinsde hij er in de jaren tachtig niet voor terug om nauw met de maffia samen te werken. Hij bouwde een torenflat met een partner die was veroordeeld voor criminele activiteiten: de eerder genoemde Joseph Weichselbaum, die twee keer was veroordeeld wegens cocaïnehandel.

Trumps advocaat was Roy Cohn, door biograaf Johnston omschreven als ‘een van de meest doortrapte en harteloze mannen die ooit in Amerika heeft geleefd’. Cohn rekende ook lieden als Anthony ‘Fat Tony’ Salerno en Paul ‘Big Paul’ Castellano tot zijn clientèle. Ook ging hij bij de bouw van zijn eerste toren in New York een samenwerking aan met een bedrijf dat in handen was van een maffiabaas uit Philadelphia. En dan was er nog de voormalige vakbondsbaas Daniel Sullivan, partner van de maffiose Kenneth Shapiro, die Trump een stuk land wilde verkopen in Atlanta om er een casino te bouwen.

In 1988 werden Trump Cadillacs op de markt gebracht. Dit waren luxueuze auto’s met leren bekleding, een televisie, fax (toen helemaal je van het), een papierversnipperaar en meer. Het idee voor de Trump-limousines kwam van Johan Staluppi en Jack Schwartz. En Staluppi, zo was toen al lange tijd bekend uit undercover operaties, had vergaande maffiaconnecties.

In het geval van Robert Libutti ontkende Trump lange tijd dat hij de maffiose ondernemer ooit had gezien. Libutti had connecties met hooggeplaatste maffiosi en bracht tijd in de gevangenis door. Maar in november vorig jaar dook een video op waarop ze tijdens een Wrestle Mania-event in 1988 in Trumps casino in Atlanta naast elkaar te zien waren. Een woordvoerder van Trump reageerde dat dat volkomen toevallig was geweest. Overigens moest de casino-directie destijds tweehonderdduizend dollar boete betalen omdat zwarte medewerkers de oekaze hadden gekregen zich niet te vertonen bij de tafel van Libutti.

Trump zelf werd overigens nooit veroordeeld vanwege banden met de maffia, en werd zelfs nooit verhoord.

6. Trump de uitbuiter

Trump Tower, waar de nieuwe president de afgelopen twee maanden resideerde, is gebouwd in 1980. Hiervoor moest hij een voormalig warenhuis afbreken. Daarvoor huurde Trump ‘de Poolse brigade’ in. Dat was een groep van enkele tientallen illegale Polen die zonder helm en zonder mondkapjes aan het werk gingen in een gebouw vol asbest. Ze werden slecht betaald en moesten op de kale vloer slapen. De mannen kwamen in opstand, hun karige loon werd namelijk niet uitbetaald. Op een gegeven moment liep het conflict zo hoog op dat ze een vertegenwoordiger van Trump op een hogere verdieping naar de rand voerden en vroegen of ze hem er overheen moesten hangen. Trump belde in paniek een koppelbaas, die tevens informant van de FBI was. Die zei later dat bij de krenterige Trump ‘gezond verstand er nooit aan te pas kwam’ als het om geld ging, en dat dat de reden was dat hij zulke goedkope arbeidskrachten inhuurde.

Niet veel later kwam er een nieuwe ploeg met werknemers die wel behoorden tot de vakbond. Maar deze vakbond was door en door corrupt: niet meer dan vijftien mensen waren lid, terwijl ook de andere werknemers gedwongen werden van hun karige loon een vakbondslidmaatschap aan te schaffen. Dat lidmaatschap was niet geregistreerd en moet in de zakken van de lokale vertegenwoordiger terecht zijn gekomen.

Na de sloop van het warenhuis besloot een moedig vakbondslid openheid van zaken te geven. Het leidde tot een rechtszaak, waarin de rechter bepaalde dat Trump had deelgenomen aan een samenzwering om de werknemers hun loon te onthouden, en dat dit gepaard was gegaan met fraude. De rechter kende een schadevergoeding toe van 325.000 dollar, maar het kwam uiteindelijk tot een schikking van een onbekend bedrag. De zaak had toen maar liefst achttien jaar voortgesleept.

