Ruth Ben-Ghiat over Trump en de bittere Amerikaanse waarheid: “We hebben geen echte democratie”

NYU-fascismedeskundige legt de volgende stappen in het ‘autoritaire playbook’ van Trump uit – en zegt dat het bijna te laat is

In het US Holocaust Memorial Museum in Washington hangt een poster met de tekst  “The 12 Early Warning Signs of Fascism”.

Dit zijn de criteria:

1. Krachtig en voortdurend nationalisme
2. Minachting voor mensenrechten
3. Identificatie van vijanden als een verbindende oorzaak
4. Ongebreideld seksisme
5. Gecontroleerde massamedia
6. Obsessie met de nationale veiligheid
7. Religie en overheid zijn met elkaar verweven
8. Corporate power beschermd
9. Arbeidskracht onderdrukt
10. Minachting voor intellectuelen en kunst
11. Obsessie met misdaad en straf
12. Ongebreidelde vriendjespolitiek en corruptie

Dit is op te veel manieren  Amerika in het tijdperk van Trump .

Trump en zijn regime zijn verwikkeld in een blanke supremacistische contrarevolutie tegen de burgerrechtenbeweging, waarin de mensenrechten van niet-blanke mensen worden ingetrokken. Dit omvat een recente poging om de grondwet te omzeilen door te oordelen dat immigranten zonder papieren (overwegend zwarte en bruine mensen) uit de bevolking moeten worden gewist met het oog op congresvertegenwoordiging.

Trump en zijn regime maken afwijkende meningen strafbaar . Hij is zelfs zover gegaan om expliciet te stellen dat mensen die het niet met hem eens zijn, verwant zijn aan nazi’s en gevangen moeten worden genomen of erger .

Trump en zijn regime hebben geen respect voor de rechtsstaat, de grondwet, de Bill of Rights of democratische normen en principes in het algemeen. Trump heeft herhaaldelijk gesuggereerd dat hij de uitkomst van de verkiezingen van 2020 niet zal respecteren als hij niet wint .

Trump en zijn regime hebben een geheime federale politie vrijgelaten om geweldloze demonstranten in Portland, Oregon, en mogelijk ook elders , te vergassen, te beschieten, te slaan en illegaal vast te houden .

In een voorspelbare escalatie heeft Trump – via procureur-generaal William Barr – bevolen dat de misdadigers van het regime worden ingezet in andere door de democraten geleide steden om “wet en orde” af te dwingen. Het is volkomen aannemelijk dat de geheime politie van Trump ook zal worden gebruikt om hem te helpen bij het stelen van de presidentsverkiezingen .

Chad Wolf, de waarnemend secretaris van Binnenlandse Veiligheid, heeft onlangs aangekondigd dat de  troepen onder zijn bevel mensen “proactief” kunnen arresteren voor misdaden die ze nog niet hebben begaan. Een dergelijke dystopische logica vermengt George Orwells ‘1984’ met het ‘Minority Report’ van Philip K. Dick.

TrumpWorld weerspiegelt ook het gruwelijke surrealisme van de film en de roman “Children of Men” is  veranderd in een beleefde ervaring voor Amerika en de wereld. Gavin Jacobson schrijft in de New Statesman:

De manier waarop de film extrapoleert vanuit het hier en nu is de reden waarom wijlen cultuurtheoreticus Mark Fisher dacht dat “Children of Men” uniek was. Fisher schreef in de nasleep van de financiële crisis van 2008 de film als een waarheidsgetrouwe weergave van wat hij “kapitalistisch realisme” noemde: het wijdverbreide gevoel dat kapitalisme niet alleen het enige levensvatbare politieke en economische systeem is, maar ook dat het nu zelfs onmogelijk om er een coherent alternatief voor te bedenken. ”

“Children of Men” vindt niet plaats aan het einde van de wereld, wat al is gebeurd, maar binnen de huiveringwekkende coda, waar, zoals Fisher schrijft, “interneringskampen en franchise-koffiebars naast elkaar bestaan”. Er is geen wens om alternatieve manieren van leven te creëren, of om het einde der tijden minder vreselijk te maken. …

Het idee dat we geen tijd meer hebben, is wat ‘Children of Men’ zowel een spiegel als een voorspeller van de wereld en de komende wereld maakt. Aan het einde van de geschiedenis, afgesneden van haar verleden en pessimistisch over de toekomst, en geconfronteerd met een langzame dood onder stijgende getijden, heeft de mensheid zich neergelegd bij een somnambulant leven. Het is een leven van eindigheid, routine en conformiteit; een zonder visie, spontaniteit of verrassing, waar we niet langer proberen een groter leven te leiden of zelfs maar te streven naar ons voortbestaan. We zijn Nietzsche’s “laatste mannen” geworden.

