Al vele jaren is er een contingent van alternatieve economen die ijverig werken binnen de vrijheidsbeweging om desinformatie te bestrijden die door de reguliere media wordt verspreid over Amerika’s ware economische toestand. Onze inspanningen waren voornamelijk gericht op de aanhoudende devaluatie van de dollar en de gedwongen afhankelijkheid van het globalisme dat de meeste productie en productie van grondstoffen in de VS heeft uitbesteed en geëlimineerd.
De problemen van devaluatie en stagflatie zijn aanwezig sinds 1913, toen de Federal Reserve officieel werd opgericht en de macht kreeg, maar de echte impuls voor een ineenstorting van de valuta en de vernietiging van de Amerikaanse koopkracht begon in 2007-2008 toen de financiële crisis werd gebruikt als een excuus om de Fed toe te staan om gedurende meer dan tien jaar biljoenen en biljoenen aan stimuleringsdollars te creëren.
De bewering van de reguliere media is altijd geweest dat de Fed de VS heeft “gered” van een dreigende ineenstorting en dat de centrale bankiers “helden” zijn. De aandelenmarkten zijn tenslotte grotendeels omhooggeschoten sinds kwantitatieve versoepeling (QE) werd geïntroduceerd tijdens de kredietcrash, en aandelenmarkten zijn een maatstaf voor economische gezondheid, toch?
Het koopje van de duivel
De realiteit is geen mainstream mediaverhaal. De Amerikaanse economie is niet de aandelenmarkt.
Het enige wat de Federal Reserve werkelijk heeft bereikt, was een duivels koopje sluiten: één beheersbare deflatoire crisis verhandelen voor ten minste één (mogelijk meer) zeer onbeheersbare inflatiecrises verderop. Centrale banken schopten tegen de ineenstorting, waardoor het veel erger werd in het proces.
Vooral de Amerikaanse economie is nu extreem kwetsbaar. Geld dat door de Fed uit het niets is gecreëerd, werd gebruikt om falende banken en bedrijven te ondersteunen, niet alleen hier in Amerika, maar ook banken en bedrijven over de hele wereld.
Omdat de dollar het grootste deel van de afgelopen eeuw de wereldreservevaluta is geweest, heeft de Fed met wilde overgave contant geld kunnen drukken en inflatoire gevolgen grotendeels kunnen vermijden. Dit was vooral het geval in het decennium na de derivatencrisis van 2008.
Waarom? De wereldwijde reservestatus van de dollar betekent dat dollars waarschijnlijk in het buitenland worden vastgehouden in buitenlandse banken en in bedrijfskasboeken om te worden gebruikt in de wereldhandel. Er bestaat echter niet zoiets als een feest dat eeuwig duurt. Uiteindelijk is de punch op en gaan de lichten uit. Als de dollar te veel wordt gedevalueerd, hetzij door eindeloos nieuw geld te drukken of door meedogenloze inflatoire druk in eigen land, zullen al die overzeese dollars weer de VS binnenstromen. Het resultaat is een inflatoire lawine, een enorme injectie van liquiditeit precies wanneer het zal de meeste problemen veroorzaken .
We zijn nu dicht bij dit point of no return.
Het verschil tussen een crisis en een echte crisis
Zoals ik al een tijdje heb gezegd, wanneer de inflatie zichtbaar wordt voor het publiek en hun portemonnee een deuk krijgt, begint de echte crisis.
Er ontstaat een Catch-22-situatie en de Fed moet een keuze maken:
- Doorgaan met inflatoire programma’s en het risico lopen de schuld op zich te nemen voor extreme prijsstijgingen
- Verminder deze programma’s en riskeer een implosie van de aandelenmarkten die lange tijd kunstmatig zijn opgeblazen door stimuleringsmaatregelen
Zonder steun van de Fed zullen de aandelenmarkten sterven . We hebben hiervan geproefd toen de Fed voor het laatst flirtte met tapering in 2018.
