De ‘humanitaire hulp’ en de strijd voor ‘democratie’, Amerikaanse trucjes om een interventie te rechtvaardigen en dit terwijl er meer dan 20 miljoen mensen honger hebben in de VS.
Onder de paraplu van ‘humanitaire hulp’ en de strijd voor ‘democratie’, de VS. Het heeft tientallen militaire en politieke interventies in de wereld gerechtvaardigd tijdens de 20e en 21e eeuw. In hun meest recente campagne hebben ze zich gericht op Venezuela, als onderdeel van een strategie om progressieve regeringen in de regio te ondermijnen.
Met een gecoördineerde mediamanipulatie, economische blokkade en diplomatieke druk, is het imperialistische offensief al meer dan een decennium verspreid over de Latijns-Amerikaanse natie. Ze hebben de Venezolaanse regering bestempeld als een ‘dictatuur’, die ze presenteert als een ‘mislukte staat’ die in een sociale chaos is beland, met hoge cijfers van armoede, ondervoeding en onzekerheid; met als argument dat de oorzaak het progressieve model is en geen exogene factoren zoals internationale blokkering of in diskrediet brengen.
Voor de Verenigde Staten en een groot deel van het Westen zijn dit voldoende redenen om een politieke en diplomatieke interventie te rechtvaardigen, die zelfs militair zou moeten zijn. Dus als dit aanleiding geeft tot ingrijpen, is het tijd voor de Verenigde Staten om, ter verdediging van mensenrechten en democratie, het initiatief te nemen om het eigen land binnen te vallen.
De Amerikaanse situatie is hoogst verontrustend en classificeert de natie als een geschikte ontvanger van ‘humanitaire hulp’ die in de VS wordt gemaakt . Volgens een rapport van Philip Alston, speciaal rapporteur van de Verenigde Naties (VN) over extreme armoede en mensenrechten, werd onthuld dat in 2018 40 miljoen mensen in de Verenigde Staten in armoede leven, 18,5 miljoen in extreme armoede leven en Meer dan vijf miljoen mensen leven in omstandigheden van absolute armoede.
Het land heeft het hoogste percentage jeugdarmoede in de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) en de hoogste kindersterfte onder vergelijkbare staten in deze groep.Het is geen verrassing dat Alston het land beschreef als de meest kwetsbare samenleving ter wereld. ongelijk in de ontwikkelde wereld.
Noch is het dat de Verenigde Staten niet langer een “eerste wereld” land kunnen worden genoemd. Volgens een onderzoek door het M assachussets Institute of Technology ( MIT ), voor de meerderheid van zijn burgers, ongeveer 80% van de bevolking, is de Verenigde Staten een natie vergelijkbaar met de “derde wereld”.
Om deze conclusie te bereiken, pasten economen het model van Arthur Lewis toe, winnaar van de Nobelprijs voor de economie (1979), ontworpen om te begrijpen welke factoren en hoe een ontwikkelingsland te classificeren.
Volgens om Peter Temin, co – auteur van de studie, de Verenigde Staten voldoet aan dit model is een duale economie (unieke kloof tussen een klein deel van de bevolking en de overgrote meerderheid), waar de lage – sector lonen weinig invloed heeft op de openbare orde; een sector met een hoog inkomen houdt lage lonen in de andere sector om goedkope arbeid te bieden; een sociale controle die wordt gebruikt om te voorkomen dat de lagelonensector beleid uitdaagt dat de sector met een hoog inkomen begunstigt; hoge incidentie; overheidsbeleid van de rijkste sectoren met als doel de belasting voor die groep te verlagen; en een samenleving waar sociale en economische mobiliteit laag is.
Vooral wanneer een van de belangrijkste argumenten om de agressies te rechtvaardigen de vermeende ‘welvaart’ en de mensenrechten van de burgers zijn. Opnieuw zouden de Amerikanen eerst de balk in hun eigen oog moeten zien.
Volgens een driejaarlijkse analyse van het Commonwealth Fund (2017) is de Verenigde Staten voor de zesde achtereenvolgende keer het slechtste gezondheidssysteem van 11 ontwikkelde landen. Ze hebben het duurste gezondheidszorgsysteem ter wereld, met een jaarlijkse uitgave van drie miljard dollar, wat heeft geresulteerd in een van de landen met de grootste ongelijkheid in toegang tot groet, op basis van inkomen.
Terwijl de levensverwachting in de Verenigde Staten voor het derde achtereenvolgende jaar daalde, stond deze op 78,1 jaar. Een procentuele afname vergelijkbaar met de periode 1915 en 1918, waarin het land werd geconfronteerd met een Wereldoorlog en de wereldwijde grieppandemie. Ter vergelijking: Cuba, dat deel uitmaakt van de ‘Troika of Tyranny’, heeft volgens John Bolton (National Security Adviser) een levensverwachting van 79,74 jaar in 2018.
