De economie staat op de rand. Bevoorradingsnetwerken en toeleveringsketens storten over de hele wereld in. De stijgende inflatie zorgt ervoor dat de prijzen exploderen en de spaargelden wegsmelten. Nu waarschuwt zelfs de Nobelprijswinnaar professor Michael Spence. De gevolgen voor de EU? Catastrofaal!
We leven in historische tijden waarin men alleen zijn toevlucht kan nemen tot sarcasme om deze waanzin te doorstaan. Na de Tweede Wereldoorlog was de oorlogsgeneratie getuige van de deïndustrialisatie van Duitsland. De militaire overwinnaar nam ze allemaal in zich op, wat hun eigen industrie en de zegevierende staat in het voordeel bracht. Hele industriële fabrieken werden ontmanteld en weggevoerd uit Duitsland. In 2022 zullen we een tweede de-industrialisatie live meemaken, waardoor we ons moeten verantwoorden tegenover onze kleinkinderen. Geen verloren wereldoorlog, alleen een verloren federale verkiezing en een ideologie genaamd de energietransitie dreigen apocalyptische kettingreacties te veroorzaken.
Over catastrofale kettingreacties gesproken, het krijgshaftige citaat in de kop is niet van een kwaadaardige populist, maar van Michael Spence, Nobelprijswinnaar in de economie en emeritus hoogleraar aan de Stanford University en senior fellow bij de Hoover Institution. In een artikel in het tijdschrift Wirtschaftswoche dat de moeite waard is om te lezen, gaat hij in op de vernietigde toeleveringsketens. Er zij zegt in de inleiding:
»Verstoringen in toeleveringsketens vormen een groot obstakel voor het herstel van de wereldeconomie. De knelpunten – van grondstoffen tot halfgeleiders en de eindproducten die daarvan afhankelijk zijn – zijn vergelijkbaar met die in een oorlogseconomie. En de onderbrekingen hebben ons verrast.”
Elke burger van dit land moest de problemen van het tekort aan goederen, torenhoge prijzen en leveringsproblemen in een of andere vorm ervaren. Hoewel dit niet helemaal correct is, terwijl nationale en internationale crises (Corona, toeleveringsketens, de aanval op de Poolse en EU-buitengrenzen) een directe impact hebben op Duitsland, de klimaatkanselier, die nog steeds de uitvoerende kanselier van dit land is, jets moeten door de wereldgeschiedenis leiden om prijzen te verzamelen en toegejuicht te worden, als dank voor honderden miljarden Duits belastinggeld dat ze aan alle uithoeken van de wereld heeft weggegeven. En de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, die door Merkel in functie werd gezet, bestelt een privéjet voor een afstand van minder dan 50 kilometer, betaald door de belastingbetaler.
Maar de overige 83 miljoen burgers in dit land ervaren uit de eerste hand de ineenstorting van de energiezekerheid , de opeenstapeling van stroomstoringen en verstoringen in wereldwijde toeleveringsketens. En als je de achtergrond onderzoekt, wordt het duidelijk dat deze aanbodcrisis nooit zal eindigen. Daarvoor zijn de problemen te complex en de globalisering te ver gevorderd om zomaar terug te draaien. Bovendien moet men zich realiseren dat grote delen van de logistieke sector enorm profiteren van deze aanhoudende noodsituatie. Door de stuwage van de enorme containerschepen voor belangrijke havens in de VS, China en ook in Rotterdam, is het vervoer van een container op de Azië-Europa passage vertienvoudigd.
