Van achterkamertjesresolutie 1743, waarmee in Europa de islam versterkt én de islamisering versneld wordt, heeft bijna geen Europeaan ooit gehoord. De islam krijgt daarin een speciale status aangemeten waarmee moslims alle ruimte en middelen krijgen om met hun religie, cultuur en tradities Europa diepgaand om te vormen. Deze resolutie is officieel bekrachtigd en nationale regeringen maken daar beleid op.
Wat simpelweg neerkomt op het ontkennen én verliezen van onze eigen cultuur en identiteit in ruil voor meer islam.
Hier in het kort zwart op wit:
- 1743-1: Radicalisering en terrorisme zijn het gevolg van uitsluiting, stigmatisering en discriminatie van moslims.
- 1743-2: Islamofobie is het gevolg van een verkeerd begrip van de islam. Nationale regeringen pakken islamofobie onvoldoende aan, wat rechts in de kaart speelt.
- 1743-3: De islam hoort bij Europa, deelt haar culturele wortels, heeft veel bijgedragen aan de beschaving en erkent de universele rechten van de mens en de vrijheid van meningsuiting.
- 1743-9: Moslims moeten een speciale status krijgen en beschermd worden. Zij moeten daarvoor juridisch worden ondersteund om islamofobie te bestrijden.
- 1743-11: De islam is een religie van vrede.
- 1743-12: Haat zaaiende politieke partijen versterken de angst voor moslims door de islam te verbinden met geweld, waarmee een simplistische en negatieve voorstelling van zaken wordt gegeven. Deze politieke partijen moeten bestreden worden.
- 1743-13: Anti-islam partijen willen de vrijheid van godsdienst voor moslims inperken, wat onaanvaardbaar is. Zo heeft Zwitserland een minarettenverbod ingevoerd wat ongedaan gemaakt moet worden.
- 1743-14: Islamofobie moet uitgeroeid worden.
- 1743-16: Boerka’s mogen niet verboden worden.
- 1743-20: Stereotypen, misverstanden en angst m.b.t. de islam zijn typische symptomen van een wijdverbreid gebrek aan kennis van de islam onder niet-moslims, wat mensen vatbaar maakt voor islamofobie.
- 1743-21: Het onderwijs moet daarom meer én structurele aandacht geven aan de islam en de gemeenschappelijke waarden die hij deelt met het judaïsme en het christendom. Universiteiten en hogescholen moeten islamitische studies aanbieden die onderschrijven dat de islam onze democratische waarden, mensenrechten en wetten respecteert.
- 1743-24: De EU moet meer samenwerken met islamitische organisaties uit moslimlanden om islamofobie te bestrijden en de islam te promoten.
Deze punten komen rechtstreeks uit resolutie 1743.
De resolutie stelt in wezen dat de islam niet meer is dan een geloof, dat mensen in vrede zelf moeten kunnen aanhangen en belijden. Voor een Balkan-staat als Bosnië Herzegovina gaat dat wellicht op, maar dat is niet vol te houden bij de instroom uit Noord-Afrika en de Oriënt, of bij de voorgestelde samenwerking met ISESCO en ALECSO (zie 1743-24). Het gaat hierbij om radicaal andere culturen, aan wie 2000 jaar Europese wording vreemd is.
De Raad van Europa geeft met zijn resolutie blijk van een totale ontkenning van en verachting voor de cultuur van Europa en zijn bevolking.
Hoe zit dat eigenlijk met de Raad van Europa?
Deze raad heeft nauwe banden met de Europese Unie, maar is niet identiek. Zo neemt bijvoorbeeld ook Turkije deel en levert zelfs de voorzitter voor de Assemblee. Wikipedia zegt er over:
De Raad van Europa is een internationale organisatie waarvan 47 Europese landen lid zijn. Verder zijn 6 niet-Europese landen alsook Vaticaanstad waarnemer bij de RvE. De Raad is op 5 mei 1949 met het Verdrag van Londen opgericht door de 10 stichtende leden (onder andere België en Nederland) en heeft zijn zetel in het Franse Straatsburg.
Het tekenen van de andere verdragen die binnen het kader van de RvE tot stand kwamen of tot stand zullen komen is vrij, hier gelden louter de regels van het internationaal verdragsrecht.
Hoewel de Raad van Europa met zijn 47 leden dezelfde vlag voert en hetzelfde volkslied heeft, verschilt deze organisatie van de Europese Unie met haar 28 leden
Het ondemocratische karakter en de afstand die deze raad graag houdt tot de burgers komen tot uiting in de wijze waarop zijn zgn. Parlementaire Assemblee van de Raad van Europa tot stand komt. Opnieuw Wikipedia:
De Parlementaire Vergadering telt 318 leden uit de 47, voor het merendeel Europese lidstaten van de Raad van Europa. De leden worden niet direct gekozen door de bevolking van de lidstaten(…), maar getrapt: middels delegatie door de nationale parlementen. De afvaardigingen van de lidstaten zetelen elk in hun nationale parlement van hun land, en worden geacht een afspiegeling te vormen van de politieke krachtverhoudingen daar. Men zetelt in de Parlementaire Vergadering ook per politieke fractie en niet per land. Er zijn 5 politieke fracties: de Sociaal-Democraten (SOC), de Europese Volkspartij (EPP/CD), de Alliantie van Liberalen en Democraten voor Europa (ALDE), de Europese Conservatieven (EC) en Europees Unitair Links (EUL). Daarnaast kunnen leden er ook voor kiezen onafhankelijk te zetelen.
Een andere aanwijzing dat de raad liever niet te veel wordt gezien door de bevolking bestaat in hun website, die uitsluitend in het engels en frans beschikbaar is, en daarmee ontoegankelijk voor een groot deel van de bevolking van de deelnemende staten.
Hoewel het Raad van Europa heet, nemen landen deel die velen niet tot Europa zouden beschouwen:
In de jaren 2000 werden ook de ex-Sovjetdeelstaten Armenië en Azerbeidzjan (beide 25 januari 2001) lid. En weliswaar vormt de Kaukasus de zuidergrens van Europa met Azië, en liggen Georgië en Armenië ten zuiden van de Kaukasus. Maar omdat beide staten diepe banden met de Europese cultuur hebben, werden ze als Europees gezien. En daarop werd ook overwegend islamitisch en Turkstalig Azerbeidzjan, dat naast Georgië en Armenië ligt, beschouwd als Europees en toegelaten tot de RvE. Ook het ex-Joegoslavische Bosnië-Herzegovina werd lid (24 april 2002), gevolgd door Servië (3 april 2003) en de ministaat Monaco (5 oktober 2004) alsook door Montenegro (11 mei 2007) omdat dit na zijn afscheiding van Servië terug op eigen houtje moest toetreden. Marokko werd waarnemer bij de Parlementaire Vergadering (21 juni 2011).
(…) Het is opmerkelijke dat statuten van de RvE het lidmaatschap voorbehouden aan staten in Europa, maar Europa niet omschrijven. Maar het optreden van de RvE hier kan vroeg of laat ook maatgevend voor de uitbreiding van de Europese Unie worden.
De VS waren overigens, kort na WO II, drijvende kracht achter het opzetten van deze Raad. Het Verenigd Koninkrijk was weigerachtig. Waar kennen we dat nog meer van?
Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.
Steun SDB via PayPal veilig en simpel.