Geconfronteerd met de aanval van neofascisme, blijft het Amerikaanse volk vastzitten in een staat van ontkenning, aangeleerde hulpeloosheid en angst. Donald Trump en zijn beweging hebben de Amerikaanse democratie en het maatschappelijk middenveld in een wurggreep .

Ruth Ben-Ghiat is hoogleraar geschiedenis en Italiaanse studies aan de New York University en een expert in fascisme en autoritarisme. Ze is de auteur van ” Fascist Modernities: Italy 1922-1945 ” en ” Italian Fascism’s Empire Cinema ” en andere boeken.

CNN, The Washington Post, The New Yorker en de Atlantische Oceaan hebben haar opinie-essays en andere geschriften besproken. Het nieuwe boek van Ben-Ghiat is ” Strongmen: From Mussolini to the Present “, dat in november verschijnt.

In dit gesprek waarschuwt ze dat de dreigementen van Trump tegen geweld tegen het Amerikaanse volk – ook tegen vooraanstaande democraten als Barack Obama en Hillary Clinton – zeer reëel zijn. Ben-Ghiat legt ook uit dat de Amerikaanse nieuwsmedia Donald Trump hebben genormaliseerd omdat de meeste journalisten niet kunnen toegeven dat de Verenigde Staten een falende democratie zijn.

Ben-Ghiat legt uit hoe het Amerikaanse volk (en de politieke elites van Amerika) de realiteit van het neofascisme en autocratie blijven ontkennen, omdat het toegeven van de waarheid zou betekenen dat ze de confrontatie moeten aangaan met het feit dat ze tegen dergelijke krachten moeten optreden – en dat hebben ze niet gedaan zo.

Je kunt mijn gesprek met Ruth Ben-Ghiat ook  beluisteren op mijn podcast “The Truth Report”  of via de speler die hieronder is ingesloten.

Dit gesprek is voor de duidelijkheid en lengte bewerkt.

De reguliere nieuwsmedia gebruiken eindelijk de woorden “fascisme” en “autoritarisme” om Donald Trump en zijn regime te beschrijven. Ik gebruik deze taal sinds de campagne van Trump in 2015. Jij en andere historici, politicologen, filosofen, deskundigen op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg en anderen hebben ook alarm geslagen over Donald Trump en wat hij vertegenwoordigt. We werden grotendeels genegeerd en gebrandmerkt als hysterisch. Hoe voelt het om te zien dat de juiste taal eindelijk wordt gebruikt om Trump te beschrijven en de dreiging die hij vertegenwoordigt?

Ik ben verdeeld. Ik walg van hoe erg de dingen in dit land zijn geworden. Ik herinner me de eerste keer dat ik het woord “autoritair” op een chyron voor CNN zag. Het was eigenlijk omdat senator Cory Booker, die erg slim was in deze crisis, sprak en hij het woord gebruikte. CNN toonde eindelijk het woord op het scherm en ik dacht bij mezelf: “Oh mijn god, de inspanningen van velen van ons komen eindelijk in het systeem.”

Historici en anderen hebben geprobeerd zich bezig te houden met burgereducatie, om het publiek en journalisten te helpen begrijpen dat ja, het kan hier gebeuren. Uiteindelijk, om CNN en andere grote mediakanalen te zien, gebruikt u eindelijk het woord “autoritarisme” om Donald Trump te beschrijven en deze regering betekent dat het op dit moment echt slecht is in Amerika.

Helaas zijn die stemmen in de reguliere Amerikaanse nieuwsmedia die het Trump-regime eindelijk in die termen beschrijven, er vervolgens niet in geslaagd een inhoudelijke discussie te voeren over de implicaties.

