Het probleem is het kwaad: van cyberterrorisme, grote resets en politieke gevangenen

De huidige elite in het westen wordt geregeerd door een misantropisch principe, dat het uitoefenen van macht beschouwt als iets dat wordt afgemeten aan de mate waarin het op de meest pijnlijke manier kan worden uitgeoefend.

Hoe moet een burger reageren op het Kwaad, op publiekelijk geuite bedreigingen dat ze zich nu in een periode bevinden waarin nieuwe virussen, cyberterrorisme en voedseltekorten elk moment kunnen toeslaan?

Hoe zit het met het feit dat het uiten van bedreigingen om politieke of ideologische doelen te bereiken de definitie is van terrorisme zelf, of het feit dat het gebruik van internet om dit te doen de definitie is van cyberterrorisme? Als we kijken naar degenen die politiek en financieel hebben geprofiteerd van de lockdowns, en die ongetwijfeld hetzelfde zullen doen met de komende cyberterrorismeseizoenen, kunnen we redelijkerwijs vragen: is de website van het World Economic Forum eigenlijk een terroristische website ?

Zijn de Davos-mensen terroristen? De plausibele ontkenning hier is zeker dat deze ‘bedreigingen’ eigenlijk slechts waarschuwingen zijn, waarschuwingen die andere snode acteurs zoals de zogenaamde DarkSide, ‘waarvan men dacht’ dat ze achter de aanval op de koloniale pijpleiding zaten, op de loer liggen in de schaduw van veronderstelde anonimiteit. aanvallen of bedreigingen uiten.

Hoe zit het met het toenemende fenomeen van censuur en het maken van politieke gevangenen?

Nou, wat dacht je van een beetje wijsheid van wiseguys en gangsters, nieuw en oud, die ongeveer als volgt gaat: degenen die waarschuwingen geven, werken voor degenen achter de bedreigingen .

We zouden moeten kunnen waarschuwen voor naderend onheil zonder ervan beschuldigd te worden de agent van dat onheil te zijn. Maar in de normale criminologie vragen we wie er baat bij had en wie de macht had om het uit te voeren. Wanneer een enkele agent zowel van iets kan profiteren als de macht had om het uit te voeren, worden ze een verdachte.

Het is daarom redelijk om te kijken naar degenen die ‘waarschuwingen’ geven, omdat ze bedreigingen worden als ze begrijpen dat ze ook het meeste te winnen hebben bij hun eigen voorgestelde ‘oplossingen’ voor die bedreigingen, en ook de macht hebben om de aanvallen zelf uit te voeren. Dit zijn geen oplossingen, dit zijn de ultimatums.

Ze hebben bovendien directe controle over politieke actoren wiens nominale verplichtingen zijn om het publiek te beschermen en te dienen. In veel opzichten is het een perfecte misdaad. En als het kan gebeuren, dan zal het gebeuren, en waarschijnlijk is het al gebeurd. We zouden zo ver moeten gaan om te stellen dat dit inderdaad is wat er is gebeurd en nu met ons gebeurt.

Fascisme thuis

Desalniettemin wordt ons gevraagd te geloven dat het slechts een ongelooflijk toeval is dat, net zoals de Amerikaanse diepe staat er niet in slaagde de overwinning te behalen in een hele reeks geopolitieke inspanningen, ze een aanval op het maatschappelijk middenveld lanceren die ‘ het nieuwe normaal ‘ wordt genoemd. De marxistische revolutionairen Antonio Gramsci en Leon Trotski redeneerden honderd jaar geleden dat de wortels van het fascisme liggen in stervende en gefrustreerde rijken; dat wanneer de kosten van het rijk de winsten overtroffen, dat de uiteindelijke oplossing was om de machinerie van het staatsapparaat tegen de eigen bevolking van het rijk zelf te keren.

Dan wordt de politiek van verdeel en heers, bedrog en verwarring – hoe dan ook normaal binnen parlementaire systemen – een dodelijk spel van annuleercultuur maar met massagraven en concentratiekampen. Zo werkt het kwaad in de wereld

Misschien is dit wat we vandaag zien. Omdat we ons echt moeten afvragen, vindt iemand anders het verbazingwekkend dat juist, aangezien deze reeks keizerlijke mislukkingen allemaal binnen een korte tijdspanne van een paar jaar plaatsvond, dat op magische wijze het hele verhaal van de samenleving van de ene op de andere dag verandert in een gigantisch ritueel offer om nieuwe virussen te voorkomen , cyberterrorisme en voedseltekorten?

