Nord Stream – Aanstaande maandag komt er een ongemakkelijk jubileum aan. Het is 20 jaar geleden dat de Verenigde Staten Irak binnenvielen. Groot-Brittannië was een pijler van de door de VS geleide ‘coalitie van bereidwilligen’. The Guardian-columnist John Harris schreef zondag dat het “de grootste politieke en humanitaire ramp was waar het VK sinds de Tweede Wereldoorlog bij betrokken was … toen het vermeende politieke centrum plotseling ergens roekeloos en catastrofaal slingerde.”
De oorlog in Irak veroorzaakte eindeloos geweld en enorme doden. Ironisch genoeg was het Seymour Hersh die die gruwelijke kroniek van marteling in de Abu Ghraib door de Amerikaanse troepen aan het licht bracht die de wereld schokte.
Harris maakte een discutabel punt dat de oorlog in Irak “diepgaande gevolgen” had voor het VK. Hij somde onder meer “het gevoel op dat politiek en macht bij het publiek waren weggevaagd en een enorme en zeer ongemakkelijke kloof hadden achtergelaten.” Misschien heeft hij gelijk, maar om de verkeerde redenen. Naarmate de tijd verstreek, zorgde de oorlog in Irak ervoor dat de Britse partijpolitiek er belachelijk uitzag.
Groot-Brittannië heeft tegenwoordig een UniParty – de partij van de regering, die lijkt te bestaan uit dezelfde mensen als de partij van de oppositie. Groot-Brittannië heeft bereikt waar de VS al geruime tijd is geweest – een kliek van politieke elites die het land kapen, zijn eigen agenda voeren, ongeacht welke politieke partij formeel aan de macht is – en de mensen in het algemeen hebben de controle over hun regering verloren. Daarom blijven misdaden als Abu Ghraib en Nord Stream onbestraft.
Op 3 maart had de Duitse bondskanselier Olaf Scholz een topgeheim een-op-een met Biden in het Oval Office, wat onder andere een poging lijkt te zijn geweest om overeenstemming te bereiken over hoe om te gaan met het explosieve rapport van Hersh over de sabotage. van Nord Stream.
Kijk naar de volgorde van de gebeurtenissen: vier dagen nadat Scholz Biden ontmoette, publiceerde de New York Times een sensationeel medialek over Nord Stream, waarin de sabotage werd toegeschreven aan een “pro-Oekraïense groep” bestaande uit vijf mannen en een vrouw die een jacht gebruikten dat in Polen.
Het schip werd later gevonden door Duitse onderzoekers – ook een medialek in Berlijn – en bleek de Andromeda te zijn, een Bavaria C50 zeilboot. Naar verluidt begon de groep op 6 september 2022 aan hun missie vanuit Rostock. De uitrusting voor de geheime operatie zou in een vrachtwagen naar de haven zijn vervoerd.
Het Duitse Die Zeit steunde het Times-verhaal in realtime. Maar het verhaal zelf zit vol tegenstrijdigheden. Er zijn veel vragen: hoe kan een gecharterd jacht van 15 meter naar schatting 1.500 tot 2.000 kilo explosieven hebben vervoerd die nodig zijn voor de sabotage? Hoe kon Andromeda, dat geen kraan heeft, zulke enorme hoeveelheden explosieven veilig in het water hijsen?
Een Russische analyse wijst erop dat “de plaats van de explosie, de Oostzee, ongeveer 80 meter diep is, waarvoor speciale duikuitrusting nodig is, waaronder luchttanks met een helium-zuurstofmengsel en zuivere zuurstof. Al met al zou je voor één duik alleen al 30 liter van een speciaal gasmengsel nodig hebben, wat betekent dat er tientallen flessen aan boord moeten zijn geweest. Daarnaast had er een decompressiekamer moeten zijn voor de duikers, iets waar het jacht niet geschikt voor is. Bovendien zou het meerdere duiken en een paar dagen gekost hebben om de explosieven op de pijpleidingen te leggen. Het is moeilijk voor te stellen dat deze activiteiten volledig onopgemerkt zouden zijn gebleven.”
De nieuwsdienst van de Times heeft kennelijk geen feitencontrole uitgevoerd. Maar op 10 maart vertelde de voorzitter van de inlichtingencommissie van de Bondsdag, Konstantin von Notz van de Groene Partij, aan Die Zeit dat wat er gebeurde waarschijnlijk een “door de staat gesteunde terroristische daad” was en waarschijnlijk werd uitgevoerd door een “staat of quasi-terreur”. staatsacteur.”
