Maandag begint de terugkeer van opgepakte ISIS-strijders naar hun land van herkomst. Vooralsnog is onbekend hoeveel ‘Nederlanders’ hier tussen zitten. Sommigen denken dat deze repatriëring een loos dreigement is van de Turkse regering, toch durft niemand de gok te wagen.
‘Europese passiviteit’, zoals de beschuldiging luidt, wordt nu op de proef gesteld. Over twee dagen is de kans zéér aanwezig dat we jihadisten kunnen spotten op Schiphol. Nederland heeft namelijk geen excuus meer om ze maar in Syrië te laten creperen of te hopen dat ze aan de strop zullen hangen in Bagdad. We krijgen ze gewoon toegestuurd, zonder verzendkosten.
Turkse gevangenissen zouden zo’n twintig ‘Nederlandse’ jihadisten bevatten en in Syrië zouden nog eens 287 ISIS-aanhangers (inclusief vrouwen en kinderen) zijn gearresteerd, waarvan onbekend is hoeveel daarvan naar Nederland dreigen te worden gestuurd. Rutte probeert ons nog gerust te stellen als hij zegt:
“Nederlanders hoeven niet bang te zijn dat mensen die naar Syrië of Irak zijn gereisd om zich bij een terreurgroep als IS aan te sluiten plotseling op de Dam staan.”
Maar eerlijk gezegd denk ik dat het meer dan terecht is dat die angst behoorlijk gegrond is. Een aantal van hen heeft al een straf gekregen en zelfs al gaan we uit van redelijk bewezen misdaden en brommen ze eens een jaar of tien, is het dan wél oké dat ze ‘op de Dam staan’? We hebben het hier over lui die meededen aan massamoorden en -verkrachtingen terwijl ze onze samenleving de rug toekeerden. Nederlanders moeten wel degelijk bang zijn.
