Hoeveel invloed heeft het cash-for-whitewashing-schandaal op de huidige aanspraken van Marokko op de Westelijke Sahara, zowel op VN- als op EU-niveau?
Nadat het stof begint te settelen over het grootste corruptieschandaal dat de EU ooit heeft gehad, lijkt het erop dat het niet is gecreëerd door Qatar, maar door Marokko, dat al bijna 20 jaar een netwerk van corrupte EP-leden in de boeken had. Maar wie kreeg nog meer de witwasservice?
Het heeft zowel de fundamenten als de hoogste echelons van de EU-elite in Brussel doen schudden. Maar de corruptiezaak Eva Kaili, die tot nu toe drie EP-leden gevangen heeft gezet, is niet helemaal wat het lijkt.
Hoe graag het ook wenselijk zou zijn om de schuld te geven aan geldrijke Qatari’s die met koffers met contant geld door Brussel zwierven, recente onderzoeken van de Belgische autoriteiten hebben aan het licht gebracht dat een Qatarese minister onlangs naar Brussel kwam en alleen naar een “one stop shop” hoefde te gaan. – een kliek van op geld beluste leden van het Europees Parlement die al minstens 15 jaar op de Marokkaanse loonlijst stonden om de staat van dienst op het gebied van de mensenrechten van het koninkrijk goed te keuren en de beste deal voor de Westelijke Sahara te krijgen in termen van het verbreken van handelsovereenkomsten en status.
Deze groep corrupte EP-leden nam al minstens 15 jaar contant geld en geschenken aan en stond in het Brusselse circuit bekend om hun ‘pay-as-you-go’-diensten binnen het Europees Parlement waarvan de ‘commissie buitenlandse zaken’ – ooit beschouwd als prestigieus en zeker belangrijk in het EU-circuit – ligt nu aan flarden.
Decennialang kreeg Marokko een gratis ritje in Brussel. De kwestie van de soevereiniteit van de geannexeerde Westelijke Sahara is nooit aan de orde gesteld. De rechten van de burgers van deze betwiste regio zijn nooit in de schijnwerpers gezet, terwijl het gebied zelf profiteerde van een EU-handelsovereenkomst met betrekking tot vis en mineralen om er maar een paar te noemen.
Zelfs de staat van dienst op het gebied van mensenrechten in het algemeen van Marokko in zijn eigen land is genegeerd zolang de EU het ooit beschouwde als de lieveling van de MENA-regio, bijvoorbeeld vanwege zijn hervormingen op het gebied van vrouwenrechten.
Het witwassen kwam in het algemeen van het Europees Parlement, dat de andere EU-instellingen tot op zekere hoogte moesten respecteren (hoewel de EU-rechtbanken uiteindelijk weigerden te accepteren dat de Westelijke Sahara bij Marokko kon of moest worden gevoegd in termen van profiteren van een handelsovereenkomst met de Europese Unie).
Dus nu duiken er drie belangrijke vragen op die de Marokkaanse pers, fervente voorvechters van zelfcensuur, zeker niet zullen stellen. Hoeveel invloed heeft het cash-for-whitewashing-schandaal op de huidige aanspraken van Marokko op de Westelijke Sahara, zowel op VN- als op EU-niveau? Ten tweede, begint de EU nu naar Marokko te kijken zonder de roze brillenglazen en begint ze de massa arrestaties te onderzoeken van iedereen die beslissingen op hoog niveau in twijfel trekt – van journalisten op verzonnen beschuldigingen in de gevangenis tot voormalige ministers die durfde te bekritiseren hoe de regering en de machtige zakenelite het land besturen – en daarnaar handelen?
En tot slot, misschien nog belangrijker, is het weinig verheffende onderwerp van wie er nog meer baat heeft gehad bij deze smerige EP-leden en hun diensten? Iedereen die de zielige pogingen van de EU volgt om met een papier-maché op te treden als wereldspelerhegemonie die het op hilarische wijze oproept voor met name de landen van het Zuiden, zal de voor de hand liggende vraag over Israël stellen.
De verschrikkelijke ontmenselijking van de rechten van de Palestijnen die elke dag op sociale media zien dat hun land wordt gestolen, hun olijfbomen worden ontworteld of in veel gevallen hun huizen worden verwoest door Israëli’s, die dit doen in de volle wetenschap dat er geen huivering zal zijn vanuit het Westen en in het bijzonder de EU zelf. Toen onlangs een Palestijn op de Westelijke Jordaanoever van dichtbij werd doodgeschoten door een Israëlische beveiligingsbeambte die met hem aan het worstelen was, haalde dat geen MSM-zenders en veroorzaakte het zeker geen golf van schokgolven onder de leden van het Europees Parlement.
Hoe is dat mogelijk, zou je je kunnen afvragen, van een instelling waarvan de bestaansredenis om de mensenrechten te beschermen, zowel binnen de EU als met degenen waarmee zij omgaat en handel drijft?
De laatste keer dat de EU zelfs veinsde Israël te bedreigen vanwege zijn aanlokkelijke wreedheden op het gebied van de mensenrechten, was in 2014 toen een ietwat idealistische en ‘Arabistische’ Federica Mogherini aantrad en slechts een paar weken lang suggereerde dat de EU een etiketteringssysteem voor goederen zou moeten afdwingen. gemaakt in bezet Palestina die hun weg vinden naar Europese supermarkten.
Het idee verdween snel, binnen een paar weken, en er werd nooit meer iets van vernomen. Gezien wat we weten over het Marokkaanse netwerk van EP-leden op de baksheesh-loonlijst, om nog maar te zwijgen van de datum van Mogherini’s voorstel, is het ondenkbaar dat dezelfde parlementariërs geld aannamen om bij hun collega’s in commissies te lobbyen om Israël een pauze te gunnen? Het oorverdovende en griezelige stilzwijgen van de EU over Israëls dagelijkse genocide op de Palestijnen is zorgwekkend, maar nu we weten hoe het Europees Parlement te werk gaat als het gaat om wreedheden begaan door landen in de MENA-regio – en hoe ze uit het curriculum worden geschrapt – is het niet verwonderlijk dat de brutaliteit van het Israëlische regime is geïntensiveerd.
Het echte verhaal over corruptie in het Europees Parlement is echter niet dat de drie Europarlementariërs contant geld aannemen, maar hoe de 702 andere Europarlementariërs nu een echt intern onderzoek willen voorkomen, gewoon om hun baan te redden en hun gezellige levensstijl te behouden.
Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.
Steun SDB via PayPal veilig en simpel.
1 gedachte over “Marokko Slush Fund in Brussel was een netwerk van gebogen EP-leden waartoe Qatar toegang had”