Hoe desinformatie de democratie aantast

De top van Biden moet de gesel van valse verhalen confronteren.

President Joe Biden zal begin december de inaugurele top voor democratie bijeenroepen. Zijn regering wil met de bijeenkomst het einde aankondigen van het tijdperk van democratisch terugvallen en sluipend autoritarisme, ingeluid door zijn voorganger, en de wereld erop aandringen dat de Verenigde Staten – met zijn standvastige morele overtuigingen en waarden en zijn voorbeeldige status als een ‘stad op de heuvel” waar andere landen naar kunnen modelleren – is terug.

De top was een van Bidens vroegste en meest concrete voorstellen voor buitenlands beleid. Hij sprak erover toen hij campagne voerde voor het presidentschap. Het is een kans om kritische coalities en allianties op te bouwen en nieuw leven in te blazen die de regering-Trump heeft laten verslechteren. De ontmoeting hoeft niet puur symbolisch te zijn; het kan leiden tot samenwerking rond de bestrijding van de corrumperende invloed van buitenlandse geldstromen en tot de oprichting van economische groepen die bedoeld zijn om tegenwicht te bieden aan autoritaire tegenstanders, zoals China en Rusland. Om succesvol te zijn, moet de top zinvolle toezeggingen genereren van de aanwezigen. Maar de meest urgente kwestie op de agenda – die waarvoor de meest toegewijde internationale actie nodig is – zou het gebruik van desinformatie in binnen- en buitenland moeten zijn, of valse of misleidende informatie die met kwaadaardige bedoelingen wordt verspreid. Sinds de 2016. Rusland gebruikte een hack-and-leak-operatie in combinatie met een online beïnvloedingscampagne om te proberen de stem voor Donald Trump te zwaaien. . Desinformatie is niet alleen een partijdige kwestie; het raakt het bindweefsel van de democratie en zou de kop moeten zijn van een top die bedoeld is om democratieën in hachelijke tijden te versterken.

DE WAARHEID ONBEKEND MAKEN

Jarenlang hebben autoritaire regimes, zoals die in China en Rusland, hebben desinformatie gebruikt om hun invloed in eigen land te versterken, bijvoorbeeld door valse verhalen te verspreiden via door de staat gerunde media en door legers van online gebruikers en bots van sociale media in te zetten om hun beleid de schijn van steun te geven. Deze kwaadaardige actoren zijn geleidelijk begonnen deze tactieken in het buitenland te gebruiken, in een poging om verkiezingswedstrijden en conflicten in Estland, Georgië, Hong Kong, Taiwan en daarbuiten te beïnvloeden. Door het vermogen om de verhalen rond verkiezingen te manipuleren en te verdraaien, vormt desinformatie een enorme bedreiging voor democratieën van de eenentwintigste eeuw. Nog zorgwekkender is dat politici in zowel opkomende als gevestigde democratieën, waaronder Hongarije, Polen en de Verenigde Staten, online desinformatie met sociale media gebruiken om zich op de meest gevoelige kiezers te richten. uiteindelijk, Niets is waar en alles is mogelijk , desinformatie probeert de waarheid onkenbaar te maken en het vertrouwen van het publiek in de mogelijkheid van een vaststaand stel feiten te ondermijnen. Als er niets zeker is, kunnen kiezers geen vertrouwen hebben in verkiezingen, het functioneren van de overheid of het belang van hun rol in het democratisch proces. Democratie worstelt zonder vreedzame, op regels gebaseerde deelname aan verkiezingen. De Verenigde Staten werden wakker van deze realiteit toen een menigte op 6 januari het Amerikaanse Capitool bestormde, maar het land moet het gebruik van desinformatie binnen zijn grenzen of elders nog met voldoende urgentie aanpakken. De top is een kans om dat falen te veranderen.

De Verenigde Staten moeten het gebruik van desinformatie nog met voldoende urgentie aanpakken.