Ik denk dat mensen om een ​​paar redenen moeilijk kunnen verteren wat dat zou betekenen. Een daarvan is dat we nog steeds werken met een ouderwets idee van hoe autoritaire landen zijn. Dat is een van de redenen waarom ik het woord ‘fascistisch’ in plaats van ‘fascisme’ gebruik om Donald Trump te beschrijven. Als we het woord ‘fascisme’ gebruiken, denken de meeste mensen aan een onmiddellijke sluiting van de democratie en bruine overhemden en andere politieke misdadigers op straat.

Veel mensen zullen de bewering dat Trump fascistisch is ook weerleggen door oppervlakkige voorbeelden te gebruiken, zoals: “Er is nog steeds een vrije pers. Mensen kunnen zich nog steeds uitspreken.” De realiteit is dat het autoritarisme van vandaag anders werkt dan in eerdere incarnaties. De huidige versie van het fascisme heeft bijvoorbeeld geen staten met één partij nodig. Bij het bespreken van Trump en fascisme is het effectiever om te praten over hoe het momenteel werkt.

Wat zou het verhaal zijn als de Amerikaanse media verslag zouden doen van de gebeurtenissen die plaatsvinden onder Donald Trump, maar in een ander land?

Wat er aan de hand is, komt overeen met wat ik het autoritaire playbook noem. Donald Trump is niet geïnteresseerd in het regeren van de Verenigde Staten. Hij is in functie om zichzelf van het openbare ambt te verrijken, zijn trawanten te helpen en zijn persoonlijkheidscultus op te bouwen. Nogmaals, mensen zijn verankerd in een ouderwets begrip van wat het presidentschap in een democratisch land zou moeten zijn. Het is voor het publiek erg moeilijk om de sprong te maken naar hoe Trump een fundamentele breuk is met de Amerikaanse traditie.   

Als we nu beginnen uit te leggen hoe Amerika zich in feite in een autoritaire situatie bevindt met Donald Trump en zijn regering, dan rijst een andere vraag. Een van de redenen waarom zoveel mensen bang zijn, is dat om de waarheid over Trump en autoritarisme toe te geven, ze er iets aan moeten doen. Veel mensen willen die sprong niet maken.

Ja, er zijn demonstranten op straat. Maar ook de Amerikaanse zakenelite moet die sprong maken door de realiteit van de situatie te accepteren. De geschiedenis leert ons dat het conservatieven zijn die autoritairen en hun opkomst ondersteunen. De Amerikaanse zakenelites zullen hun manier van denken moeten veranderen. Ze zullen zich moeten uitspreken tegen het Amerikaanse autoritarisme en het Trumpisme. Amerikaanse zakenelites moeten een beslissing nemen over waar ze staan ​​ten opzichte van Trump en autoritarisme. 

Het Amerikaanse volk zal ook beslissingen moeten nemen over waar ze staan. Het is makkelijker om geen beslissing te nemen. Het is gemakkelijker om het kanaal om te draaien, van onderwerp te veranderen en te doen alsof Trump en het Amerikaanse autoritarisme niet echt plaatsvinden.

Er is een kader van gevestigde journalisten, analisten en andere leden van de babbelende klasse die ik omschrijf als ‘hoop venters’. Ze proberen altijd een gelukkig verhaal te draaien over een terugkeer naar de norm. Het zijn ook veel van dezelfde mensen die stenografen zijn van de huidige gebeurtenissen, maar niet echt de waarheid spreken. We zien dit bij veel van de paardenracejournalistiek met betrekking tot de verkiezingen van 2020. Ze werken vanuit het verkeerde speelboek om autoritarisme en een falende democratie te begrijpen. Een duidelijk voorbeeld is de wijdverbreide aanname dat er op 3 november zelfs een echte verkiezing zal plaatsvinden.

Amerikanen hebben geen ervaring met autoritarisme en een falende democratie. Amerika is nooit door een buitenlandse mogendheid binnengevallen en bezet. Amerikanen hebben nooit een dictatuur gehad. Natuurlijk is er de voor de hand liggende uitzondering van zwarte Amerikanen en hun ervaring met Jim Crow, slavernij en onderdrukking. Maar als een nationale beleefde ervaring voor de meeste Amerikanen, heeft het land geen dictatuur of iets dergelijks meegemaakt.

