Afgelopen week werd bekend dat Oostenrijk zeker zeven moskeeën wil sluiten en veertig imams wil uitzetten vanwege ongewenste banden met het buitenland (Midden-Oosten). Het gaat ondermeer om gebedshuizen die onder salafistische invloed staan en imams die door Turkije worden uitgezonden om de politieke islam verder te verspreiden.
De Oostenrijkse daadkracht is niet te vergelijken met de Nederlandse aanpak. In Nederland worden resultaten van een onderzoek naar herkomst van financieringsgelden van (nieuwe) moskeeën niet bekendgemaakt door de overheid, waarschijnlijk uit angst voor ‘onrust’. Desalniettemin is bekend dat tien procent van alle Nederlandse moskeeën in de Golfstaten om financiële middelen heeft gevraagd en/of gekregen. Deze Golfstaten vormen bepaald niet het toonbeeld van een uit te dragen gematigde of hervormingsgezinde islamitische boodschap.
Deze dubieuze buitenlandse financiering van Nederlandse moskeeën heeft er inmiddels toe geleid dat het aantal salafistische moskeeën en -imams is verdubbeld. Gelet op het verder uitdijende salafisme, het feit dat steeds meer Islamieten in Nederland religieuzer worden, toename van intolerantie ten aanzien van westerse cultuur en gebruiken, toename van het antisemitisme en het gevoel dat Nederlanders zich een minderheid in de eigen wijk beginnen te voelen, is het van groot belang dat de Nederlandse regering stappen gaat zetten zoals in Oostenrijk onlangs is gebeurd. Nog beter is het als de Europese Unie het lichtend voorbeeld van lidstaat Oostenrijk volgt en een effectieve richtlijn uitvaardigt waarmee de ministers van Justitie in de lidstaten aan de slag kunnen.
Het lichtende Oostenrijkse voorbeeld brengt hopelijk ook het besef dat zelf-islamisering een heilloze weg is. Knuffelbeleid, zoals gebedsruimtes in seculiere organisaties zoals scholen, verplicht moskeebezoek door scholieren, Iftar-bezoekjes van de politie en het plakken van ‘etiketten’ bij de minste geringste kritische opmerkingen over de Islam heeft uiteindelijk slechts een tegenovergesteld effect. Het volgen van de Oostenrijkse daadkracht met daarmee het tonen van een rechte rug verdient navolging. Ook in Nederland bestaat geen behoefte aan verdere radicalisering, parallelle samenlevingen en de politieke Islam. Laat de Turkse intimidatie door Erdogan als reactie op de Oostenrijkse daadkracht een bevestiging zijn dat de Oostenrijkers het goede doen. Goed voorbeeld doet goed volgen. Nodig binnenkort de Oostenrijkse bondskanselier Sebastian Kurz eens uit voor een staatsbezoek!