Het weinige dat publiekelijk bekend is over de agenda van de top en de gastenlijst wekte scepsis. Onder de genodigden bevinden zich veel traditionele democratische bondgenoten en landen die actief desinformatie bestrijden, zoals Frankrijk. De Franse regering heeft een robuuste strategie ontwikkeld om inmenging in de verkiezingen tegen te gaan in de nasleep van Russische inmenging bij de Amerikaanse verkiezingen in 2016. Tijdens de Franse presidentsverkiezingen van 2017, toen het Kremlin zich tevergeefs richtte op de campagne van Emmanuel Macron, die het presidentschap zou winnen, heeft het nieuwe maatregelen genomen, waaronder het aanwijzen van onafhankelijke, apolitieke instanties om toezicht te houden op de verkiezingscampagnes en toezicht te houden de integriteit van het stemproces. Toch zal Frankrijk de top bijwonen samen met verschillende landen, zoals de Democratische Republiek Congo en India, die de niet-gouvernementele organisatie Freedom House als “gedeeltelijk vrij” of zelfs “niet vrij” heeft bestempeld. Veel van deze regeringen hebben actief binnenlandse desinformatiecampagnes tegen hun eigen volk gebruikt. Toen de regering van Biden de opname van dergelijke landen op de gastenlijst van de top aanpakte, drong ze erop aan dat een “inclusief, ‘big tent’-aanpak’ zal helpen ‘democratische vernieuwing wereldwijd te stimuleren’. Maar de top zal weinig doen om dat doel te bereiken als ze niet ingaat op het systematische gebruik van leugens om verkiezingen te beïnvloeden, kiezers te misleiden tot desinformatiecampagnes, of ze zelfs tot een gevaarlijke woede op te wekken.

Recente berichtgeving suggereert dat de regering zou kunnen overwegen om op de top een initiatief te introduceren, genaamd de “Alliantie voor de toekomst van het internet”, dat een alternatief zou bieden voor de “visie van internet als een instrument van staatscontrole gepromoot door autoritaire machten zoals China en Rusland”, aldus een document verkregen door Politico. Dit zou een breuk betekenen met de optimistische, techno-utopische visie van de onlinewereld die heerste in de jaren negentig en het eerste decennium van deze eeuw en die niet voorspelde op welke manieren internet zou kunnen worden gebruikt om mensen te verdelen en te bedriegen en aan te zetten tot geweld. Het idee achter de alliantie zou zijn om overeenstemming te bereiken over belangrijke kwesties en principes, zoals gegeven privacy, gedeelde cyberbeveiligingsnormen en platforminteroperabiliteit (die onder andere positieve zouden gebruikers in staat stellen hun gegevens gemakkelijk tussen sociale-mediaplatforms te verplaatsen als ze ervoor kiezen om er een te verlaten). Maar zonder een serieuzere discussie over de kwalen van desinformatie – waarnaar het document verwijst onder de saaie noemer ‘informatie-integriteit’, wat een polariserende kwestie en een plaag voor antidemocratisch gedrag is, is desinformatie niet meer waard – geen van deze principes is veel waard. Desinformatie moet niet worden erkend als een nicheprobleem, maar als het urgente probleem dat het is, een probleem dat gewelddadig extremisme, volksgezondheidscrises, discriminatie en democratische terugval aanwakkert. Platforminteroperabiliteit, betere cyberbeveiliging en betere bescherming van de gegeven privacy zullen democratische activisten slechts zover brengen wanneer hun eigen regeringen putten uit het autoritaire draaiboek om online surveillance, microtargeting,

Dit is het geval geweest in Brazilië, Georgië, de Filippijnen en Polen, waar de regerende partijen – en in sommige gevallen de overheidsinstanties zelf – valse accounts hebben gebruikt om de valse indruk te wekken dat ze aanzienlijke online ondersteuning genieten (een praktijk die bekend staat als “astroturfing”), valse of misleidende verhalen vermomd als nieuws verspreiden en journalisten, activisten van de oppositie, leden van gemarginaliseerde gemeenschappen en politieke figuren intimideren door online bendes tegen hen op te stoken. Sommige van deze technieken zijn ook gebruikelijk in de Verenigde Staten; tijdens de verkiezingen van 2020 verspreidden tegenstanders van de toenmalige vice-presidentskandidaat Kamala Harris ongefundeerde geseksualiseerde desinformatie over haar, waaronder dat ze “zich een weg naar de top had ingeslapen” en dat ze in het geheim een ​​man was, naast andere groteske beschuldigingen. een studie van het Wilson Center meer dan 262.000 gevallen van gendergerelateerde of geseksualiseerde leugens en misbruik tegen Harris in de twee maanden voorafgaand aan de presidentsverkiezingen. Om de geloofwaardigheid van de Verenigde Staten en van de top te behouden – en om te proberen het toegenomen gebruik van desinformatie over de hele wereld aan te pakken – moet de president de kwestie eerlijk en direct aanpakken.

