Orthodoxe Joden misbaksels
Een van huis uit onverdraagzame man weigert in een vliegtuig van de KLM om naast een vrouw te gaan zitten.
Wat te doen? Joods-orthodoxe mannen maken daar aan de lopende band ophef over in vliegtuigen. Hun religie verbiedt hen om naast een (mogelijk) ‘onreine’ vrouw plaats te nemen. Je kunt daar van vinden wat je wil, maar voor die mannen is het simpelweg onacceptabel. De discussie met hen aangaan kun je vergeten. Weigeren om hen mee te nemen zou kunnen leiden tot claims wegens ‘godsdienstdiscriminatie’, en schade voor de overige passagiers als er vertraging ontstaat wanneer de bagage moet worden gevonden en van boord moet worden gehaald.
De ‘slimme’ manier is het aanbieden van betere stoelen aan de vrouw en eventuele reisgezel, indien die beschikbaar zijn. Want liever aan hen gegeven, dan aan die onverdraagzame man. Of anders een beroep op hen te doen om stoelen elders te accepteren die minimaal gelijkwaardig zijn, en hen als dank te fêteren met een service die ze normaal gesproken niet zouden krijgen. Tref je echter een minimaal net zo orthodoxe, en inflexibele ruziezoeker met spijkerharde principes, dan heb je als bemanning je dag niet.
Helemaal leuk wordt het als er vervolgens een ‘College’ wordt gevraagd om een oordeel te vellen op basis van de geldende rechtspraak in het land van herkomst van de luchtvaartmaatschappij. Zo’n ‘College’ heeft hoe dan ook helemaal niets met ‘service’ van welke aard dan ook. En elk begin van inlevingsvermogen is het ‘College‘ vreemd. Cultuurverschillen tussen volkeren van uiteenlopende landen kennen ze slechts uit de krant, als een ‘punt van discussie’ bij het toelaten van migranten, en de problemen in ‘AZC’s’.
Wat mij fascineert in de ‘uitspraak’, is dat het simpele verzoek van de bemanning van het vliegtuig, om mee te werken aan een oplossing, wordt beschouwd als een vorm van ‘discriminatie op basis van geslacht’. Het is evident zo dat die Orthodoxe meneer discrimineert op basis van geslacht. Daar valt geen speld tussen te krijgen, en hij is er trots op! Maar wat die bemanning doet, tenzij het artikel waar ik u naar verwijs het onjuist weergeeft, is ‘conflictbeheersing’, en tegen de laagste kosten voor ‘derden’. Wellicht met een betere stoel, of extra service als beloning. Maar het staat je natuurlijk vrij om te weigeren als je met die stoel waar je op zit ‘getrouwd’ bent. En dan zal de maatschappij met een beter aanbod moeten komen, of naar een andere oplossing om moeten kijken, indien jij als passagier die stoel hebt gereserveerd. En dan maakt het niet uit of je met die stoel ‘getrouwd’ bent omdat je hoe dan ook Orthodoxe Joden misbaksels vindt, of omdat de waarzegster je voor de vlucht die stoelnummers heeft aangeraden, of omdat je dan naar je moeder kunt zwaaien, of welke andere reden je ook mag hebben.
Dat mensen die ‘steil in de leer’ zijn, en die te pas en te onpas van alles een principiële kwestie maken die tot op het bot wordt afgekloven, onhandelbaar zijn in een ‘service-omgeving’, daar kan iedereen die in de ‘service-industrie’ werkzaam is over meepraten. Waar het hier een politicus en zijn vrouw betreft, kan ik mij voorstellen dat het hen aan ‘werkervaring’ ontbreekt, maar ik ben bang dat veel van zijn kiezers bij zichzelf denken: ‘Wat dan?’ Hoe los je zoiets op? En moet je die Orthodoxe meneer dan een ‘upgrade’ geven? Is dat niet het paard achter de wagen spannen? Maar leg het voor aan de ‘Commissie Droogstoppel’, en die vindt een paar vingers om lekker op te tikken met hun liniaal. En dat alles op kosten van de belastingbetaler. Is het een wonder dat het draagvlak voor ‘de politiek’ en ‘de rechtspraak’ afneemt?
Een bemanning en een luchtvaartmaatschappij zullen willen investeren in het voorkomen van ‘Air Rage’, omdat escalatie van conflicten aan boord van een vliegtuig een stuk riskanter is dan op het terras van het lokale café, waar je de politie kunt bellen als het uit de hand loopt. Veel training gaat zitten in het tijdig identificeren van reizigers met ‘hair-trigger’ gevoeligheden en psychische stoornissen, middels cursussen en ‘rollenspel’. En dan komen daar een stel boekenwurmen doorheen fietsen voor wie de wereld niet groter, en niet complexer is dan hun legale teksten, waarin beschreven staat hoe de ideale wereld eruit ziet volgens het meest recente academische model, zoals geproduceerd binnen de eigen (vanzelfsprekend superieure) cultuur.
Dat je vrouwen niet mag discrimineren op basis van hun geslacht, staat hier wat mij betreft helemaal niet ter discussie. KLM als Nederlandse maatschappij is daaraan gehouden voor haar personeelsbeleid, en zelfs aan de verplichte discriminatie die in ons land bij wet is vastgelegd, die vrouwen op onhoffelijke wijze voorrang verleent. Maar hoe wil je van een luchtvaartmaatschappij eisen dat ze de wereldbevolking opvoeden met de normen en waarden die in ons land, tot in detail, in de wet zijn voorgeschreven? Andermaal zie ik hierin het bewijs dat het tijd wordt voor een grote schoonmaak in ‘Commissieland’.