Het is te vroeg om de aankoop van Twitter door Elon Musk te vieren

Terwijl velen van ons de verkoop van Twitter vieren, mogen we nooit het adagium vergeten: ‘Als het te mooi lijkt om waar te zijn, is dat waarschijnlijk ook zo.’

Alles wat er mis is met onze moderne tijd werd deze week duidelijk toen de ondernemer Elon Musk Twitter kocht voor $ 44 miljard, wat een wereldwijde ineenstorting veroorzaakte omdat liberalen vreesden dat hun favoriete speelgoed voor altijd verloren was gegaan aan rechtse krachten. Helaas is het verhaal complexer dan dat.

Musk’s aankoop van het in San Francisco gevestigde bedrijf was zo’n schok dat Vijaya Gadde, hoofd van de afdeling “vertrouwen en veiligheid” van Twitter, naar verluidt in huilen uitbarstte terwijl hij de details van de deal met collega’s besprak. Of Gadde’s tranen tranen van vreugde of tranen van verdriet waren – de overname van Musk zou de aandelenwaarde in het bedrijf met minstens $ 20 per aandeel hebben verhoogd – we zullen het misschien nooit weten, maar het is bekend dat het winnen van de loterij euforische reacties opwekt bij de winnaars. Jack Dorsey, bijvoorbeeld, de mede-oprichter van Twitter, kan alleen al $ 1 miljard in contanten verdienen zodra de deal is ondertekend.

Een ander ding dat mensen aan het praten bracht over Musks gespierde buy-out, was de belofte aan conservatieven dat hun online aanwezigheid niet langer naar een internetarchipel zal worden gestuurd voor de misdaad van ‘verkeerd denken’. Twitter was, net als vrijwel elk ander in Californië gevestigd bedrijf, berucht geworden vanwege het willekeurig ‘fact-checken’, het verbieden van schaduwen en de manipulatie van zijn algoritmen in een schijnbaar opzettelijke poging om het ‘publieke discours’ op een ijzeren spoor van pro -liberale ideologie. In zijn meest controversiële zet tot nu toe, startte Twitter opvervolgens president Donald Trump van zijn platform voor “aanzetten tot geweld” na de verkiezingen van 2020. Ondertussen werd de satirische publicatie, The Babylon Bee, ook van het platform verbannen voor het toekennen van Rachel Levine, de Amerikaanse assistent-secretaris voor gezondheid die zich als vrouw identificeert, haar ‘man van het jaar’. Het is duidelijk dat er in deze nieuwe wereldorde geen plaats is voor humor.

The Babylon Bee's Man Of The Year Is Rachel Levine https://t.co/mZdcXbUnmf

— The Babylon Bee (@TheBabylonBee) March 15, 2022

Momenteel zit links in een keurslijf van wanhoop dat de waanzinnig rijke Tesla-ontwikkelaar nu het ondenkbare zal doen, namelijk het gevreesde Twitter-account van Donald Trump opnieuw activeren. In feite kan het bevrijden van de ‘Oranje Man’ uit zijn relatieve gevangenschap het bittere medicijn zijn dat het establishment zo hard nodig heeft. Sinds Amerika’s ultieme showman van het openbare plein werd gegooid, hebben de oude pratende media-koppen elk gevoel voor doel met hun publiek verloren. Punt voor het geval zijn de recente pogingen van CNN om CNN+ te lanceren; zelfs een Europese oorlog kon niet voorkomen dat het project een maand na de noodlottige lancering implodeerde .

Next I’m buying Coca-Cola to put the cocaine back in

— Elon Musk (@elonmusk) April 28, 2022

In feite was Trump (die heeft gezegd dat hij niet terug zou gaan op Twitter, zelfs niet met Musk aan het hoofd) zo’n publiekstrekker dat het succes van Twitter op korte termijn zou kunnen leiden tot de terugkeer van de voormalige president naar het virtuele slagveld. Zo’n stap zou Musk niet alleen de topattractie geven die hij zo hard nodig heeft, maar het zou Trump er ook toe kunnen aanzetten om plannen voor zijn Truth Social te begraven, een hoopvol huis voor conservatieven dat een minder dan inspirerende start heeft gemaakt.

Achter de kwestie van de triomfantelijke terugkeer van Trump blijft een andere, veel belangrijkere kwestie schuil: zal Elon Musk het leven van conservatieve Twitter-gebruikers gemakkelijker maken nu het bedrijf privé is gegaan? Het antwoord is veel ingewikkelder dan het lijkt. Ten eerste is het essentieel om te stoppen met te doen alsof de geniale introverte persoon geen deel uitmaakt van de vergulde bovenlaag van de samenleving die eufemistisch bekend staat als ‘de elite’. Vanaf het moment dat hij werd geboren in een waanzinnig rijke familie in Zuid-Afrika (zijn vader, de mede-eigenaar van een smaragdmijn, werd ooit geciteerddoor te zeggen dat hij zoveel contant geld had dat “we onze kluis niet konden sluiten”), heeft Musk nooit geweten wat het betekent om te worstelen. En hoewel anderen zo’n bevoorrechte afkomst delen, heeft Musk zijn best gedaan om lippendienst te bewijzen aan zijn collega’s, in het bijzonder en meest verontrustend aan de wereldwijde kliek die bekend staat als het World Economic Forum. Hier ontmoet Musk, de ‘superheld’, zoals talkshowpresentator Joe Rogan hem ooit noemde, de ultieme lakei van Musk van het WEF.

