Sigrid Kaag (D66), minister van Financiën in de Nederlandse regering en partijleider, verlaat de politiek. Eerder gaven ook demissionair minister-president Mark Rutte (VVD) en minister van Buitenlandse Zaken Wopke Hoekstra (CDA) aan geen kandidaat meer te zijn om hun partijlijsten te trekken.

Waarom is dit belangrijk?

Op 7 juni 2023 viel de Nederlandse regering, bestaande uit de rechts-liberale VVD, links-liberale D66, de christendemocraten van het CDA en de ChristenUnie. De partijen zaten enkele dagen samen om een oplossing te vinden in de asielcrisis, waarbij vooral VVD bijkomende maatregelen wou, vooral over gezinshereniging. ChristenUnie zette zijn hak voor meer maatregelen, na enkele dagen trok minister-president Mark Rutte de stekker uit zijn vierde regering. https://indignatie.nl/de-ongeziene-gok-van-mark-rutte/

In het nieuws: Ook Sigrid Kaag stopt er mee.

“Alles afwegend heb ik besloten mij niet te kandideren voor het lijsttrekkerschap van de partij”, zo staat te lezen in een persbericht van de Nederlandse op de website van haar partij. Kaag kende als politica enkele bewogen jaren, met doodsbedreigingen tegen haar en haar gezin. Als gast bij het tv-programma ‘College Tour’ kreeg ze een filmpje te zien van haar dochters, die zich ernstige zorgen maakten over hun moeder.
Mijn moeder kan de straat niet meer op. Het land verdient haar niet en we hopen dat ze een andere baan zoekt. Wij zijn bezorgd dat mijn moeder net zo eindigt als Els Borst. Het hoeft maar één keer mis te gaan”, verwijzend naar oud-minister Els Borst, die op 8 februari 2014 met messteken werd gedood door een psychiatrische patiënt.
In een interview met Trouw geeft ze nu aan dat haar politieke exit een keuze was voor het gezin: “Het is geen geheim waar mijn dilemma ligt: dat is bij mijn gezin. Mijn werk trekt een te zware wissel op mijn kinderen en mijn man. Als ik terugkijk… in 2017 kwam ik naar Nederland omdat ik echt dacht: hier kan ik iets betekenen en het goede proberen te doen. Maar het heeft te veel van hen gevraagd. Ik vind dat ik dit niet nog een keer mag vragen van mijn gezin.”

Mijn werk trekt een te zware wissel op mijn kinderen en mijn man. (…) Het heeft te veel van hen gevraagd. Ik vind dat ik dit niet nog een keer mag vragen van mijn gezin. Sigrid Kaag (D66) in Trouw

Een overzicht: Kaag kent een rijk gevulde loopbaan, eerst als diplomate en nadien als politica.

Kaag startte haar carrière in de privésector, als analist bij oliemaatschappij Royal Dutch Shell in Londen. Nadien stapte ze in de diplomatie, eerst bij het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken, waar ze onder meer werkte vanuit Beiroet (Libanon), Wenen (Oostenrijk) en Khartoem (Soedan). In 1994 stapte ze over naar de Verenigde Naties, waar ze tot 2017 verschillende functies vervulde, vooral in het Midden-Oosten.
Bij de samenstelling van de regering-Rutte-III kreeg ze, na een telefoontje van partijleider Alexander Pechtold, het ministerschap voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking. Een jaar later was ze een maand interim-minister voor Buitenlandse Zaken, na het opstappen van Halbe Zijlstra (VVD).
Die functie kreeg ze op 25 mei 2021 opnieuw, toen de regering in lopende zaken ging na de toeslagenaffaire. Na de chaotische evacuatie van westerse burgers uit Afghanistan stemde de Tweede Kamer (het parlement) een motie van afkeuring tegen haar. Kaag nam ontslag en werd opgevolgd door Ben Knapen.
Kaag trok als leider van haar partij naar de nieuwe verkiezingen, die D66 afsloot als op één na grootste partij, met 24 zetels in de Tweede Kamer. Kaag’s naam werd genoemd als kandidaat-minister-president, maar dat werd uiteindelijk (opnieuw) de VVD’er Mark Rutte. Kaag kreeg de positie van vicepremier en minister van Financiën toebedeeld.

Wie nog? Heel wat Nederlandse toppolitici keren de politiek de rug toe.