De havens en de transportsector klagen over een onoverkomelijke aanval, maar veel bedrijven profiteren ook van deze noodsituatie door prijzen op te leggen die in een normaal functionerende markt gewoon niet haalbaar zouden zijn. In de VS zorgde een insider-rapport van een vrachtwagenchauffeur voor opschudding. Zijn blog “Ik ben al 20 jaar vrachtwagenchauffeur en ik zal je vertellen waarom de leveringscrisis niet zal eindigen” leidde tot een groot debat over de noodlijdende infrastructuur in de VS. Daar beschrijft hij het harde leven van vrachtwagenchauffeurs, die vaak in een schijnzelfstandigheid worden geduwd en niet naar werktijd worden betaald, maar alleen naar de afgeleverde containers. Maar in Amerikaanse havens worden niet alleen enorme containerschepen maar ook vrachtwagens gestouwd. Alleen al voor de belangrijke vrachthaven in Los Angeles liggen tot honderd containerschepen. In de Greater Los Angeles Area wonen meer dan 30 miljoen mensen. De afmetingen worden duidelijk als je je realiseert dat er schepen als de containergigant “Sovereign Maersk” in de stuwage liggen, die een laadcapaciteit hebben van 6600 containers. Alleen al het opruimen van deze verkeersopstopping duurt weken, zo niet maanden. Maar in plaats van dat de verkeersopstopping wordt verminderd, komen er steeds meer containerschepen bij, die door het knelpunt van de containerhaven van Los Angeles moeten. dat er schepen als de containergigant “Sovereign Maersk” in de file staan, met een laadcapaciteit van 6.600 containers. Alleen al het opruimen van deze verkeersopstopping duurt weken, zo niet maanden. Maar in plaats van dat de verkeersopstopping wordt verminderd, komen er steeds meer containerschepen bij, die door het knelpunt van de containerhaven van Los Angeles moeten. dat er schepen als de containergigant “Sovereign Maersk” in de file staan, met een laadcapaciteit van 6.600 containers. Alleen al het opruimen van deze verkeersopstopping duurt weken, zo niet maanden. Maar in plaats van dat de verkeersopstopping wordt verminderd, komen er steeds meer containerschepen bij, die door het knelpunt van de containerhaven van Los Angeles moeten.
Die vrachtwagenmassa’s staan opgesteld in drie lange rijen. De eerste bij de ingang van het gecontroleerde havengebied, de tweede lijn bij de gigantische container die moet worden gelost, waar volgens de insider maar één kraan per 50 tot 100 vrachtwagens staat, en de derde eindeloze lijn staat bij de controle voor vertrek de haventerminals. De schijnzelfstandigen krijgen echter niet betaald voor deze wachttijd van maximaal 12 uur voor een enkele container. De gevolgen van deze catastrofale en uitbuitende omstandigheden zijn niet verrassend – vrachtwagenchauffeurs nemen massaal afscheid en heroriënteren zich onvermijdelijk. Wat deze voorwaarden betreft, zijn er ook nauwelijks jonge professionals die in deze branche willen stappen.
Er zijn vergelijkbare omstandigheden in Groot-Brittannië en Duitsland. Hoe groot de containerschepen ook zijn, het gaat uiteindelijk om mensen. De rederijen voelen dit probleem nu massaal. Vaak varen deze onder een zogenaamde goedkope vlag, een brutaal systeem om arbeidsregels te omzeilen en zeevarenden uit te buiten. Er zijn nauwelijks zeelieden uit westerse landen voor dit werk, zodat vaak Aziaten en Filippino’s worden ingezet. Toen de Corona-crisis begon en landen en havens over de hele wereld in lockdown gingen, mochten deze gigantische containers weken en soms zelfs maanden niet aanleggen. Als gevolg hiervan werden de bemanningen opgesloten op de schepen en in erbarmelijke accommodaties onder slechte hygiënische omstandigheden en waren ze maandenlang niet in staat om hun families te bezoeken.
Wereldwijd, en vooral in Duitsland, worden echter miljarden geïnvesteerd in takken van de economie die zijn uitgevonden door de linkse groene ideologie en die moeten worden betaald met belastinggeld: genderstudies, antiracisme en heropvoedingscursussen in de »strijd tegen rechts«, de asielzoekers- en integratie-industrie en nu een extra groene klimaatindustrie. Alleen voor de eenvoudige arbeiders die dit land en de wereldeconomie draaiende houden, voor deze essentiële steun is er geen geld. Integendeel, zij en hun industrie worden elke dag belasterd als schadelijk voor het klimaat. Aan deze groene arrogantie komt een slecht einde, want we hebben al “knelpunten zoals in oorlog”.
Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.
Steun SDB via PayPal veilig en simpel.