De Oostenrijkse ex-kanselier Sebastian Kurz bevestigde gisteren op de zender ORF in een gesprek met Armin Wolf: hij was gedwongen de stekker uit de coalitie trekken, omdat zijn regeringslid Kickl zich “gediskwalificeerd” had als minister van Binnenlandse Zaken. Een belangrijke woordkeuze van een overtuigd globalist! Het opblazen van de coalitie – in mei van dit jaar – ging des nooit echt over de “Ibiza”-affaire.
Herbert Kickl, die zijn relatie als minister van Binnenlandse Zaken met de Oostenrijkse kanselier Kurz nooit als “slecht” omschreef, was misschien sympathiek richting Kurz, maar de “oude ÖVP”, die het er nooit mee eens was dat het heilige en krachtige ministerie van Binnenlandse Zaken naar de FPÖ ging, wilde Kickl altijd weg hebben. Weg van het ministerie van Binnenlandse Zaken.
De voormalige kanselier van Oostenrijk, Sebastian Kurz (ÖVP), heeft aangekondigd dat ex-minister van Binnenlandse Zaken Herbert Kickl (FPÖ) bij zijn herverkiezing niet in het kabinet zal worden benoemd. “Zou ik opnieuw een regering leiden, dan zou er voor hem geen plaats zijn”, zei Kurz in een interview met het tv-station ORF.
Ook zou hij het ministerie van Binnenlandse Zaken niet langer door een politicus van de FPÖ laten leiden. Met wie hij ook een coalitie zou willen vormen, de ÖVP méet het ministerie overnemen. Maar een coalitie met de FPÖ sluit hij niet uit, evenmin als met een andere partij.
Nadat Kurz de coalitie met de FPÖ in mei dit jaar had opgeblazen, kiest Oostenrijk op 29 september aanstaande een nieuw parlement. De reden voor het afbreken van de regering was de zogenaamde Ibiza-affaire, die FPÖ-leider Heinz-Christian Strache zwaar had belast.
In een illegaal opgenomen video die naar verschillende media was gelekt, was te zien hoe Strache in juli 2017 in een villa op Ibiza inging op voorstellen van een lokvogel – vermomd als dochter van een zogenaamde Russische oligarch. De vrouw had aangekondigd dat ze de Oostenrijkse Kronen-Zeitung zou overnemen. Toen had Strache gezegd: “Als u drie weken voor de verkiezingen de Kronen Zeitung overneemt en ons naar de eerste plaats brengt, kunnen we over alles praten.”
Als een voorbeeld van een mogelijke tegenprestatie voor hulp (in de mainstream media) bij de verkiezingscampagne en in geval van een verkiezingsoverwinning van de FPÖ zou hij voor haar openbare aanbestedingen in de wegenbouw regelen.
Volgens de huidige stand van onderzoek bleef het echter bij de onduidelijke beloften. De FPÖ was niet de sterkste partij in de verkiezingen geworden, maar had als junior partner van verkiezingswinnaar Kurz met de ÖVP een coalitie gevormd.
Nadat de video openbaar gemaakt werd, nam Strache ontslag uit al zijn functies. Tot op heden is niet bekend wie er achter de opnames zit en met welk doel ze zijn gemaakt.
Kurz over de komende verkiezingen: “De zaak is heel duidelijk. We weten nog niet welke coalitie de volgende zal zijn. Eén ding is duidelijk: moet ik opnieuw een regering leiden en mocht dat weer met de FPÖ zijn, dan kan Herbert Kickl geen minister zijn. Hij heeft zijn kans gehad in het ministerie van Binnenlandse Zaken en hij heeft laten zien dat hij niet de juiste persoon is.”
Op de vraag of hij hoe dan ook een regeringsfunctie voor Kickl zou uitsluiten, antwoordde Kurz: “Dat klopt. Ik denk dat hij ook voor een andere regeringsfunctie niet de juiste persoon is.” Of dat ook betekent dat Kickl geen partijvoorzitter kan worden, zei Kurz:” Ik ben niet degene die beslist wie de clubbaas wordt bij de FPÖ.”
De waarheid is echter een geheel andere. In werkelijkheid was Kickl, als minister van Binnenlandse Zaken, nog slechter voor globalisten dan zij droomden in hun ergste nachtmerries. Omdat hij niet alleen sprak, maar ook handelde. Hij streefde één doel na: Oostenrijk veiliger maken voor Oostenrijkers. En niet voor linkse politici. Of nep-asielzoekers. Of criminelen. Hij versterkte de politie en pleitte voor een consequente koers in het vreemdelingenprobleem, dat sinds 2015 het dominante onderwerp in de beveiligingssector was geworden. En, zoals ook bekend werd zou hij in het geval dat er een nieuwe invasie migranten op weg zou zijn naar Oostenrijk, zoals in 2015, desnoods op de grenzen van zijn land óók een hek laten plaatsen.
Kickl heeft zich bij de globalisten in Oostenrijk (die de touwjtes in handen hebben – Kurz is kind van aan huis bij George Soros) inderdaad “gediskwalificeerd” voor het EU-omvolkingsprogramma. Hij zou waarschijnlijk de enige zijn geweest die Oostenrijk op de middellange termijn onaantrekkelijk zou hebben gemaakt voor asieloplichters, moordenaars van gepensioneerden (Linz 2017) en meisjes (Steyr 2018) of – wat we de laatste dagen veel lezen – “Bahngleismörder”.