En in het onderwijs, wat te zeggen. Van 1990 tot 2016 vielen de Verenigde Staten van de zesde naar de zevenentwintigste plaats en behoorden ze tot de slechtst geschoolde systemen in de ‘ontwikkelde’ wereld. Met een vermindering van de overheidsuitgaven, tussen 2010 en 2014 met 3%, terwijl de investeringen in ontwikkelde economieën met meer dan 25% groeiden.
Een welzijn van een verslechterd leven, een duur en onbillijk gezondheidssysteem en een opleiding die niet te vergelijken is met andere ontwikkelde landen. Als dit niet genoeg is voor de Amerikaanse regering en de rest van het Westen om te besluiten om in te grijpen, dan moeten de voortdurende schendingen van de mensenrechten een reden zijn om troepen naar de grens te mobiliseren en economische blokkades in te leiden.
De Verenigde Staten hebben systematisch interventies in Latijns-Amerika en de rest van het zuiden van de wereld gestuurd of beïnvloed. De gedekte operaties, de etnische oorlogen en de meest recente militaire invasies zijn het bewijs van de ‘ license to kill ‘ die zichzelf aan dit land is verleend.
Gevangenissen waar mensenrechten worden geschonden zoals Guantánamo en Abu Ghraib zijn slechts voorbeelden van deze realiteit. En figuren als Gina Haspel, die direct betrokken was bij het folterprogramma van de Amerikaanse regering, zijn gestegen naar posities van mondiale macht als directeur van de Central Intelligence Agency (CIA).
Maar de duidelijkste overtreding is de scheiding van de VN-mensenrechtenraad, het internationale orgaan dat ervoor moet zorgen dat dergelijke schendingen niet plaatsvinden. Een besluit dat dagen na de Hoge Commissaris voor de mensenrechten kwam, veroordeelde de praktijk van de huidige regering om migrantenkinderen gedwongen van hun ouders te scheiden en hen op te sluiten, in wat alleen moderne concentratiekampen kunnen worden genoemd.
Intern is de verantwoordelijkheid van de politie voor het gebruik van buitensporig geweld verminderd, vooral in zwarte en Latino-gemeenschappen. De systematische moord op zwarte mannen in de Verenigde Staten door deze orde , weerspiegelt volgens een studie van de Universiteit van Boston, een onderliggend structureel racisme in de Amerikaanse samenleving; dat komt ook tot uiting in een rechtssysteem verdeeld tegen de zwarte gemeenschappen.
“Als de politie de witte gebieden patrouilleerde zoals in de arme zwarte buurten, zou er een revolutie zijn”, zegt Paul Butler, auteur van “Chokehold: Policing Black Men”, die vertelt wat het betekent om een zwarte man in de Verenigde Staten te zijn.
Deze mensenrechtenschendingen zijn de dagelijkse realiteit voor etnische minderheden en historisch gediscrimineerde groepen. Dit gaat gepaard met het versterken van groepen met fascistische tendensen, die de directe en indirecte steun van de centrale en lokale overheid in verschillende staten hebben. Een verontrustend scenario voor miljoenen zwarte, Latino en andere etnische burgers.
De valse ‘zorg’ voor Venezuela, Libië, Syrië, Irak, Jemen, Afghanistan en Oekraïne, alleen in deze laatste twee decennia, heeft invasies en agressies geleid in naam van welzijn en mensenrechten. Acties die op hun beurt verborgen verborgen belangen behartigen op basis van een indicator waarin de Verenigde Staten ja nummer één zijn: militaire uitgaven.
In 2019, dit land heeft een budget militair op 680.000 miljoen, dat wil zeggen meer dan de vastgestelde budgetten in combinatie van de zeven landen die de lijst volgen: China, Rusland, Saoedi-Arabië, India, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Japan .
Zelfs niet in economische vrijheid ( 12 in de wereld ) zijn leiders of BBP-groei ( 147 van 224 landen ); wat een realiteit weerspiegelt. De Verenigde Staten zijn een militair imperium, de economie is gebaseerd op oorlog en geen actie ondernomen in naam van ‘humanitaire hulp’ heeft samenhang als het belang van zijn regering is om chaos te bevorderen ten bate van de oorlog.
Geconfronteerd met deze situatie, is wat de wereld ervaart de ‘verdrinkende trap’ van een afnemende supermacht. Dat is de reden waarom hij zo zijn best doet om vast te houden aan het laatste bastion van invloed dat Latijns-Amerika blijft, met name de fixatie met Venezuela en andere landen in de regio. Want als het echte hulp was, wordt het tijd dat de Verenigde Staten serieus analyseren hoe ze interveniëren, met dezelfde intensiteit, in hun eigen land.
Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.
Steun SDB via PayPal veilig en simpel.