Mijn standpunt is altijd geweest dat de Federal Reserve geen bankinstelling is met een missie om de Amerikaanse financiële belangen te beschermen. Ik geloof eerder dat de Fed een ideologische zelfmoordterrorist is die wacht om zichzelf op te blazen en opzettelijk de Amerikaanse economie op het juiste moment te laten ontsporen of vernietigen. Mijn standpunt is ook lang geweest dat de bankiers een dekmantel nodig zouden hebben om hun berekende economische aanval te verbergen, anders zouden ze de volledige schuld op zich nemen voor de resulterende ramp.
De Covid-pandemie, daaropvolgende lockdowns en toeleveringsketens hebben nu gezorgd voor die dekkingsgebeurtenis.
Twee jaar nadat de pandemie begon en de Fed ongeveer $ 6 biljoen meer aan stimulerings- (officieel) en helikoptergeld heeft gepompt via PPP-leningen en Covid-cheques. Bovendien is Biden klaar om in de komende jaren nog eens $ 1 biljoen te laten vallen via zijn onlangs aangenomen infrastructuurrekening. In mijn artikel ‘ Infrastructuurrekeningen leiden niet tot herstel, alleen meer federale controle ‘, gepubliceerd in april, merkte ik op dat:
“Productie van fiatgeld is niet hetzelfde als echte productie binnen de economie… Triljoenen dollars in programma’s voor openbare werken kunnen meer banen creëren, maar het zal ook de prijzen opdrijven naarmate de dollar daalt. Dus tenzij de lonen voortdurend worden aangepast aan de prijsstijgingen, zullen mensen banen hebben, maar nog steeds geen comfortabele levensstandaard kunnen betalen. Dit leidt tot stagflatie, waarbij de prijzen blijven stijgen terwijl de lonen en de consumptie stagneren.
Een andere Catch-22 om te overwegen is dat als de inflatie hoogtij viert, de Federal Reserve kan worden gedwongen (of beweert dat ze gedwongen zijn) om de rentetarieven in korte tijd aanzienlijk te verhogen. Dit betekent een onmiddellijke vertraging van de stroom van kortlopende leningen aan grote banken, een onmiddellijke vertraging van leningen aan grote en kleine bedrijven, een onmiddellijke crash van kredietopties voor consumenten en een algemene crash van de consumentenbestedingen. Je zou dit herkennen als het recept dat de recessie 1981-1982, de op twee na slechtste in de 20 gemaakt ste eeuw.
Met andere woorden, de keuze is stagflatie of deflatoire depressie.”
Leugens, verdomde leugens en statistieken
Volgens berekeningen van de officiële consumentenprijsindex (CPI) en gegevens van de Fed zijn we nu getuige van de grootste inflatiestijging in meer dan 30 jaar, maar het echte verhaal is veel zorgwekkender.
CPI-cijfers worden gemanipuleerd en zijn dat al sinds de jaren negentig, toen de berekeningsmethoden werden gewijzigd en bepaalde onsmakelijke factoren werden verwijderd. Als we kijken naar de inflatie volgens de oorspronkelijke berekeningswijze, dan is dat in feite het dubbele van wat de regering vandaag rapporteert .
Vooral levensbehoeften als voedsel, huisvesting en energie zijn in prijs geëxplodeerd, maar we staan nog maar aan het begin.
Voor alle duidelijkheid: de infrastructuurrekening van Biden en de pandemische stimulus zijn niet de enige boosdoeners achter de stagflatie. Dit is al lang aan de gang; het is het hoogtepunt van vele jaren van sabotage door de centrale banken en meerdere presidenten die meerdere devaluatieprogramma’s van de dollar ondersteunen. Biden lijkt gewoon de president te zijn die de laatste nagel aan de doodskist van de Amerikaanse economie slaat (of misschien Kamala Harris, we zullen zien hoe lang Biden zijn gevel van geestelijke gezondheid handhaaft).
Maar hoe erg wordt de situatie?