Als Kurz Kickl bij voorbaat uitsluit van een plotieke functie, zet hij niet alleen de democratie (“gekozen door het volk”) naar zijn hand. Hij draagt ook bij aan een verdere radicalisering van de situatie in de komende jaren.
Sebastian Kurz.
Hoewel hij slechts 32 jaar oud is, had Kurz, dankzij een invloedrijke supporter – al vóór hij kanselier werd – een feestelijke carrière achter de rug.
Hij begon als een aalgladde politieke carrièretijger. Als zodanig steunde Kurz, volledig toegewijd aan de mainstream media, de grenzeloze massale immigratie die Oostenrijk en de Bondsrepubliek Duitsland als een “vluchtelingencrisis” in 2015 hadden vermomd. In april van dat jaar zei hij zelfs dat immigranten “hoger gekwalificeerd” zijn dan de autochtone bevolking.
In de late zomer van 2015 verdedigde hij de “Willkommenskultur”. Alleen onder druk van massale verkiezingssuccessen van de FPÖ en steeds slechtere peilingresultaten van zijn ÖVP veranderde hij zijn stellingname en nam hij een houding Law and Order aan. Zo maakte de door crisis getroffen ÖVP hem tot voorzitter en topkandidaat in het voorjaar van 2017.
De exacte achtergrond van de wijziging van zijn mening bleef lange tijd onduidelijk.
Dus waar staat Sebastian Kurz in werkelijkheid voor?
Het antwoord kan een lidmaatschap zijn.
Kurz is lid van de in 2007 opgerichte European Council on Foreign Relations. Hierover hebben we talloze, voor de ECFR niet zo fraaie, artikelen geschreven. Onder de mede-oprichters van de ECFR vinden we onder andere premiers, parlementsleden en intellectuelen die, naar hun eigen beeld, “de rol van Europa in de wereldpolitiek willen versterken”. De organisatie heeft kantoren in zeven grote Europese steden: Berlijn, Londen, Madrid, Parijs, Rome, Sofia en Warschau, en heeft een fulltime staf, wiens onderhoud miljoenen kost.
Hoewel de ECFR niets rechtstreeks te maken heeft met de Council on Foreign Relations (CFR), die in 1921 in New York werd opgericht, bevindt het zich op hetzelfde niveau. De naamovereenkomst is geen toeval. De oprichter van de ECFR is lid van de CFR en zijn naam is George Soros.
Beide instellingen noemen zichzelf “denktanks”. Beslissender is echter hun invloed, omdat ze in werkelijkheid exclusieve clubs zijn die het publiek dienen onder uitsluiting van opiniemakers. Deze clubs (CFR, Trilateral Commission, Bilderberger) krijgen een “uitstekende rol in het formuleringsproces van strategieën voor het buitenlands beleid”.
Maar buitenlands beleid is ook altijd binnenlands beleid. De invloed van deze clubs impliceert een structureel democratisch tekort, omdat geheimhouding en “uitsluiting van het publiek” in de besluitvorming betekent dat de grondwettelijk gegarandeerde volkssoevereiniteit wordt ondermijnd door ondoorzichtige achterkamerdealtjes. Het zijn dan ook niet de gekozen politici die voor het algemeen belang beslissen, maar min of meer bevelhebbers zijn van onaantastbare elites en hun belangen. De “denktanks” en clubs dienen als een schakel tussen klanten en contractontvangers.
Een bekend iemand die recentelijk een machtige positie heeft gekregen, buiten het democratische proces om? Wat dacht u van Ursula von der Leyen, de nieuwe plaatsvervanger van Jean Claude Juncker. Ze bezocht in de jaren 2015, 2016, 2018 en 2019 de Bilderberg-bijeenkomsten (deelnemers van alle jaren hier).
Bekende politici die lid zijn van de ECFR? Wat te denken van de Dense Margrete Vestager, inderdaad, één van de Spizenkandidaten! Of uit Nederland: Yoeri Albrecht, Beatrice de Graaf, Jaap de Hoop Scheffer, Bert Koenders, Lilian Ploumen, Han ten Broeke en Mabel van Oranje.
Het is de vraag of de Oostenrijkers bj de verkiezingen in september wel in de gaten hebben welke agenda Kurz er in werkelijkheid op na houdt. Bij een tweede blik komt hetzelfde vluchtelingenbeleid naar voren als bij Merkel, Macron en George Soros. Ook die willen dat migranten in de toekomst “met legale middelen” naar Europa worden gehaald. Als dat traject eenmaal op stoom komt zullen EU-burgers niet meer te weten komen hoeveel migranten daadwerkelijk naar Europa komen.
Het is trouwens zaak altijd informatie te zoeken om achter de werkelijke feiten te komen. Zo laat een nadere beschouwing van de Duitse partij AfD ook zien dat die partij niet tegen de opvang van vluchtelingen is. De AfD schrijft in haar partijprogramma alleen dat het tegen de ongebreidelde massale migratie naar Europa is. Omgekeerd betekent dit dat het vóór gecontroleerde migratie is – net als Kurz, Merkel en Macron. De AfD gebruikte deze truc tijdens de verkiezingscampagne, net als Sebastian Kurz.