7. Trump de aanrander

Iedereen kent het ‘grab ‘m by the pussy’-filmpje uit 2005, die tijdens de presidentscampagne opdook. Sinds dat filmpje zijn er verschillende vrouwen naar voren gekomen die Trump beschuldigen van aanrandingen en geweld. Hij zou zich hebben misdragen tijdens schoonheidswedstrijden en onaangekondigd bij deelneemsters in bed zijn gestapt. Hij zou verder de voormalige Miss Utah, Temple Taggart, tegen haar wil hebben geprobeerd te zoenen. Ook stelde een vrouw dat hij probeerde onder haar rok te komen tijdens een vlucht in de jaren zeventig. Trump deed alle beschuldigingen af als onzin.

Een van deze vrouwen, Summer Zervos, laat het er niet bij zitten. Deze voormalige deelneemster van The Apprentice stelde oktober vorig jaar dat ze in 2007 werd aangerand tijdens een bijeenkomst in het Beverly Hills Hotel in Los Angeles. Trump zou haar verschillende keren hebben geprobeerd te omhelzen, haar op de lippen hebben gekust, haar tegen zich aan hebben gedrukt en haar bij haar borsten hebben gepakt zonder dat ze dit wilde. Hij ontkende in alle toonaarden. Zervos stelt nu dat ze in haar goede eer en naam is aangetast door de ontkenningen van Trump en eist een schadevergoeding. Bovendien, zegt ze, had Trump kunnen weten dat hij Zervos en de andere vrouwen die beschuldigen uitten met zijn opmerkingen voorwerp maakte van ‘bedreigingen met geweld, economische schade en reputatieschade’. Zervos’ advocaat liet weten dat ze bereid is haar aanklacht in te trekken als Trump verklaart dat de beschuldigingen kloppen en dat zij de waarheid sprak. Wordt vervolgd.

8. Trumps ‘goede’ doelen

Washington Post-journalist David Farenthold schreef tijdens de verkiezingscampagne misschien wel de beste reeks stukken over Donald Trump. Hij had een simpele vraag: aan welke goede doelen gaf Donald Trump geld? Hij deed uitvoerig onderzoek naar de Trump Foundation, schreef honderden stichtingen aan waarover Trump had gesproken of die hij had bezocht. Ook riep Farenthold via Twitter burgers op hem te helpen bij zijn zoektocht. Toen hij begon had hij 4700 volgers, inmiddels zijn dat er 264.000.

Uit het onderzoek bleek dat Trump het fonds aanwendde om bijvoorbeeld een portret van zichzelf op een goededoelenveiling te kopen, dat vervolgens in een van zijn hotels belandde. Ook deed hij een donatie aan de stad Palm Beach om te voorkomen dat hij een boete moest betalen, iets wat helemaal niet mag volgens de wet. Op die manier werd 260.000 dollar uitgegeven. Verder gaf Trump geld uit via zjin Foundation dat hij eerder van anderen had gekregen. Daarnaast zijn er uitgaven gemeld die helemaal niet zijn gedaan. De openbare aanklager van New York doet onderzoek naar de stichting, en bekijkt ook of er politieke giften (niet toegestaan) zijn gedaan. Ten slotte is de stichting te verstaan gegeven dat ze moet stoppen met het inzamelen van gelden. Deze zaak kan nog een staartje krijgen. Overigens kondigde David Farenthold aan dat hij in 2017 voor de Washington Post Trump zal blijven coveren (volgen die man!).

Overigens: The Daily Beast onthulde dat Trump met geld van donoren zijn eigen boek Crippled America: How to Make America Great Again op heeft gekocht. Dus 55000 dollar die hij had moeten gebruiken voor zijn campagne verdween in zijn eigen zaken. Trump verhuurde ook zijn eigen vliegtuig, helikopter, kantoorruimtes aan de campagne, zo verdiende hij dus geld aan zijn eigen verkiezing.