Hier wordt ons ook gevraagd om het rationele denken en de wetenschap op te schorten , in naam van het rationaliseren en vertrouwen op de wetenschap . Bepalingen die regeringen nemen tegen een steeds muterend virus staan ​​vaker op gespannen voet met de wetenschap en het pre-Covid-begrip van hoe overdracht werkt, of wat besmet betekent, en wat de betekenis van symptomen is of niet. Alle voorzieningen lijken erop gericht om angst aan te wakkeren, verdeeldheid te vergroten en deze angst om te zetten in woede, maar toch niet op degenen die het virus in een laboratorium hebben gecreëerd – zoals de Amerikaanse senator Rand Paul tijdens hoorzittingen heeft uitgelegd .

In plaats daarvan zijn we verplicht in onze verplichte twee minuten van haat, om deze bewapende woede om te buigen naar degenen die het hele verhaal in twijfel trekken.

De kenmerken van het fascisme zijn inderdaad talrijk, ook al waren de schijnbare ‘rollen’ op een zeer oppervlakkige en bovenstructurele manier omgekeerd. Fascistische bendes (ondanks hun linkse ideologie) gefinancierd door het grote bedrijfsleven in de vorm van Antifa en BLM tierden een heel jaar lang, in protesten die 95% vreedzaam waren en 5% brandstichting en moord. Maar om terug te gaan naar wijsneuzen en gangsters, misschien hoeft men maar 5% van de tegenstanders uit te schakelen om de andere 95% angst in te boezemen. Op straat heet het ‘ een voorbeeld maken ‘.

Van gestolen verkiezingen en politieke gevangenen

Eens de populistische krachten – ‘het Historische Blok’ – een verenigd front van minderheden, arbeiders, veteranen, studenten, werklozen en eigenaren van kleine en middelgrote bedrijven, wonnen toch de strijd om de democratie in wat leek op een aardverschuiving van Trump op verkiezingsnacht 2020 , de verkiezing is gestolen.

Maar de echte belediging was dat het niet echt gestolen was, het werd genomen – en op klaarlichte dag voor het oog van iedereen en God – in een openlijk gepubliceerde niet-samenzwering door het Transition Integrity Project, gefinancierd door Nicolas Berggruen van het World Economic Forum en geleid door Clinton-favoriet John Podesta, in samenwerking met Big Tech-oligarchen zoals Zuckerberg en geadverteerd door The Washington Post van Jeff Bezos .

Zelfs het artikel van Time Magazine las als een bekentenis. Dit was ongetwijfeld bedoeld om de laatste twaalf geriatrische lezers van Time Magazine te inenten, voordat ze erover hoorden van vrienden. Eerste indrukken zijn immers blijvende indrukken.

Toen op 6 januari ^th , wanneer een fractie van de historische blok, nog nummering vele tienduizenden, gemobiliseerd in een vreedzame mars op het Capitool, de FBI misschien een valse vlag aanval gelanceerd dat een gecoördineerd parlementair ‘over-face gerechtvaardigd ‘ waardoor de hoop van meer dan 70 miljoen kiezers dat de diefstal kon worden gestopt, een halt werd toegeroepen. Het corrupte DOJ zou dan overgaan tot het vasthouden van een aantal politieke gevangenen, zoals ze tot op de dag van vandaag doen, in grotesk vertraagde procedures op beschuldigingen die in feite niet lijken op de mediaaanklacht van ‘opstand’. En er zijn steeds meer geloofwaardige berichten dat deze politieke gevangenen worden geconfronteerd met marteling en blijvend lichamelijk letsel.

Zoals advocaat Joseph McBride, die ^de gevangenen van 6 januari vertegenwoordigt , in niet mis te verstane bewoordingen verklaarde in een interview dat werd uitgezonden op NewsMax en gerapporteerd door The Gateway Pundit :

“ Wat ik kan zeggen over de demonstranten van 6 januari die op dit moment nog steeds opgesloten of vastgehouden worden, is dat hun grondwettelijke rechten en mensenrechten op dit moment worden geschonden door het ministerie van Justitie en de federale regering. De wet is duidelijk dat geen enkele vorm van straf geschikt is voor een gedetineerde. Desondanks worden talrijke gedetineerden voor lange tijd in eenzame opsluiting vastgehouden. Ze krijgen geen medische zorg. Ze krijgen klappen. Ze krijgen geen slaap. Ze worden regelmatig psychologisch, emotioneel en fysiek gemarteld [door bewakers],”

Dat de marteling en mishandeling van politieke gevangenen wordt genegeerd door dezelfde bedrijfsmedia die de frauduleuze verkiezingsuitslag promootten die op zijn beurt de demonstratie in de eerste plaats uitlokte, is natuurlijk geen verrassing.