Scholz schaatst op glad ijs. Hij leidt een coalitie van Atlanticisten. Maar Duitsland is nog geen UniParty-land. Trouwens, anders dan in de VS of het VK, is de openbare aanklager die onderzoek doet naar de Nord Stream-sabotage in het Duitse politieke systeem een autonome entiteit die niet kan worden gestuurd door politici die aan de macht zijn.
De reactie van de Duitse minister van Defensie Boris Pistorius op het Times-rapport laat zien dat de Duitsers nog niet weten of dit een Oekraïens commando was dat handelde met medeweten van de Oekraïense regering, een pro-Oekraïense groep die handelde zonder hun medeweten, of of het misschien een valse vlag operatie was. Berlijn sluit officiële Oekraïense betrokkenheid blijkbaar niet uit.
Zondebok is handig voor Washington in situaties als een exit-strategie. Een rapport in Politico op zondag distantieerde de regering-Biden van het Oekraïense regime van Zelensky, en Nord Stream-sabotage wordt daar genoemd als een van de drie redenen voor de “groeiende meningsverschillen achter de schermen” tussen Washington en Kiev.
Voorlopig lijkt er echter een stilzwijgende afspraak te zijn tussen Biden en Scholz dat ze elkaar niet zullen verscheuren over deze kwestie. Wat Zelensky betreft, hij heeft waarschijnlijk geen andere keus dan indien nodig de rol van zondebok te spelen.
Door Nord Stream te noemen als een kwestie van onenigheid tussen Washington en Kiev, lijkt het Politico-rapport Zelensky erop te wijzen dat dit een spel is met hoge inzetten dat de transatlantische eenheid beïnvloedt en dat een zondebok noodzakelijk kan worden.
Ondertussen, in plaats van met de vinger naar Washington te wijzen, was de secretaris van de Russische Veiligheidsraad, Nikolay Patrushev, zondag vrijblijvend en zei hij: “Ik benadruk dat beschuldigingen die niet worden ondersteund door de resultaten van een onpartijdig onderzoek, niet kunnen worden vertrouwd. Daarom dringt Moskou aan op een objectief onderzoek met deelname van Rusland en andere geïnteresseerde landen. Zonder dit verklaart het uiten van eenzijdige subjectieve versies van de terroristische aanslag niets.”
Patrushev heeft de tandem Biden-Scholz virtueel uitgedaagd. Zeker, een onpartijdig onderzoek zal politieke consequenties hebben. Ten eerste is de Duitse publieke opinie relatief wispelturig over de kwestie van wapenleveranties. Ten tweede kan Scholz zich niet de indruk veroorloven dat hij samenspant met Biden.
Als wordt vastgesteld dat een Oekraïense commando-eenheid of een Amerikaanse eenheid verantwoordelijk is voor de sabotage, zullen de politieke gevolgen natuurlijk enorm zijn. Het Duitse publiek kan eisen dat de wapenleveranties aan Oekraïne worden stopgezet. Aan de andere kant, als de VS verantwoordelijk zijn, zal de huidige renaissance in de Duits-Amerikaanse banden eenvoudig wegkwijnen.
Scholz moet nog begrijpen dat transatlanticisme niet het bepalende kenmerk is van de Democratische Partij. Zijn lot kan hetzelfde blijken te zijn als dat van Tony Blair. Harris schreef dat de effecten van Blairs bedrog doorwerkten tot aan de brexit.
Om hem te citeren: “Irak bezoedelde op afschuwelijke wijze Blair en [Gordon] Browns binnenlandse staat van dienst en markeerde het einde van de visie van New Labour op Groot-Brittannië als een jong, zelfverzekerd land. Het reduceerde de fantasieën van ‘liberaal interventionisme’ tot as, en verdiepte de onvrede en het onbehagen dat zou leiden tot ons vertrek uit Europa.”
De krant Handelsblatt wees er afgelopen donderdag in een rapport op dat het onderzoek naar Nord Stream politiek in de kaart kan spelen van extreem-links en extreem-rechts in de Duitse politiek. Kan Scholz het bedrog over Nord Stream-sabotage overleven? Als Oekraïne erbij betrokken is, is er geen weg terug voor Duitsland.
Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.
Steun SDB via PayPal veilig en simpel.