Blanke Amerikanen ontdekken nu wat gekleurde mensen al lang weten, dat we in dit land geen echte democratie hebben. Veel Amerikanen vinden het erg moeilijk om wakker te worden van de verhalen die ze op school hebben geleerd dat dit het meest vrije land ter wereld is en een succesvolle democratie.

Wanneer is het te laat om een ​​democratie te redden die in autoritarisme vervallen?

Historisch gezien is het erg moeilijk om zulke mensen te verjagen als er mensen zijn die zich hebben aangemeld bij hun rol binnen een autoritaire fascistische staat. Ze houden vast aan de status-quo van de corrupte leider voor een dierbaar leven. Dit gebeurt vanwege vriendjespolitiek en corruptie. Alle betrokkenen bij het regime worden medeplichtig gemaakt.

Natuurlijk, dit is wat er gebeurd is in het Rusland van Poetin en andere autoritaire staten. Het systeem is een systeem van wederzijdse medeplichtigheid. Dat betekent niet te willen rock de boot, omdat het hele systeem zou kunnen naar beneden tuimelen. Als je bijvoorbeeld denkt aan Nancy Pelosi en Chuck Schumer en hoe het publiek op hen wachtte om de afzetting tegen Donald Trump te beginnen, was er een duidelijk gevoel dat ze geen fundamentele verstoring wilden veroorzaken. Waarom? Omdat de Amerikaanse politieke klasse is verweven.

Eerder was er bij Trump het gevoel dat niemand de boot wilde laten schommelen. Ik denk echt dat we ons als land nu op een andere plek bevinden, gezien alles wat er is gebeurd met de regering-Trump.

Maar de hele situatie in Amerika is op dit moment nog steeds te verontrustend en te onzeker voor de meeste mensen. De elites van het land en de mensen in hun kring weten dat ze hun privileges kunnen verliezen. Ze verliezen mogelijk hun loopbaan. Ze zullen compromissen moeten sluiten. De hoop dat je gewoon op koers blijft, is veel aantrekkelijker. Dat is de reden waarom Nancy Pelosi onlangs zei: “Nee, we gaan Barr niet afzetten. We laten de mensen door de verkiezingen spreken.” Dat is de mentaliteit van de politieke elites van het land en de angst om de boot te veel te laten schommelen.

Trump is heel duidelijk. Er is geen subtiliteit in zijn dreigementen van geweld tegen de Democraten en zijn andere ‘vijanden’, waaronder alle Amerikanen die het oneens durven zijn met hem en zijn beweging. Waarom wordt deze realiteit door het Amerikaanse volk en de politieke leiders nog steeds zo vaak ontkend?

Soms weten mensen simpelweg niet wat ze moeten doen. Ze voelen zich machteloos. Ze kunnen worden verdoofd, omdat Trump en zijn agenten van de zone met afval overstromingen, zoals Steve Bannon zei van zijn rechtse overname strategie. Daarom wordt het erg moeilijk om op een enkele crisis te reageren.

De enorme gevaar is dat het heel waarschijnlijk is dat Donald Trump opnieuw zal worden verkozen. Trump zal in feite proberen Barack Obama voor de rechter te brengen. Trump is geobsedeerd door hem. Trump’s obsessie is niet anders dan die van andere rechtse autoritairen met hun voorgangers.

Donald Trump maakt geen grapje wanneer hij zegt dat hij Barack Obama als een verrader beschouwt en alles wat Obama heeft gedaan ongedaan wil maken, om letterlijk te proberen Obama te annuleren. Donald Trump maakt geen grapje als hij zegt dat hij Obama in de gevangenis wil zetten. Het is belangrijk om de bedreigingen Trump serieus te nemen.

Hoe lokaliseer je de dreigementen van Trump met geweld – en het daadwerkelijke geweld door zijn straatcriminelen en andere handhavers – ten opzichte van andere voorbeelden in de geschiedenis?

