Pim Fortuyn 20 jaar geleden vermoord

Pim Fortuyn – Vandaag is het twintig jaar geleden dat Pim Fortuyn op een laffe manier werd vermoord door Volkert van der Graaf op 6 mei 2002. Wat veel mensen niet weten hoe de laatste minuten waren van Fortuyn tot diens overlijden.

Pim Fortuyn – Veel media zullen hierbij stilstaan en wij van  kunnen natuurlijk niet ontbreken. Vrijdag zullen we daarom met een exclusieve reportage komen vanuit Rotterdam, de stad van Pim Fortuyn. De Telegraaf heeft vandaag in een interview aan de hand van een getuigenverklaring van Shirley Brefeld opgeschreven hoe de laatste minuten van de levende Fortuyn waren.

De beveiligingsmedewerkster Shirley Brefeld was aan het werk op het Mediapark als Pim Fortuyn op 6 mei 2002 wordt vermoord. Net na 18:00 uur wordt Fortuyn neergeschoten. Toen Brefeld hoorde van radiopresentatrice Isabelle Brinkman dat Pim Fortuyn was neergeschoten holde Brefeld zonder er bij na te denken naar de plaats delict en knielde zij naast Fortuyn neer. Brefeld: „Hij lag in een rare houding”, Alsof hij eerst op zijn knieën gezakt was, en vervolgens achterover gevallen.

Hij zag er klein uit, zo. Ik zag twee schotwonden in zijn hoofd en zijn ogen waren dicht. Ik pakte zijn hand en hij opende zijn ogen. Ik vertelde hem dat ik bij hem was, dat hij vol moest houden en dat we de ambulance gebeld hadden. ’Vecht Pim! Ik ben bij je!’ Maar ik zag het leven uit hem wegvloeien. Zijn huid werd grijzig en voor mijn gevoel duurde het uren voordat de ambulance kwam.”

Iedereen kent de beelden van Pim Fortuyn die werd gereanimeerd door ambulancebroeders. Shirley Brefeld stond daarbij en hield zijn infuus vast. Brefeld: „Ik zag hem sterven, maar de ambulancemedewerkers bleven hem reanimeren. ’Ga maar door, voor de media’, hoorde ik een van hen zeggen. Ik weet niet of ik dit wel mag vertellen, eigenlijk, maar ik werd me toch boos! Wat was dit voor een poppenkast? Dood is dood, laat hem met rust, dacht ik.”

Dit ooggetuigenverslag is schokkend. Zelfs op het moment van overlijden van Pim Fortuyn was beeldvorming belangrijker dan de mens Fortuyn en dat is echt iets om van te walgen.

Op bezoek bij het graf van Pim Fortuyn: hoe een Italiaans slaapdorpje een bedevaartsoord werd

Nederland staat stil bij de moord op Pim Fortuyn – vrijdag 20 jaar geleden. Maar ook in Italië houdt het de gemoederen bezig. Op reportage in Provesano, een slaapdorpje dat het hart van de politicus stal en later ongevraagd een bedevaartsoord werd.

Op de grote vlakte tussen de Alpen en Venetië ligt het Italiaanse gehucht Provesano. Een handvol huizen en een kerk, veel meer is het niet. Het gebied wordt door de meeste vakantiegangers overgeslagen – maar een bepaald type toerist komt hier wél. Want aan dit gehucht had Pim Fortuyn zijn hart verpand.

,,Pim voelde zich hier thuis,” herinnert dorpsbewoner Bruno Ambrosio zich. Hij was tientallen jaren een goede vriend van de vermoorde politicus. ,,Hier kon hij zichzelf zijn.”

Fortuyn voelde zich in Provesano zelfs zó thuis, dat hij hier begraven wilde worden. In de zomer van van 2002, ruim twee maanden na de moord, werd zijn lichaam onder grote mediabelangstelling ter aarde besteld. Het kerkje in het dorp was stampvol, vooral met Nederlanders.

Op de plaatselijke begraafplaats is het al 20 jaar een komen en gaan van belangstellenden, vertelt burgemeester Michele Leon van de gemeente San Giorgio della Richinvelda waar Provesano, met nog zes gehuchten, onder valt. ,,De afgelopen jaren hebben we eigenlijk een constante stroom van Nederlandse toeristen gehad in Provesano. Al nam het de laatste paar jaar een beetje af.” Ondanks de vakantietijd zijn er de afgelopen weken geen auto’s met gele nummerborden gesignaleerd.

Twintig jaar geleden was dat wel anders, weet Leon nog, hij was toen net zestien en interesseerde zich nog niet voor politiek. Stomverbaasd zag hij dat zijn slaperige Noord-Italiaanse gehucht ineens het centrum van Nederland én Italië werd. ,,Er waren hier cameraploegen en journalisten uit Nederland en onze burgemeester was op televisie.”

Stof

Burgemeester Leon weet eigenlijk niet wat het dorp deze week te wachten staat, rondom de 20ste sterfdag van Fortuyn, en dus bereidt de gemeente zich goed voor op eventueel Nederlands bezoek. ,,Het kerkhof heeft een opknapbeurt gehad en we leggen een nieuwe parkeerplaats aan.”

Op de kleine begraafplaats van Provesano wordt inderdaad hard gewerkt. Twee werklui zijn bezig het graf van Fortuyn. Butsen en krassen in het witte marmer worden weggewerkt en twintig jaar stof wordt weg gespoeld. ,,Ik ben het er niet mee eens,” moppert Fortuyns vriend Ambrosio. ,,Je mag de tijd best terugzien in het marmer.”