Maar de eminente bedreiging naast het feit dat deze marteling plaatsvindt, is dat sociale media – die tot vijf jaar geleden een relatief veilig bastion waren voor vrije meningsuiting – nu openlijk samenwerken met de overheid om afwijkende meningen het zwijgen op te leggen.

Het ‘echte cyberterrorisme’ vanuit het oogpunt van het bedrijfsstaatapparaat zijn niet de valse vlaggen, verleden en toekomst, die ze voor het publiek hebben gepland. De dreiging is eerder dat burgers het horizontale, peer-to-peer karakter van sociale media als echte mensen gebruiken om de echte bestaande gevaren op een authentieke manier te communiceren.

We worden geplaagd door het kwaad

Concluderend kunnen we zeggen dat we worden geplaagd – geplaagd door een elite die autoriteit en de juiste uitoefening van macht is gaan bekijken door de lens van het sociale darwinisme van de bestuurskamer. We hebben gemediteerd over het nut van deze term, van het kwaad, en kennen de metafysische connotaties die het met zich meebrengt heel goed.

Maar we gebruiken het nu met zekerheid. Er waren andere manieren om veranderingen in de samenleving door te voeren, als klimaatverandering en menselijke overbevolking in feite de problemen waren die moesten worden opgelost – als dit inderdaad problemen zijn (vragen die we elders hebben besproken).

Zoals we hebben geschreven, zou dit grotendeels een proces omvatten van toestemming voor de fabricage via een systeem van positieve versterking, geen strafmaatregelen, isolatie en dwangtechnologieën. Geplande veroudering zou zijn afgeschaft, waardoor de productie van goederen die de primaire oorzaak van koolstofemissies zijn, bijna van de ene op de andere dag veelvoudig zou afnemen. Deze daadwerkelijke oplossing past ook precies bij de behoeften van een toenemende multipolariteit die, althans voor enige tussenliggende tijd, een vertraging van de wereldwijde toeleveringsketens lijkt te vereisen. Het past ook bij de opkomst van automatisering en een economisch systeem dat steeds meer na de arbeid werkt, als we toegeven dat het model van geplande veroudering zowel mensen aan het werk hield als om de omloopsnelheid van het geld in de economie te vergroten.

Hetzelfde geldt voor cyberterrorisme, en naarmate het publiek zich er steeds meer bewust van is, maar terughoudend om toe te geven, het overmatig gebruik van online systemen om kritieke infrastructuur en voedseldistributie te beheren.

Het was opgemerkt met grote alarm dat de gevolgen van de ‘aanvallen’, zoals de Colonial Pipeline ransomware aanval op 7 mei ^th van dit jaar, niet nodig waren. Er is geen rationele onderliggende reden waarom het geautomatiseerde systeem dat Colonial gebruikt, dat zijn pijpleidingen regelt, verbonden moet zijn met computers die op hun beurt verbonden zijn met internet.

Dit roept serieuze vragen op waarom het als een goede gewoonte werd beschouwd om dit in de eerste plaats te hebben geregeld. En het roept ook serieuze vragen op of zijn geautomatiseerde systeem dat kleppen regelt, druk meet, enz., Was inderdaad verbonden met internet. Immers, de sluiting van Colonial zet op zijn beurt het hele officiële verhaal in twijfel, wat leidt tot meer en meer over het verhaal van de ‘Russische hackers’.

In werkelijkheid werd beweerd dat elke aanval die plaatsvond of niet echt plaatsvond, in grondige reportages het factureringssysteem had aangetast, niet de systemen die de fysieke distributie regelen . En toch werd de toegang tot de pijpleiding afgesloten, met gevolgen voor talloze burgers in het proces. Waarom? Zei Colonial gewoon dat als ze geen manier hebben om betalingen te verwerken, we de distributie tot nader order stopzetten? Heeft Colonial zichzelf aangevallen?

Het schrift hangt aan de muur. Het medium is de boodschap. Om redenen die in onze werken over dit onderwerp worden uitgelegd, wordt de huidige elite in het westen geregeerd door een misantropisch principe, dat de uitoefening van macht beschouwt als iets dat wordt afgemeten aan de mate waarin het op de meest pijnlijke manier kan worden uitgeoefend.

Zolang activisten aan de linkerkant en activisten aan de rechterkant vechten over de vraag of de Grote Reset, lockdowns en cyberterrorisme eigenlijk een kapitalistisch complot of een communistisch complot is, zal het voor het publiek moeilijk zijn om een ​​effectief verzet te organiseren tegen wat deze werkelijk alles is: het kwaad.