Daarom is het belangrijk om een ​​actueel beeld te hebben van hoe autoritarisme evolueert. Als we het fascisme van de Holocaust en het geweld in de Tweede Wereldoorlog als oordeelsstandaard blijven gebruiken, zullen Donald Trump en leiders zoals de Hongaarse Viktor Orbán en de Turkse Recep Tayyip Erdogan er altijd goed uitzien. Bijvoorbeeld, massale detentie in plaats van massamoord is de manier waarop veel autoritairen tegenwoordig opereren.

De omstandigheden in sommige detentiecentra van Trump voor migranten, vluchtelingen en andere mensen zonder papieren zijn door externe waarnemers bestempeld als martelingen. Veel dingen die momenteel in Amerika onder Trump gebeuren, lijken op de beveiligingstechnieken die Amerika in andere landen heeft gebruikt. Een van de ironieën van het Trump-tijdperk is dat al die Amerikaanse militaire macht die decennialang rechtse autoritairen in het buitenland heeft ondersteund, thuiskomt om te slapen.

Hoe heb je de snelle reeks van gebeurtenissen te interpreteren met het antwoord van Trump aan de George Floyd protesten, zijn terugtocht naar het Witte Huis bunker, het leger de facto weigering om Trump’s orders voor de staat van beleg te volgen, en de aanvallen bestelde hij op demonstranten?

Het is een gecomprimeerde cyclus van veel dingen die gebeuren wanneer autoritairen van de macht beginnen te vallen. Er is de vlucht naar de bunker en de protesten – die niet alleen over Trump gaan, ze gaan over diepgeworteld institutioneel racisme. De protesten gaan door omdat het Amerikaanse volk weet dat er een echte blanke supremacist in het Witte Huis is. Bij het vluchten in de bunker is er ook de vergelding, het spervuur ​​tegen het publiek van de leider. Dat is Trump’s bevel om het leger te gebruiken tegen de demonstranten in Washington.

Deze cyclus heeft ook een andere dimensie, elite-defecten. Leden van de regering beginnen zich uit te spreken. Er zijn mensen die uiteindelijk besluiten dat de leider te ver is gegaan.  

Er was een hint van deze met generaal James Mattis zich uit te spreken tegen het gebruik Trump’s van het leger in de Verenigde Staten tegen het Amerikaanse volk en zijn dreigementen van beleg. Generaal Milley, voorzitter van de Joint Chiefs, zei publiekelijk: ‘Ik had het mis. Ik had niet mogen worden gebruikt voor deze foto.’

De foto-op van Trump, waar hij probeerde er sterk uit te zien door naar de kerk aan de overkant van het Witte Huis te lopen na de aanval op de demonstranten, kwam ook recht uit het autoritaire playbook. Deze gebeurtenissen zijn erg onthullend over hoe ver Trump zal gaan om aan de macht te blijven – en ook over het mogelijke verschil van mening en verzet van de hoogste niveaus van het Amerikaanse leger.

Wat is de rol van dood, mannelijkheid en geweld in een fascistisch en / of autoritair regime?

Deze leiders, waaronder Trump, kunnen het echt niet schelen of je leeft of sterft. Het kan ze niet schelen. Je bent slechts een hulpmiddel om te gebruiken, zodat ze aan de macht kunnen blijven en zichzelf kunnen verrijken. Dat is het uitgangspunt. Daarom leiden ze mensen ertoe oorlogen te verliezen. Ze onderdrukken ze. Ze doen dingen die sommige mensen als zelfdestructief beschouwen, maar in feite is er geen grotere macht voor de egocentrische, narcistische autoritair dan dat mensen zich voor hem opofferen.

Een voorbeeld hiervan was dat Donald Trump mensen uitdaagde om zonder maskers midden in een pandemie naar zijn Tulsa-bijeenkomst te gaan. Dit is niet genoeg benadrukt in termen van begrip van het publiek van Donald Trump. Trump houdt zich met iedereen bezig met mannelijke dominantie-spellen. Trump deed het zelfs aan Mike Pence toen hij aankondigde dat Pence in 2016 zijn running mate zou zijn.