Hij is steenhouwer en ontwierp het grafmonument voor zijn naaste. ,,Het grafmonument symboliseert de levensloop van Pim. Een lijn die omhoog loopt vanaf zijn jeugd en die plots wordt gebroken.”

De tombe van de in 2002 vermoorde politicus heeft een prominente plek op het kerkhof. Met een oppervlakte van ruim twaalf vierkante meter is het één van de grootste grafmonumenten. De achterwand bestaat uit platen marmer, ervoor een anderhalve meter hoge tombe met een kruis, daarnaast een pilaar met een inscriptie van Fortuyn’s naam en geboorte- en sterfdag. In de zijwand een Latijnse inscriptie die vrij vertaald ‘laten wij waken over het vrije woord’ betekent.

Na de schoonmaakbeurt steekt het witte Carrara marmer nog scherper af tegen de betrokken lucht en de andere graven.

In het grind voor het graf een kistje met een portret van de vermoorde politicus en wat beeldjes, ernaast drie vazen, waarvan één leeg. ,,Er komen nog steeds veel mensen langs,” zegt Ambrosio. ,,Sommigen sturen ook spullen naar ons op met het verzoek ze bij het graf neer te zetten.”

Nederlandse toeristen brachten ook altijd een bezoek aan de enige bar van het dorp, Bar da Eddy, recht tegenover het huis, Rocca Jacoba, dat Fortuyn hier in 2000 kocht. In deze bar ging Fortuyn elke ochtend cappuccino drinken en de krant lezen. ,,Altijd aan hetzelfde tafeltje in de hoek,” vertelt Vilma Ferreira, de Braziliaanse weduwe van eigenaar Eddy die jaren geleden overleed. ,,Een onopvallende man die graag met rust gelaten wilde worden.”

Ferreira heeft geprobeerd na de dood van haar man de bar open te houden, maar dat is haar niet gelukt. Provesano’s enige bar sloot. Door de ruiten van de veranda is het Fortuyn’s tafeltje nog te zien. Nog in dezelfde hoek, nog steeds met dezelfde stoelen. ,,Ik heb het tafeltje nooit willen vervangen of zelfs maar verplaatst, uit respect voor Fortuyn.”

Linkse demonstranten

In het voorjaar van 2002 was Bruno Ambrosio na bijna veertig jaar Nederland net terug in zijn geboortestreek om van zijn oude dag te genieten. ,,Zijn dood was een schok,” vertelt hij geëmotioneerd. ,,Een week ervoor was hij nog hier.”

Fortuyn’s wens om in Provesano begraven te worden kwam voor oud-burgemeester Sergio Covre als een verrassing. ,,Ik was perplex,” weet hij nog. ,,We wisten niet eens of dat kon, een plek op de begraafplaats is eigenlijk voorbehouden aan dorpsbewoners.” Dat Fortuyn een huis bezat in het dorp, gaf voor de gemeenteraad de doorslag. ,,Daarnaast waren we bezorgd over de veiligheid, we waren bang voor eventuele linkse demonstranten, en we hebben geen hotels om al die mensen onder te brengen.”

Tentoonstelling

Tot opluchting van burgemeester Covre verliep de begrafenis zonder incidenten. Ter gelegenheid van de twintigste sterfdag van Pim Fortuyn is er op 6 mei opnieuw een mis in de kerk van Provesano en is in een zaal van het gemeentehuis een tentoonstelling ingericht over het leven van de Nederlandse politicus.

Toen Pim Fortuyn in mei 2002 werd vermoord was Bruno Ambrosio al ruim 20 jaar met hem bevriend, Pim Fortuyn had jarenlang een relatie met de broer van Ambrosio’s vrouw. ,,Eigenlijk was hij dus mijn zwager,” lacht de bijna tachtigjarige man. Fortuyn kwam al sinds het einde van de jaren tachtig in Provesano, als gast van de familie Ambrosio, en ook toen de relatie met Bruno’s zwager stukliep bleef hij komen in het slaperige dorp. ,,Mensen kenden hem hier, maar wisten niet dat hij een politicus was, en de meeste interesseerde dat ook niet.”

Ambrosio woont nog steeds in Provesano, samen met zijn Friese vrouw Marian van den Berg, op een paar honderd meter afstand van Fortuyn’s huis. ,,Dit huis was van Bruno,” vertelt Van den Berg, terwijl ze een rondleiding geeft door het van grijs natuursteen opgetrokken huis.

Rocca Jacoba staat midden in Provesano, naast het 15e-eeuwse kerkje. ,,Bruno was het aan het opknappen. Pim Fortuyn zag het en wilde het graag kopen.” Rocca Jacoba is nu eigendom van een andere Nederlander die het huis zo goed als in originele staat heeft gehouden. Er hangen overal foto’s van de vermoorde politicus en ook de meubels zijn nog van Fortuyn, net als de rood-wit-blauwe keuken op de eerste verdieping. ,,Die had Pim uitgezocht als eerbetoon aan Nederland,” vertelt de vrouw, terwijl ze zware voordeur op slot draait.

Rocca Jacoba had na Fortuyns dood een museum moeten worden, dat is er nooit van gekomen. Nu staat het te koop.

Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier. Steun SDB via PayPal veilig en simpel.