En, 030-Jessiasjugend? Lekker geramadand met z’n allen? Ik kan niet wachten op de getuigenissen. Benieuwd, na dat gehannes met moslimbroederzuster Kauthar Bouchallikht, hoe déze GroenLinks-omarming van het islamisme nu weer wordt uitgelegd.
“Zo leerzaam!”
“Zo louterend!”
Ik hoor die kreten al over het Domplein echoën.
Toen ik dit schreef, was ik er helaas nog niet van op de hoogte hoe de Utrechtse Dwars-jongeren het er maandag tot aan de iftar vanaf hadden gebracht. Volgens de ramadanregels mag de avondmaaltijd pas beginnen nadat de duisternis is ingetreden, en aangezien de zon in Nederland eerst om 21.00 uur in de zee zakte kon deze dodebomenjongen daar niet op wachten.
Van het begin van de ochtendschemer (“Wanneer de zwarte draad van de witte is te onderscheiden”) tot zonsondergang mogen moslims niet eten en drinken en dienen zij ook af te zien van vleselijke gemeenschap. Nu kan men bij klaardichte dag soms best een wipje overslaan. Zelf doe ik dat inmiddels in toenemende mate. Zie het als mijn bijdrage aan een betere wereld. In sommige gevallen, die ik hier om redenen van fatsoen niet nader zal specificeren, wegen de volksgezondheidsvoordelen met name in islamitische kringen zelfs tegen de -nadelen op.
Als je het mij vraagt verdient de hele dag afzien van eten en vooral van drinken daarentegen de kwalificatie medisch onverantwoord, of beter: barbaars, zoals trouwens wel meer religieuze gewoonten een primitieve indruk op mij maken. Blijkbaar koesteren de GroenLinks-jongeren van de Domstad daar andere gedachten over. Uit solidariteit vastten zij maandag de godganse dag mee.
Goed hè?
Nou, niet dus.
Het blíjft mij fascineren, dit soort solidariteitsverklaringen van ultralinks aan orthodox religieus, een dubbelhartigheid die deze ‘progressieven’ naar mijn stellige overtuiging steeds meer kiezers kost. Ik voel mij daarbij gedwongen aan te tekenen dat de GroenLinksachtigen onder ons, wier leider de natie het afgelopen weekeinde nog verbijsterde door zich in een oogverblindend geel trainingspak te laten vereeuwigen (“Doe snel je eikeltjespyjama aan, gek!” riep ik overstuur), hun liefde op religieus terrein uitsluitend aan mohammedanen betuigen, terwijl zij de christelijke polderlanders doorgaans juist louter haat toebedelen.
Ik herinner mij de scheldpartijen op de zwartekousenkudde die de coronaregels aan zijn laars lapte toen zij ter kerke gingen. Ik herinner mij óók de oorverdovende stilte over het feit dat in moskeeën hetzelfde geschiedde.
Ramadan?
Hou toch op.
Nog zie ik de wanhoop in de ogen van dat acht- of negenjarige moslimjochie in de Foodmarkt in Amsterdam-Noord, toen een oudere autochtone medewerker tijdens deze vastenperiode om een uur of vijf ‘s middags het vak met de zakken chips stond te vullen. Nog zie ik zijn totale blijdschap en dankbaarheid toen die winkelbediende zo’n zak heimelijk voor hem openscheurde.
Sindsdien weet ik genoeg.
Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.
Steun SDB via PayPal veilig en simpel.