Welke grotere ego-kick voor Donald Trump dan om zijn supporters hun leven te laten riskeren voor de vreugde om naar hem te luisteren terwijl hij persoonlijk spreekt? Donald Trump stuurt het Amerikaanse volk graag naar hun dood – inclusief zijn eigen supporters – omdat het slechts hulpmiddelen voor hem zijn. Traditionele opvattingen over wat het betekent om president te zijn in een democratie, verklaren dit niet. Het publiek wil het gedrag van Donald Trump niet begrijpen.

Waarom zijn zoveel mensen bereid om voor Donald Trump te sterven? Trouwens, waarom zijn zoveel van zijn aanhangers bereid om voor hem te doden?

Ze zijn een doodscultus. Tijdens de Tweede Wereldoorlog pleegden Duitsers zelfmoord voor Hitler. Trump laat zien hoe dergelijke dingen zelfs in een nominale democratie kunnen gebeuren. De zelfvernietiging voor de leider maakt het nog enger omdat het vrijwillig is. Zo veel Republikeinen, Lindsey Graham bijvoorbeeld, hebben zich prostitueerde om Donald Trump. Dergelijke mensen hebben natuurlijk hun eigen agenda en geloven eigenlijk dat ze Donald Trump gebruiken en niet andersom. Niemand houdt een doodvonnis op over deze mensen die zich prostitueren tegen Donald Trump. Het is niet zoals in een van de andere autoritaire regimes waar het steunen van de leider een letterlijke kwestie van leven en dood was en is. Trump ontslaat gewoon mensen. In andere landen wordt een persoon met wie de leider klaar was in de gevangenis gezet of vermoord.

Als Poetin niet tevreden is met iemand, vindt hij een manier om ze in de gevangenis te stoppen of soms te vergiftigen. De belangen in de Verenigde Staten bij Trump zijn momenteel zoveel lager. Wat gaat er gebeuren met iemand die opstaat en het juiste doet? Ze hebben misschien niet zo’n geweldige carrière. Ze worden mogelijk niet gevraagd om in de raad van bestuur te zitten. Ze lopen wat geld mis. Ze worden misschien gemeden in hun kerk. Maar over het algemeen, het is niet een leven en dood situatie. Het is een zeer trieste situatie dat meer mensen van de regering van Trump en de Amerikaanse regering zich niet uitspreken. Het is een spektakel van de grofheid van de mensheid die we allemaal zien in het Trump-tijdperk.

Laten we aannemen dat er in november presidentsverkiezingen zijn en dat Trump wordt verslagen door Joe Biden. Wat gebeurt er nu?

Autoritaire leiders ervaren geen nederlaag zoals andere soorten mensen. Het zijn geen normale mensen die het kantoor gewoon zouden opgeven en zouden aftreden. Nederlaag is een vorm van psychologische vernietiging voor een leider als Donald Trump. Voor mannen als Trump, autoritairen, wordt hun gevoel van eigenwaarde volledig bepaald door bewondering en de macht om mensen te pesten. Het geeft leiders zoals Donald Trump een goed gevoel.

Als autoritaire leiders het gevoel hebben dat hun de macht wordt ontnomen, worden ze erg boos. Ze zullen wanhopige dingen doen om zichzelf te bewijzen dat ze nog steeds geliefd zijn. Ik zou verwachten dat hij rechtse gun fanatici energie om onrust onder de bevolking te creëren, omdat hij wil het Amerikaanse volk te laten zien – zijn aanhangers – dat zonder dat hij president van het land zal echt in anarchie afdalen. Het zou me zeer verbazen dat als Trump op verkiezingsdag verloor van Joe Biden, hij geen vreselijke dingen doet. Alleen op die manier kan hij in zijn eigen fantasiewereld laten zien dat hij echt de redder van het land is.

Welk advies zou je het Amerikaanse volk geven over de komende maanden en hoe je je kunt voorbereiden op wat er met Trump en de verkiezingen kan gebeuren?

Al onze tweeten en al de dingen die we digitaal betekenen niets doen als het Amerikaanse volk mag niet stemmen. Doe vrijwilligerswerk om kiezers te helpen registreren. Help mensen ervoor te zorgen dat ze op de in aanmerking komende kiezerslijsten staan. Als er op Election Day een overweldigende Biden-overwinning is, wordt het veel moeilijker voor Donald Trump om met succes een manier te vinden om op kantoor te blijven.