“Samenvouwen” is geen te sterk woord
Ik denk dat de meeste alternatieve economen de situatie correct hebben genoemd bij het voorspellen van een ‘instorting’. Dit wordt vaak behandeld als een beladen term, maar ik weet niet hoe je het scenario waarmee we te maken hebben anders zou kunnen noemen. De covid-lockdowns en de strijd om de vax-mandaten hebben Amerikanen misschien afgeleid van een nog groter gevaar van financiële instabiliteit. Die strijd is belangrijk en moet worden voortgezet, maar het stoppen van de mandaten betekent niet dat de overkoepelende dreiging van economische chaos verdwijnt, en beide dienen het belang van centrale bankiers en globalisten.
Enkele van de belangrijkste beleid binnen de literatuur voor de “ Great Reset ” en wat het World Economic Forum noemt “The 4 th Industriële Revolutie” omvat Universal basisinkomen (UBI), de “Sharing Economy” en uiteindelijk een wereldwijde digitale valuta systeem met behulp van de IMF’s speciale trekkingsrechtenmand als fundament. In wezen zou het een vorm van mondiaal technocratisch communisme zijn, en als je individuele vrijheid geniet, klinkt het niet aantrekkelijk om volledig op de overheid te vertrouwen om te overleven .
Om zo’n systeem te verkrijgen, zou een catastrofe van epische proporties nodig zijn. De Covid-pandemie brengt de globalisten daar een deel van de weg, maar het is duidelijk niet genoeg. Covid heeft vele honderden miljoenen mensen over de hele wereld niet overtuigd om hun vrijheden op te geven omwille van de veiligheid.
Maar misschien zal een stagflatoire ineenstorting bereiken wat Covid niet heeft?
Versnelde prijspieken in levensbehoeften, waaronder huisvesting en voedsel, zullen massale armoede en dakloosheid veroorzaken. Er is geen kans dat de lonen gelijke tred houden met de kosten. De overheid zou kunnen ingrijpen met meer stimulansen om grote bedrijven en bedrijven te helpen de lonen te verhogen, maar dit zou in feite het begin zijn van een universeel basisinkomen (UBI, of gratis geld voor iedereen) en het zou alleen maar leiden tot meer devaluatie van de dollar en meer inflatie. Ze zouden kunnen proberen de prijzen te bevriezen, zoals veel communistische regimes in het verleden hebben gedaan, maar dit leidt alleen maar tot meer productiestops omdat de productiekosten te hoog zijn en de winstprikkels te laag.
Ik vermoed dat het establishment de reguliere controles (zoals de Covid-cheques) terug zal brengen voor het publiek dat nu worstelt met de steeds toenemende kosten en onzekerheid, maar met verplichtingen . Verwacht bijvoorbeeld geen UBI-controle als u weigert te voldoen aan de vax-mandaten. Als u een bedrijf runt, verwacht dan geen stimuleringssteun als u niet-conforme werknemers inhuurt. UBI geeft de overheid de ultieme controle over alles, en een stagflatoire crisis geeft hen de perfecte gelegenheid om een permanent UBI in te voeren.
De mainstream kan niet langer ontkennen dat stagflatie plaatsvindt en dat het een bedreiging is, dus hopelijk zullen die mensen die niet over de situatie zijn onderwezen snel genoeg leren om de voorbereidingen te treffen die nodig zijn om te overleven. Het tegengaan van stagflatie vereist gelokaliseerde productie, decentralisatie en een verschuiving van de afhankelijkheid van de wereldwijde toeleveringsketen, de instelling van lokale valutasystemen, misschien met behulp van staatsbanken zoals die in North Dakota als model, ruilmarkten en fysieke edelmetalen die in waarde samen met inflatoire druk. Er moet veel gebeuren en er is maar heel weinig tijd voor.
In wezen begint de strijd tegen de economische ineenstorting en de “Grote Reset” bij elk individu en hoe ze zich voorbereiden. Elke persoon die verrast wordt en wordt getroffen door armoede, is gewoon een andere persoon die wordt toegevoegd aan de hongerige menigte die het establishment smeekt om draconische oplossingen zoals UBI. Elk goed voorbereid individu is, zoals altijd, een obstakel voor autoritarisme. Het is tijd om te kiezen welke je zult zijn.
Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.
Steun SDB via PayPal veilig en simpel.