Een paar dagen geleden werd in Italië een nieuwe partij gelanceerd met als doel de exit van Italië uit de Europese Unie en de euro. Haar naam: “Italexit – No Europa per l’Italia” (kortweg: Italexit). De oprichter van de partij is Gianluigi Paragone (48), een voormalig journalist en sinds 2018 lid van de Senaat van de Republiek, de tweede parlementaire kamer in Italië. Daar vertegenwoordigt Paragone de regio Lombardije. Tot begin 2020 was de politicus lid van de 5-sterrenbeweging (M5S), maar verliet toen de partij en sloot zich aan bij de »Gruppo misto«, een gemengde parlementaire groep bestaande uit parlementaire en niet-partij-parlementsleden met verschillende ideologische achtergronden Uitlijning. Paragon’s binnenkomst in de »Gruppo misto« verraste waarnemers.
Omdat Paragone politiek dicht bij de Lega-partij van Matteo Salvini staat en soms zelfs redacteur was van La Padania , de partijkrant van de voorgangerorganisatie Lega Nord destijds. Later werkte hij in een toppositie voor de staatstelevisiekanalen Rai 1 en Rai 2. Dat Paragone zijn weg naar de Lega niet vond, kan te wijten zijn aan de dominante positie van Matteo Salvini in de partij, waaraan Paragone zich niet wil onderwerpen. In plaats daarvan heeft hij “Italexit” nu uit de grond gestampt. “Ik heb een nieuwe politieke beweging opgericht met als eerste doel (…) de Europese Unie en de euro te verlaten – voordat de euro het leven van Italianen volledig vernietigt”, citeert Paragone in de Italiaanse pers.
Italië mag niet langer worden “gechanteerd” door staten die de reputatie van het land zouden schaden.
Dit betekent in de eerste plaats Duitsland met kanselier Angela Merkel bovenaan. Paragone noemt de Brexit als model voor de voorgenomen exit van Italië uit de EU. Een paar dagen geleden ontmoette de Italiaan de initiatiefnemer van de Brexit, Nigel Farage, die hij ‘echte Britse patriotten’ en ‘inspiratie’ noemt voor zijn eigen politieke doelen. Farage zelf Italië – naast Denemarken, Polen, Nederland en Ierland – herhaalde toen het land belde, de meest waarschijnlijke voor het volgende “Verenigd Koninkrijk en Gibraltar lidmaatschap van de Europese Unie referendum”, dat wil zeggen de uitschakeling van de Europese Unie, is uitgesloten .
Critici hebben de nieuwe Paragones-partij op dit moment weinig kans van slagen gegeven, omdat de timing van de oprichting slecht was gekozen. De staatshoofden en regeringsleiders van de EU hadden immers zojuist overeenstemming bereikt over een zogenaamd “wederopbouwfonds” voor een bedrag van 750 miljard euro, waarvan Italië de belangrijkste begunstigde is. Het Zuid-Europese land zal in totaal 209 miljard euro ontvangen uit het met schulden gefinancierde fonds van de Gemeenschap, waarvan 82 miljard euro aan subsidies. De grootste financiële last draagt - hoe kan het ook anders – het ‘rijke’ Duitsland. De Italianen kunnen dan ook tevreden zijn met het resultaat waarover vorige week in Brussel is onderhandeld. Het is daarom onwaarschijnlijk dat een meerderheid van de burgers nu enthousiast zou zijn over het vertrek van hun land uit de Europese Unie en daarmee een einde aan de financiële hulp. Volgens een enquête van het stembureau Censis keurde eind vorig jaar slechts 25 procent van de Italianen de beëindiging van het EU-lidmaatschap goed, 62 procent vond dat een slecht idee.
Maar Paragone wil dit argument niet accepteren en bekritiseert de steun die Italië krijgt als onderdeel van het wederopbouwfonds: »En u denkt dat dit geld naar de Italianen gaat? Het geld wordt aan de banken overhandigd, de burgers zien geen cent ‘, zei de oprichter van de partij in een interview. Paragone heeft blijkbaar Griekenland, de ECB en het Internationaal Monetair Fonds om Griekenland met driecijferige miljarden te redden na de financiële crisis van 2008. Met name Franse en Duitse banken hebben geprofiteerd van de steun, aangezien zij op grote schaal Griekse staatsobligaties aanhielden en daarmee de schuldenopbouwende activiteiten van het land financierden, en als deze obligaties waren mislukt, zouden zij ernstig in onbalans zijn geraakt. Het is nog niet duidelijk of de situatie voor Italië en de fondsen uit het Europees wederopbouwfonds vergelijkbaar zal zijn, ook omdat de criteria voor de betaling van de ter beschikking gestelde middelen ondoorzichtig zijn.