EEN BULWARK TEGEN DESINFORMATIE

De top kan een goede eerste stap zijn in bredere inspanningen tegen desinformatie. Democratieën moeten een blok vormen verenigd tegen het gebruik van desinformatie door buitenlandse mogendheden. Een dergelijk blok zou gevormd kunnen worden naar het beeld van de solidariteit die werd bereikt na de vergiftiging door het Kremlin van de voormalige Russische legerofficier Sergei Skripal in het Verenigd Koninkrijk in 2018; voor deze expliciete en grove schending van de Britse soevereiniteit hebben Britse bondgenoten over de hele wereld de verdrijving van honderden Russische diplomaten uit hun land gecoördineerd. Deze landen werkten ook samen om te reageren op de corresponderende desinformatiecampagne die het Kremlin lanceerde om te ontkennen dat het Skripal had vergiftigd met een zenuwgas van militaire kwaliteit; het Verenigd Koninkrijk verspreidde factsheets aan bondgenoten en buitenlands beleid en media-influencers om te gebruiken in hun communicatie. Dit was de eerste dergelijke campagne die op een gesynchroniseerde multilaterale manier reageerde op buitenlandse inmenging. Als Biden tijdens de top de basis zou leggen voor een nieuwe tegen-interferentiecoalitie, zou de internationale democratische gemeenschap de volgende keer dat landen als China, Iran of Rusland probeerden een verkiezing of politieke gebeurtenis te beïnvloeden door het verspreiden van desinformatie, in harmonie met diplomatieke druk reageren, economische sancties en andere acties, waardoor de kosten stijgen voor kwaadwillende actoren die de democratie willen ontwrichten. Regeringen in plaatsen als Taiwan en Oekraïne, die al lang worden gepest door productieve producenten van desinformatie, zouden een dergelijke toezegging verwelkomen. de internationale democratische gemeenschap zou kunnen reageren in harmonie met diplomatieke druk, economische sancties en andere acties, waardoor de kosten stijgen voor kwaadwillende actoren die de democratie willen ontwrichten. Regeringen in plaatsen als Taiwan en Oekraïne, die al lang worden gepest door productieve producenten van desinformatie, zouden een dergelijke toezegging verwelkomen. de internationale democratische gemeenschap zou kunnen reageren in harmonie met diplomatieke druk, economische sancties en andere acties, waardoor de kosten stijgen voor kwaadwillende actoren die de democratie willen ontwrichten. Regeringen in plaatsen als Taiwan en Oekraïne, die al lang worden gepest door productieve producenten van desinformatie, zouden een dergelijke toezegging verwelkomen.

Het aanpakken van buitenlandse desinformatie zou ook kunnen leiden tot inspanningen om het geheel complexe en diepgewortelde probleem van binnenlandse desinformatie aan te pakken, dat vaak botst met de noodzaak om de vrije meningsuiting te beschermen, en autoritaire regeringen dekking biedt om ongemakkelijke spraak in hun eigen land te beteugelen. Hier zou Biden de bredere internationale acceptatie van de Pledge for Election Integrity, onder leiding van de pro-democratische non-profit Alliance of Democracies in 2019 kunnen aanmoedigen. desinformatie of propaganda doeleinden; vermijd de verspreiding van gemanipuleerde media die zich voordoen als andere kandidaten, inclusief deepfake-video’s;” goede cyberhygiëne toepassen (ervoor zorgen dat kandidaten, campagnes, en gegevens over supporters zijn allemaal veilig voor hackoperaties); gebruik geen astroturfing om tegenstanders aan te vallen; en transparantie te behouden in de financiering van campagnes.

Democratieën moeten een blok vormen dat verenigd is tegen het gebruik van desinformatie door buitenlandse mogendheden.