9. Trumps grootvader had een bordeel

De familiegeschiedenis van de Trumps is een bijzondere. Donalds grootvader Friedrich arriveerde in vanuit Duitsland in 1885 per boot in New York. Hij reisde door naar Seattle waar hij een restaurant annex hoerenkast begon. ‘Op een stuk land dat niet van hem was, recht tegenover het treinstation, liet Friedrich een hotel verrijzen van het soort dat niet in de eerste plaats voor overnachtingen was bedoeld maar voor, laten we zeggen, korte actieve bezoekjes,’ schrijft onderzoeksjournalist David Cay Johnston in The Making of Donald Trump. Johnston merkt in het hoofdstuk over de grootvader fijntjes op het opvallend te vinden dat de kleinzoon van een immigrant nu zelf een ongrondwettelijk voorstel heeft gedaan om 11 miljoen illegale immigranten te deporteren. En zelfs wil verhinderen dat Amerikaanse soldaten met een islamitische achtergrond die in het buitenland verkeren naar huis terugkeren.

10. Trump de huisjesmelker

In 1981 kocht Donald Trump een flatgebouw aan 100 Central Park South. Op de dure grond wilde hij een luxueus appartementencomplex bouwen. Probleem: in het oude gebouw zaten nog huurders. En die moesten er uit, tegen elke prijs, zo staat onder meer te lezen in The Art of the Deal, de geautoriseerde biografie uit 1987. En dus ging hij mensen pesten: hij dreigde met uitzetting, sloot koud en warm water af, weigerde lekken te repareren. Hij ging zelfs zover daklozen in advertenties op te roepen in de leeggekomen appartementen te komen wonen. Dat ging overigens niet door: de autoriteiten grepen in. Uiteindelijk gaf Trump overigens wel toe, de huurders konden blijven zitten.

11. Trump en de steaks

Een van de mislukkingen uit Trumps carrière (en daar zijn er meer van) zijn de Trump Steaks. In 2007 lanceerde hij de biefstukken met een Trumpiaans filmpje vol opschepperij en slagzinnen als ‘Trump steaks are the world greatest steaks’. Het vlees was afkomstig van Angus-runderen en kostte per pakket tussen de 199 (!) en 999 (!!) dollar. Het liep uit op een fiasco, binnen een paar maanden waren de Trump Steaks uit de handel. Maar Trump bleek tijdens de verkiezingscampagne niet voor een gat te vangen. Tijdens een persconferentie in Trump National Golf Club in Florida met journalisten wees hij naar een stapel verpakte stukken vlees en beweerde dat het Trump Steaks waren. In werkelijkheid waren ze afkomstig van Bush Brother Provisions Co, zo schreef The Washington Post. ‘We verkopen de steaks vooral aan onze hotels en onze clubs,’ zei Trump tegen CNN’s Anderson Cooper. Het leidde tot een hoop hilariteit in een aflevering van Saturday Nigh Live waarin Ben Carson een flinke, rode Trump Steak tegen zijn oog houdt nadat hij in elkaar is geslagen.

12. Trump University en Trump Institute

Een andere mislukking van formaat is Trump University, het door hem met veel bombarie geïntroduceerde instituut waar studenten de fijne kneepjes van de handel in onroerend goed zou worden bijgebracht. Het bleek een grote oplichterij, de beloofde topdocenten lieten hun gezicht niet zien, studenten klaagden steen en been. In 2010 sloot het instituut haar deuren, in november vorig jaar sloot Trump een deal van 25 miljoen dollar, als schadevergoeding voor gedupeerde cursisten. Dat was het slotstuk van een periode waarin Trump oud-leerlingen onder druk zette, bij de rechtbank tegenclaims indiende en maar bleef beweren dat hij niets fout had gedaan. De zaak kreeg internationale bekendheid toen hij de rechter in de zaak ongeschikt achtte wegens diens Mexicaanse afkomst. Ook Trump Institute was een gevalletje oplichterij. In dit geval leende Trump zijn naam aan een echtpaar dat ‘wordt-snel-rijk’- cursussen ontwikkelde. Hij beloofde zelf de docenten aan te zoeken (wat hij nooit deed). De tekstboeken bleken product van plagiaat. Het echtpaar ging failliet na verschillende juridische onderzoeken.