Voor Paragone daarentegen is het duidelijk dat het wederopbouwfonds dat nu is besloten, slechts een truc is om de “Europese misleiding” levend te houden. ‘Kijk, het is alsof Europa tegen een dorstige man zei: ik zal je een fles water geven, maar wees voorzichtig als je drinkt. Leg je handen op je rug ‘, legt de politicus uit.
Lega-baas Matteo Salvini is ook over het algemeen positief over het vertrek van Italië uit de Europese Unie. Nog voor de pandemie, die zijn land bijzonder hard trof, zei de politicus: »De EU is een grot vol slangen en jakhalzen. Eerst verslaan we het virus, dan denken we aan Europa. En indien nodig nemen we afscheid – zonder u te bedanken. «Desalniettemin verschilt Salvini’s positie bij het verlaten van de EU van die van haar nieuwe concurrent Paragone: Salvini waarschuwt dat Italië gebruik zal maken van het Wederopbouwfonds vanwege de bijbehorende voorwaarden geef te veel afhankelijkheid van Duitsland, dat hij gevaarlijk acht. ‘Ik vertrouw Peking of Berlijn niet’, zegt Salvini. Paragone daarentegen beschuldigt Berlijn van om alles in de EU te nemen en de rest van de landen met de kruimels te laten. En het probleem isging de senator verder », dat velen denken dat de kruimels de echte maaltijd zijn. Dit alles schaadt de reële economie, gezinnen, arbeiders en kleine en middelgrote bedrijven. «
Kortom: Salvini wil aan de dominantie van Duitsland in de Europese Unie ontsnappen door een mogelijke “Italexit”, terwijl Paragone het vertrek van zijn land uit de EU ziet als een protest tegen de vermeende onvoldoende steun van Berlijn. De motieven zijn dus anders, maar er is overeenstemming over het doel. Er is daarom veel te suggereren dat de nieuwe partij van Paragon, die in de huidige peilingen 7 procent van de stemmen zal winnen, Salvini’s rechtse alliantie zou helpen winnen als de uitkomst van de volgende nationale parlementsverkiezingen deze optie zou openen.
Het vertrek van Italië uit de EU zou een reële mogelijkheid kunnen worden en misschien zelfs het einde van de Europese Unie in haar huidige vorm inluiden.
ébastien Maillard, directeur van het gerenommeerde Jacques Delors Instituut, ziet precies dit »gevaar« als gevolg van de ernstige economische en sociale gevolgen van de corona-pandemie. »De Italianen zijn Europa al erg wantrouwend geworden. Het risico bestaat dat er een ‘Italexit’ wordt veroorzaakt ‘, aldus Maillard. Of dit scenario zich daadwerkelijk voordoet, hangt in belangrijke mate af van de manier waarop Italië uit de ernstige economische crisis komt en of de miljarden dollars die Brussel via het wederopbouwfonds aan het land ter beschikking stelt, verstandig worden gebruikt om de dringend noodzakelijke hervormingen door te voeren om het concurrentievermogen van het land te versterken op twee na grootste EU-economie die eindelijk moet worden uitgevoerd
Dat is de uitdaging waar de huidige centrumlinkse regering van premier Giuseppe Conte voor staat. Iedereen die de ontwikkeling van de afgelopen tien jaar beoordeelt en de politieke controverse, bureaucratie en corruptie kent, zelfs met deelname van de georganiseerde misdaad in Italië, zal echter grote twijfels hebben of deze onderneming daadwerkelijk zal slagen. Als de gehoopte economische opleving niet uitkomt, zal de strijdkreet “Let’s free Italy” van Paragon uiteindelijk door het grote publiek worden gehoord en wordt “Italexit” een realiteit.
Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.
Steun SDB via PayPal veilig en simpel.