“Je suis Willem!” Over de arrestatie van de vrije pers

Een standpunt van Willem Christiaan Engel, Hendrik Sodenkamp, ​​Anselm Lenz, Jill Sandjaja, Burak Erbasi en Casey Koneth.

Nederland: De verkiezingsdag van 16 maart 2022 werd overschaduwd door een alarmerend incident. Toen Willem Christiaan Engel, een Nederlandse mensenrechtenactivist, afgestudeerd biofarmaceutisch en journalist, zijn stembureau in Rotterdam verliet, werd hij op straat gearresteerd wegens vermeende opruiing en moet hij in hechtenis blijven tot het proces op 30 maart begint. Met zijn initiatief “Viruswaahrheid” had Engel het coronabeleid verduidelijkt en meerdere keren met succes de overheidsmaatregelen voor de rechter gedaagd.

De verkiezing liet zien hoe het wankelende Corona-regime onder premier Mark Rutte optreden tegen zijn critici. De Nederlandse pro-democratische beweging was onmiddellijk ter plaatse en paradeerde op zondag 20 maart door Amsterdam met spandoeken met de tekst ‘Je suis Willem’ om zijn onmiddellijke vrijlating af te dwingen. Nederland is buiten zichzelf, opnieuw velen van degenen die aanvankelijk bogen voor de Corona-leugen. Er zijn massale protesten over de hele wereld. Het Corona-regime en de NAVO worden vergeleken met de nazi’s.

Een hele ploeg politici staat met de rug tegen de muur en is ontmaskerd als diep crimineel. Ook de gemeenteraadsverkiezingen in Nederland vorige week lieten zien hoe weinig vertrouwen Nederlanders in de politiek hebben. De opkomst bereikte een historisch dieptepunt van 50,3 procent.

Hieronder hebben de redacteuren van het weekblad Demokratischerwiderstand een voorschot gepubliceerd van het aankomende DW-magazine, dat vanaf 28 maart 2022 verkrijgbaar zal zijn op Demokratiederwiderstand.de en in de krantenwinkel. In het originele artikel voor het tweede jaarblad van de democratiebeweging presenteert Willem Christiaan Engel strategieën voor de toekomst van de democratiebeweging.

»Een strategie van verzet tegen het totalitarisme«

Op het eerste gezicht betekent weerstand het tegengaan van een bepaalde richting, waardoor het pad van onze tegenhanger van A naar B moeilijker wordt. Door onze weerstand zorgen we ervoor dat het bereiken van het doel dat onze tegenpartij nastreeft vertraging oploopt en meer inspanning vraagt.

De eerste vraag is: wat is dit doel? Wat wordt de bevolking aangeboden? Het “Nieuwe Normaal” en het “Bouw Beter Terug” Plan. Wat er achter dit “nieuwe normaal” zit, is te vinden in geschriften als “The Great Reset”, dat gaat over transformatie, “Agenda 2030”, dat gaat over het versnellen van de “Sustainable Development Goals”, en “The Fourth Industrial Revolution”, waarin een toekomstige wereld wordt ontworpen waarin mens en machine gelijk zijn. Een wereld waar technologie al onze biologische, sociologische en psychologische problemen oplost. Geweldig! Wie heeft er bezwaar tegen het eeuwige leven, echte gelijkheid en een duurzamer milieu in harmonie met mensen, dieren en ecosystemen?

Dat brengt ons bij de tweede vraag: wie controleert dit allemaal? Om dit te beantwoorden moet men de zaken een beetje abstraheren. Is er een kleine groep gemene mannen en vrouwen die de wereld willen vernietigen, of in ieder geval de mensheid zoals wij die kennen? Ik heb ernstige twijfels over deze eendimensionale verklaring. We hebben te maken met een hele reeks actoren die soms zeer invloedrijk zijn en geïntegreerd zijn in de organisatiestructuren. Achter filantropie en idealisme duikt een meer realistisch motief op: geld. Degenen die het spel beheersen, profiteren ervan. Omdat de wereld bijna volledig met elkaar verbonden is, leiden winnaars ook meteen tot verliezers die het verliezen. Daar ligt het eerste probleem van dit geweldige spel. Hoe kunnen degenen die het beheersen? Ideeën van ongelijkheid nastreven? Doet dat niet het hele idee van Agenda 21 en de Vierde Industriële Revolutie teniet?

Een nadere beschouwing van de voorgestelde utopie en de methoden voor de uitvoering ervan onthult veel meer discrepanties en tegenstrijdigheden die het vage uiteindelijke doel schetsen van een utopische samenleving die wordt geregeerd door een elite van egoïstische, getraumatiseerde sociopaten. Het gezegde “Macht corrumpeert, absolute macht corrumpeert absoluut” is toepasselijker dan ooit. Het vermogen om de stroom van geld, mensen, middelen en vooral informatie te beheersen, resulteert in een groep extreem rijke en machtige mensen die niet gebonden zijn aan fysieke of sociale grenzen.

