Uiteindelijk lijkt de zuigkracht van de politiek een valstrik voor kritische denkers: het maakt hen onschadelijk en lijft hen in. Ofwel worden ze corrupt zoals de rest en verzinken in compromissen en muffe deals, ofwel verlaten ze na een tijdje ontgoocheld het politieke toneel.
In Nederland vertoont het traject van Thierry Baudet een gelijkaardig patroon: onder begeleiding van Paul Cliteur en Roger Scruton schreef Baudet een briljant proefschrift, dat in 2012 verscheen met als titel De Aanval op de Natiestaat. De jonge historicus schoot daarin met scherp en verdedigde een gelijkaardige these, zij het in ietwat minder polemische termen, als Eric Zemmour.
Baudet deugt als filosoof, polemist en opiniemaker, en was dat ook beter gebleven.
Het begon fout te lopen toen hij hoger vernoemde Marine Le Pen begon op te vrijen en in 2016 de partij Forum voor Democratie oprichtte. In 2020 werd hij als stichter door een fractie binnen dat Forum ervan beschuldigd een ‘fascist’ en een ‘nazi’ te zijn, en het scheelde niet veel of hij werd door zijn eigen geestesgenoten uit de partij gebonjourd.
Andermaal: Baudet deugt als filosoof, polemist en opiniemaker, en was dat ook beter gebleven. Je kan dan nog als prof aan de kost komen, niemand verplicht je tot een leven in de goot. Helaas is de verleiding van de macht groot. Roger Scruton, de mentor van Baudet, heeft ook op een blauwe maandag als adviseur voor de regering Johnson gewerkt, en moest opstappen toen hij zei dat de term ‘islamofobie’ verzonnen was door de Moslimbroederschap. Niemand heeft de waarheid in pacht -sorry Jean-Marie-, maar in het politieke universum is de waarheid vertellen dikwijls een ondeugd.
En zo zijn we weer bij de rechts-voor-de-raapse burgemeester van Middelkerke beland. Het is goed dat er schoenmakers zijn die bij hun leest blijven. Is het onbehoorlijk om te zeggen dat Jean-Marie eens moet kiezen tussen de status van parlementaire waakhond en deze van kritisch columnist? Twee eerbare beroepen, indien met overtuiging beoefend, en het is niet verboden om van kamp te veranderen, maar teveel petjes tegelijk rijmt niet met ‘liberaal’, en zou kunnen leiden tot het idee dat men altijd gelijk heeft. Meer illustraties daarvan in notoire oorden als Peking, Ankara, Moskou en Pyongyang.
Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.
Steun SDB via PayPal veilig en simpel.