112
Redactie SDB

KPN en 112 (ons NOODNUMMER)

Deze week bestond zowaar de mogelijkheid dat je niet helemaal mee had gekregen dat er een landelijke telefonie-storing was. De KPN had waarschijnlijk een stagiaire wat instellinkjes laten aanpassen, waardoor totaal 112 (ons NOODNUMMER), zo’n beetje alles-zakelijk-KPN en een paar mobieltjes zich als de VVD en het CDA gingen gedragen.

De politie, brandweer en ambulance waren vrij alert en bedachten allerlei mooie oplossingen. Zo werden alle manschappen (of is het nu mensschappen?) opgetrommeld, in een auto of op de fiets gezet en de wijk ingestuurd om zichtbaar te zijn. Het werd dus zelfs eenvoudiger: je hoefde niet meer te bellen, je kon oom agent zo van de fiets afsleuren.

Na lang zoeken werd ergens nog een stoffige doos gevonden met een alternatief nummer voor politie, voor de spoed en de niet-spoed-versie. Echter:

Om alle Nederlanders op de hoogte te houden van wat er speelde, werden er diverse NL-Alerts de wereld in geslingerd. Een reeks is nooit aangekomen, de andere beperkt. In die Alerts werd een telefoonnummer gecommuniceerd waar je dan via WhatsApp mee kon praten en vragen wat te doen. Wat bleek? Dat was het telefoonnummer van de tiplijn van de Telegraaf. De vraag is dan of achter die WhatsApp een verantwoordelijk iemand zat die de vergissing doorzag en begreep wat er nu van hem verlangt werd, of dat de stagiaire journalistiek ineens wel veel smiley’s ging versturen.

Vreemd genoeg was het wat lastiger om veel informatie over dit probleem te krijgen. De publieke zenders pasten hun programmering niet aan, het werd wel gemeld in het nieuws, maar direct kwam Maarten van der Weijden erachter aan (of in sommige gevallen zelfs ervoor). Hij bleek te kunnen zwemmen. En hoewel de aard van dit probleem niet zo groot lijkt, is het niet-werken van 112 ronduit een crisis.

De chaos werd helemaal compleet toen er een wirwar van telefoonnummers de wereld in werd geslingerd, waarbij lokale groepen hun eigen nummer gaven, de landelijke politie het alternatief voor 112 en 0900-8844 en de Telegraaf het voor elkaar kreeg om hun nummer in een NL-Alert te krijgen. Als ik de tv aanzette zag ik bij de NPO1 ook niet ergens in de hoek van het scherm een blok met deze informatie.

Een storing kan altijd gebeuren. Het blijven machines, er blijven single-points-of-failure. Mensen die roepen dat KPN het slecht doet, dat dit niet meer kan, dat het belachelijk is, hebben geen idee van de eisen die zijzelf (als consument) stellen aan hun internet, mobiele verkeer, noem-alle-digitale-meuk-maar-op (maar doe dat wel even lekker thuis) en blaffen en schreeuwen tegen alles en iedereen aan. En ja, inderdaad het is op zijn minst curieus te noemen dat er geen goed draaiboek is voor een dergelijke situatie. De improvisatie heeft dit keer veel opgelost, of het 100% heeft gewerkt weten we nog niet.

Geef alle monteurs en technici bij KPN een jaar de tijd. Een jaar, waarin u als consument niet loopt te zeuren, waarin u niet klaagt om zaken die door uw eigen onwetendheid veroorzaakt worden, waarin uw website even niet een tandje sneller hoeft, waarin we niet een paar terabyte extra hoeven op te slaan, waarin niet een invasie van nieuw speelgoed voor de verwende consument komt, maar even rust in het digitale land. Rust om de problemen op te lossen.

Dat gaat nooit gebeuren. Dat willen we niet. We schreeuwen liever tegen alles en iedereen dat ‘ze’ het maar moeten maken en regelen. Want het gaat toch om ikke? En zo gaan we door naar de volgende storing. De volgende zal ergens op een belangrijk knooppunt van het internet gebeuren, waardoor uiteindelijk niemand meer kan zeuren over de storing, omdat het internet domweg niet werkt.

Straks moet je gewoon weer alle buren langs om te vertellen wat je gegeten hebt.

Abonneer u nu op onze gratis elektronische nieuwsbrief SDB-nieuws klik hier om te registreren

Geef een reactie

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.