Stond er een oorlog in de Agenda 2030?

(Hopelijk mijn laatste column over de oorlog in Oekraïne want er is optimisme vanwege vredesbesprekingen. Heb er zelf ook genoeg van want een oorlog bekritiseren is makkelijk praten vanaf veilige afstand). Het valt mij op dat het mainstream denken weer volop wordt bepaald door emotie. Oké, er woedt oorlog binnen de grenzen van Europa en Rusland is de vijand. Dat is de simplificatie door de mainstream media die voor het gemak beelden en meningen publiceren die ze op een eenvoudige wijze verkrijgen. Via de opgekochte persbureaus of van eigen verslaggevers die op veilige afstand vluchtelingen interviewen.

Propaganda en censuur

Het is nogal makkelijk om een land als vijand aan te merken terwijl 141 miljoen Russen worden onderdrukt door een dictator. De bevolking blijft verstoken van de juiste informatie. Er wordt verwarring gesticht door het verspreiden van propaganda en desinformatie maar in feite geldt hetzelfde voor de westerse economieën. Er zijn sancties ingesteld om Putin en z’n oligarchen klein te krijgen. Door censuur en het weghalen van westerse journalisten uit Rusland bereikt ons slechts beperkte informatie over het “welzijn” van de vijand. Op TV zien we de gruwelijke beelden van een ongelijke strijd tussen een groot leger en een moedig volk dat strijdt voor onafhankelijkheid en het verleden van de Sovjet Unie achter zich wil laten. Een standpunt dat de westerse bevolking begripvol ondersteunt. We sturen wapens naar ongeoefende burgers en veroorzaken daarmee veel burgerslachtoffers. Zo kunnen we er van alles van vinden maar oorlog voeren is het meest slechtste scenario wat je kunt bedenken om onenigheid tussen partijen te beslechten. Het haalt het slechtste uit de mens en hooghartige leiders.

Ongekozen commissarissen

Anno 2022 verkeren we in een tijdvak dat de “machtigen der aarde” zijn afgedwaald van de harde werkelijkheid in de samenleving en “bevriend” zijn met de ongekozen bestuurders van de supranationale organisaties, de VN, het WEF, WHO, IMF, EU, ECB, enzovoort. Wij onnozele burgers beperken ons tot het gemeentebestuur, het bestuursorgaan waar we nog kunnen stemmen op lokale partijen. De landelijke politiek is verstrengeld met de globalisten die met de genoemde supranationale organisaties de touwtjes in handen hebben. Als lidstaat van de EU zijn we volledig afhankelijk van de besluitvorming op EU-niveau. Nu er een oorlog woedt aan de Europese oostgrens moeten de lidstaten zich eendrachtig opstellen. Een gevaarlijke ontwikkeling voor een unie die oorspronkelijk was bedoeld te functioneren als een handelsunie. De EU is nu op weg naar een politieke unie. De ongekozen commissarissen van de EC(Europese Commissie) bepalen het beleid terwijl het EP(Europees Parlement) slechts beperkte bevoegdheden heeft en geen controlerende macht bezit zoals onze Tweede Kamer.

De NAVO-schietclub en ome Klaus

De globalisering maakt supermachten tot ongeleide projectielen. Een verdeeld Europa heeft zich verenigd in een politieke unie en wil net als de VS, China, Rusland en de opkomende machten in Azië en Zuid-Amerika een machtige speler worden op het wereldtoneel. Machthebbers kunnen zich alleen krachtig opstellen wanneer sprake is van centrale besluitvorming. Brussel stelt zich daarvoor met z’n Europese instituten graag beschikbaar waardoor de EU-lidstaten hun soevereiniteit kwijt raken. Als de besluitvorming over teveel nationale parlementen loopt dan duurt het te lang voordat een Europees leger is opgericht. Daarvoor moeten alle landen aan de oostkant lid worden van de NAVO-schietclub. Maar ook samen optrekken in een politieke unie, fiscale unie, een bankenunie en een muntunie. Dan moet de euro een sterke (handels)munt worden en de banken gezamenlijk opdraaien voor eventuele faillissementen. Daarom moeten we CBDC(Central Bank Digital Currency) van de ECB accepteren. Daarom moeten we nu gezamenlijk miljoenen vluchtelingen opvangen. Daarom moeten we uitgaven voor Defensie verhogen, daarom moeten we op de Zorg bezuinigen. Daarvoor moeten we centrale controle toestaan op onze financiële transacties, daarvoor moeten we centrale belastingheffing door de ECB toestaan, daarvoor moeten we onze nationale trots laten varen en andere culturen verwelkomen. We moeten bereid zijn om persoonlijke vrijheden in te leveren voor een betere wereld die ome Klaus en consorten voor ons gaat regelen.

Het deugt niet

We zijn er niet alleen voor onszelf, we doen het ook voor de ander, om even fijntjes te herinneren aan de uitspraak van de vorige Minister van VWS toen we collectief moesten vaccineren tegen een vijandelijk virus. Ach ja, tijden veranderen. Soms ten goede, soms ten kwade. Zelf heb ik aardig wat van het goede gehad, zoals bestaanszekerheid zonder armoede, vrijheid zonder beperkingen, stemrecht op partijen die opkwamen voor nationale belangen, leven in een verzorgingsstaat met goeie oudedagsvoorzieningen, belasting betalen voor kwaliteitsonderwijs, sterke defensie, kwalitatieve gezondheidszorg, enzovoort, enzovoort. Sinds mijn pensionering bekruipen mij andere gevoelens die afbreuk doen aan de opgesomde verworvenheden. Gelukkig zie ik meer gelijkgestemden en bezit ik nog de kracht om ellendige gevoelens van mij af te schrijven. Dat lucht op. Misschien dat u er slecht van slaapt maar dat geeft mij weer een goed gevoel. Dat ook andere mensen wakker worden en inzien dat er iets niet deugt. Het idee dat afwijkende meningen niet deugen. Het idee dat we allemaal deugmensen moeten zijn, allemaal gelijk zijn en gelijk denken. Ja hoor, daar is ie weer, de idealistische Agenda 2030 van het WEF. Ik vind die agenda heel erg klef.

Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.

Advertisement

Steun SDB via PayPal veilig en simpel.