Biden is de enige Amerikaanse politicus die de belofte heeft ondertekend – meer dan 350 anderen ondertekenden in 2019, waaronder politici die deelnamen aan de verkiezingen voor het Europees Parlement en aan wedstrijden in Canada, Georgië en Duitsland. De regering-Biden zou moeten overwegen een clausule aan de overeenkomst toe te voegen die de ondertekenaars zou vragen zich ertoe te verbinden het vertrouwen in het democratische proces niet moedwillig te ondermijnen voor politiek gewin. Immers, politiek gemotiveerde desinformatie over verkiezingsfraude bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2020 leidden uiteindelijk tot soortgelijke beweringen bij de Duitse parlementsverkiezingen van 2021; de extreemrechtse partij Alternative for Germany beweerde dat wijdverbreid stemmen via mail zou leiden tot fraude, een refrein dat de Amerikaanse Republikeinen eerder hadden gepopulariseerd. Hoewel de claims niet breed werden opgepakt, het Duitse voorbeeld laat zien dat politici in gevestigde westerse democratieën niet onder de indruk zijn van het verspreiden van desinformatie voor politiek gewin. De regering-Biden moet dringend de noodzaak behandelen om aanwezigen op de democratietop ertoe te brengen een belofte te doen om de plaag van binnenlandse desinformatie uit te bannen. Dit inzicht zou helpen bij het opzetten van een norm die internationale verkiezingswaarnemers in staat stelt het gebruik van binnenlandse desinformatie bij verkiezingen op alle niveaus te beoordelen, socialemediabedrijven om beslissingen te nemen met betrekking tot inhoudsmoderatie zonder te worden beschuldigd van politieke vooringenomenheid, en kiezers om kandidaten vol vertrouwen te evalueren . De regering-Biden moet dringend de noodzaak behandelen om aanwezigen op de democratietop ertoe te brengen een belofte te doen om de plaag van binnenlandse desinformatie uit te bannen. Dit inzicht zou helpen bij het opzetten van een norm die internationale verkiezingswaarnemers in staat stelt het gebruik van binnenlandse desinformatie bij verkiezingen op alle niveaus te beoordelen, socialemediabedrijven om beslissingen te nemen met betrekking tot inhoudsmoderatie zonder te worden beschuldigd van politieke vooringenomenheid, en kiezers om kandidaten vol vertrouwen te evalueren . De regering-Biden moet dringend de noodzaak behandelen om aanwezigen op de democratietop ertoe te brengen een belofte te doen om de plaag van binnenlandse desinformatie uit te bannen. Dit inzicht zou helpen bij het opzetten van een norm die internationale verkiezingswaarnemers in staat stelt het gebruik van binnenlandse desinformatie bij verkiezingen op alle niveaus te beoordelen, socialemediabedrijven om beslissingen te nemen met betrekking tot inhoudsmoderatie zonder te worden beschuldigd van politieke vooringenomenheid, en kiezers om kandidaten vol vertrouwen te evalueren .

Een dergelijke norm – die desinformatie duidelijk benoemt en beschrijft als de democratische ziekte die het is – is noodzakelijk om de democratie proactief te beschermen tegen toekomstige schadelijke technologische innovaties. Technologische vooruitgang laat het overheidsbeleid vaak achter zich; het ontwikkelen van een gemeenschappelijk begrip van wat desinformatie is, ongeacht het platform waarop het verschijnt, is van het grootste belang als democratieën de uitdagingen van morgen willen aangaan. In een wereld die op weg is naar steeds grotere technologische en digitale sprongen, kan het niet worden toegestaan ​​dat autocratische regeringen met nominaal democratische instellingen en processen, zoals die in Brazilië en de Filippijnen, profiteren van het comfort van een “grote democratische tent”, terwijl ze dezelfde tactieken ontwikkeld door China en Rusland op hun eigen volk. Desinformatie tast uiteindelijk het vertrouwen van burgers in de overheid aan en moedigt hen aan om te twijfelen aan de mogelijkheid van waarheid in het openbare leven. De democratie zal enorm lijden als burgers het democratische proces niet langer vertrouwen of zelfs maar willen deelnemen.

Biden lijkt dit noodlottige vooruitzicht te begrijpen. Tijdens zijn inaugurele rede, slechts enkele weken na de dodelijke opstand van 6 januari in het Capitool van de VS, zei hij tegen de natie: “Er is waarheid en er zijn leugens – leugens die worden verteld voor macht en winst. En ieder van ons heeft een plicht en een verantwoordelijkheid, als burgers, als Amerikanen, en vooral als leiders, leiders die hebben gezworen onze grondwet te eren en onze natie te beschermen, om de waarheid te verdedigen en de leugens te verslaan.” Zoals Biden zelf erkent, is de top een cruciale kans, niet alleen om de vijf jaar van inactiviteit van de VS bij het aanpakken van desinformatie goed te maken, maar ook om te streven naar een stevige nieuwe toon voor politiek in het digitale tijdperk, waarbij hij opnieuw bevestigt dat toewijding aan de waarheid de basis moet vormen van democratieën.

SDB is al meer dan 10 jaar vrij, eerlijk en onafhankelijk. Geen miljardair bezit ons, geen adverteerders controleren ons. Wij zijn een door lezers ondersteunde non-profitorganisatie. In tegenstelling tot veel andere publicaties, houden we onze inhoud gratis voor lezers, ongeacht waar ze wonen of het zich kunnen veroorloven om te betalen.

We hebben geen paywalls en alles blijft gratis zonder censuur. In het post-truth-tijdperk van nepnieuws, echokamers en filterbubbels publiceren we meerdere perspectieven van over de hele wereld.

Iedereen kan bij ons publiceren, maar iedereen doorloopt een rigoureus redactioneel proces. U krijgt dus op feiten gecontroleerde, goed gemotiveerde inhoud in plaats van ruis.

Dit is niet goedkoop. Servers, redacteuren fees en web ontwikkelaars kosten geld. Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.

Steun SDB via PayPal veilig en simpel.