Zoals zoveel fantasten, despoten en keizers is overkomen, haalt hoogmoed elke regel, hoe machtig ook, ten val. Deze keer is er geen uitzondering op de regel. We zitten in een lus van herhaling die verschillende vormen aanneemt, maar een soortgelijke kern heeft als die beschreven in het bijbelverhaal van de Toren van Babel. Waar streven de invloedrijke mensen werkelijk naar? Voor kracht? eeuwig leven? Na het achterlaten van een erfenis? De mensheid ten goede veranderen? In werkelijkheid zijn al deze doelen geworteld in trauma uit de kindertijd: angst voor pijn of straf, angst om in de steek gelaten te worden, angst om niet genoeg te zijn, angst om genegeerd te worden – om er maar een paar te noemen. Iedereen heeft deze gevoelens meegemaakt, maar niet iedereen heeft ze volledig geaccepteerd. De lus eindigt niet in een utopie, maar door eigenliefde en onvoorwaardelijke zelfacceptatie. Degenen die dat niet kunnen, uiten dit op verschillende manieren. Sommige van deze uitdrukkingen zijn destructiever dan andere, waarbij manifestaties van wereldverbetering misschien wel de gevaarlijkste van allemaal zijn.

Wij als verzetsbeweging zijn de onderstroom. We creëren rivieren onder water. We creëren een stroom. Gewoon weerstand bieden aan wat men afwijst, is een zinloze onderneming, omdat het onvermijdelijk tot dat doel leidt. De wind draait het schip van de mensheid in een bepaalde richting, en er tegenin gaan vertraagt ​​alleen het onvermijdelijke. Het is belangrijker dat we ons concentreren op wat we willen. Het is de onderstroom die uiteindelijk bepalend zal zijn. Het is minder zichtbaar, maar het is gebaseerd op de oude mechanismen die onze soort niet alleen in staat hebben gesteld te overleven, maar ook om te gedijen en zich aan te passen aan elke nieuwe omgeving. We verzetten ons boven water, zodat we rivieren onder het oppervlak kunnen creëren. Deze stromen bestaan ​​uit onze gedeelde waarden, de dingen die voor ons belangrijk zijn, de concepten die betekenis en betekenis geven aan ons leven. Veel hiervan is al generaties lang opgeschreven in religieuze, wetenschappelijke en juridische geschriften. Wat is echt belangrijk? wat maakt ons menselijk? De mensheid bestaat uit cultuur, empathie, problemen oplossen, dromen, taal, leren en vooral houden van jezelf, de mensen om je heen en de wereld.

We zijn wezens die voornamelijk uit water bestaan. Dit geeft ons het vermogen om hard, zacht, flexibel, elastisch te zijn en met elkaar te verbinden. Al deze eigenschappen zijn nodig voor de komende strijd. We zullen soms hard moeten zijn, maar meestal zullen we moeten stromen. Hoe meer we met elkaar in beweging zijn, hoe groter het momentum dat zich ontwikkelt en door geen enkele wind kan worden gestopt. We worden gedreven door onze emoties. Laten we ze verkennen, laat ze stromen totdat ze ons de weg wijzen. Laten we ons ervan bewust zijn dat we een beweging zijn en dat wat samenvloeit met elkaar in verbinding staat. Zo vinden we onze groep, onze clan, onze stream.

Onze strijd is in de eerste plaats de strijd met onszelf. Pas wanneer we onze jeugdtrauma’s accepteren en de coping-mechanismen herkennen en loslaten, scheppen we vaak op dat we klaar zijn om echt empathisch te worden en de behoeften van anderen in evenwicht te brengen met ons eigen bestaan. . De zes lagen van bewustzijn – het ego, het gezin, de clan, de samenleving, de mensheid, de totaliteit van alle wezens – zijn op elk moment aanwezig. De laatste cruciale strijd is om balans te vinden op en met elk van deze niveaus. Een strijd waarvan de mensheid zich nu pas bewust wordt.

Willem Christiaan Engel (geboren in 1977) is een mensenrechtenactivist, journalist en danser. 

Engel heeft een universitaire opleiding biofarmaceutica en biotechnologie en runt een dansschool in Rotterdam. Hij is mede-oprichter van de organisatie “Viruswaarheid”, die in april 2020 demonstraties en petities initieerde (aanvankelijk onder de naam “Viruswaanzin”) en de eerste twee rechtszaken in Nederland won tegen de illegale staatscorona-interventies, waarna de wetten werden aangepast aan de maatregelen. Het initiatief »Viruswaarheid« kreeg veel aandacht in de Nederlandse en internationale media en is ook actief in België en Duitsland.

Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.

Advertisement

Steun SDB via PayPal veilig en simpel.