Op 24 februari, twee dagen nadat Italië reeds verschillende steden in lockdown had geplaatst wegens het snel oprukkende coronavirus, verspreidde de EU een persmededeling met de titel “’Het antwoord van de EU op Covid-19.” Het is een merkwaardig document.
We werden gerustgesteld dat de lidstaten er klaar voor waren: “Er is over de hele lijn een hoog niveau van paraatheid.” Naast de lege retoriek waarin internationale instellingen zo bedreven zijn (“The European Commission is working on all fronts to support efforts to tackle the COVID-19 outbreak.”), bleken de concrete maatregelen vooral te bestaan uit hulp aan China: de EU stuurde 30,5 ton hulpgoederen, voor het grootste deel bestaande uit beschermende uitrusting voor het zorgpersoneel. Jawel, ook Italië droeg bij, met anderhalve ton mondmaskers en beschermende pakken.
Niets voor Italië
Op 26 februari, twee dagen later, vroeg Italië zelf om dringende medische hulp, in het bijzonder mondmaskers, via het Europees mechanisme voor civiele bescherming. De formele vraag stond ook vermeld op de website van de EU, maar dat zinnetje is nu – begrijpelijk – weer verwijderd. Want er kwam niets. Niets van de EU, niets van de lidstaten.
(Lees verder onder de video)
Mijn argument is niet dat die tonnen mondmaskers en ander materieel het grote verschil zouden gemaakt hebben (hoewel ze zeker van pas zouden gekomen zijn). Wat vooral indruk op mij maakte toen ik het document een maand later las, is de onwaarschijnlijke zelfoverschatting van Europa die eruit spreekt. Terwijl de rook al uit het eigen dak kwam, dacht de EU nog steeds dat ze de brand aan de andere kant van de wereld moest gaan blussen. “De Commissie staat klaar voor verdere hulp aan China,” voegde de mededeling er nog aan toe.
Propagandakonvooien
Wanneer de omvang van de dreiging duidelijk werd, verstijfde de EU als een konijn dat staart in naderende koplampen. De lidstaten begonnen de eigen schaarse medische voorraden af te schermen. De machteloosheid van Europa kon nauwelijks beter geïllustreerd worden dan door de hulpkonvooien uit autoritaire staten die om de beurt in Italië kwamen aangereden: China, Cuba, Rusland en Turkije. Poetin stuurde militaire voertuigen, getooid met Russische vlaggen, om de vernedering net iets groter te maken. Alleen Noord-Korea ontbrak nog in de parade.
Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.
Steun SDB via PayPal veilig en simpel.