Cynisch gesproken is het bijna onmogelijk voor te stellen dat er in de VS iets gebeurt – vooral de verkoop van Amerika’s ‘elektronische stadhuis’ in een kritiek verkiezingsjaar – zonder serieuze knikken van bovenaf. Musk mag dan fantastisch rijk zijn, zelfs zijn fortuin geeft hem geen vergunning om buiten de grenzen van ‘aanvaardbaarheid’ te handelen. Als we er niet langer op vertrouwen dat de Amerikaanse presidentsverkiezingen brandschoon zijn, dan verdient de verkoop van een groot socialmediaplatform zeker een hoge mate van argwaan. Met andere woorden, als Musk Twitter mocht kopen, was er hoogstwaarschijnlijk een bijbedoeling mee gemoeid die gewone stervelingen uit de middenklasse niet wisten.

For Twitter to deserve public trust, it must be politically neutral, which effectively means upsetting the far right and the far left equally

— Elon Musk (@elonmusk) April 27, 2022

Een mogelijke reden is dat het de rechts-linkse ideologische kloof verdiept, die een perfecte dekking biedt voor de klassenkloof die nu woedt tussen de haves en have-nots in Amerika dankzij het Covid-lockdown-regime dat is bedoeld voor ‘niet-essentiële bedrijven’. Komende november, wanneer de Republikeinen het Congres opruimen, zal de wanhoop onder de meest emotioneel uitgedaagde mensen die ooit op de planeet hebben rondgelopen, onhoudbare niveaus hebben bereikt. Met andere woorden, er zal onvermijdelijk iets gebeuren, wat alle barricades zou kunnen verklaren die rond Washington, DC worden opgetrokken. Het is hier de mening dat de elite zelfs een dergelijk scenario zou kunnen wensen; chaos is tenslotte het element dat ze als alchemisten naar hun hand zetten. Dus in plaats van dat de progressieven zich druk maken over een “straight blanke man” die hun favoriete hobbypaard koopt, ze zouden zich moeten afvragen hoe het mogelijk is dat één man een geschat persoonlijk fortuin heeft van een kwart biljoen dollar? Helaas zit de Amerikaanse geest te diep vast in het cultureel marxistische moeras om de werkelijke oorzaak van hun benarde situatie te begrijpen.

Dit is wat de pandemie heeft voortgebracht – oneindig rijke individuen te midden van een economisch slagveld bezaaid met de lichamen van de ‘niet-essentiële’ arbeidskrachten, die hun ziel hebben verkocht voor een paar stimuleringsmaatregelen van de overheid. Conservatieven zouden er ook minder om geven, en zijn gewoon blij dat Twitter niet langer toezicht houdt op het gebruik van voornaamwoorden, ‘haatdragende taal’ en ivermectine. Het punt hier is dat het recht op vrije meningsuiting van het Eerste Amendement nooit deel mag uitmaken van de biedingsoorlog van een rijke man. Constitutionele advocaten hadden de Twitter-tirannie moeten overwinnen, niet Elon Musk en zijn bodemloze zakken.

Het wordt erger. Om terug te komen op het punt van Musks elitaire afkomst, heeft de man lange tijd de discussiepunten van het WEF nagepraat, en ironisch genoeg op Twitter, het platform dat hij nu belooft te bevrijden van zijn liberale ketenen.

Inmiddels zijn de meeste mensen vrij goed bekend met Klaus Schwab en zijn ondemocratische “build back better”-plan voor een post-pandemische planeet. Een van de meest zorgwekkende ambities van deze niet-gekozen technocraten, wiens kapitaal verborgen is in de bergtoppen van Davos, is hun verlangen om een ​​volledig gedigitaliseerde toekomst zonder contant geld te creëren waarin elke menselijke uitwisseling kan worden gevolgd en getraceerd zoals elk keukenapparaat. Musk is volledig aan boord met zo’n toekomst, die veel meer gemeen lijkt te hebben met het moderne (opgesloten) Shanghai dan het oude Griekenland, waar democratie echt opperste regeerde.

Onder enkele van Musk’s meer twijfelachtige tweets, heeft hij gezegd dat hij zal proberen “alle echte mensen te authenticeren” die in de toekomst via Twitter een gesprek willen aangaan. Hoe zal zoiets worden bewerkstelligd? En is anonimiteit zo erg? Tenslotte schreven de 18e vroege Federalisten enkele van de beroemdste verhandelingen onder pseudoniemen. En laten we niet vergeten dat de Verenigde Staten de raketwetenschap van het authenticeren van alle geregistreerde Amerikaanse kiezers nog niet eens hebben geperfectioneerd.

Op dit punt is het belangrijk om te onthouden dat Elon de oprichter is van Neuralink Corporation, het neurotechnologiebedrijf dat implanteerbare hersen-machine-interfaces ontwikkelt, precies het soort technologie waar een fanaat als Klaus Schwab achter zou kunnen staan. Onder het mom van ‘bevordering van democratie’ en andere aardig klinkende platitudes, baant de heer Musk feitelijk de weg voor het verbinden van onze hersenen met het internet, waar QR-codes op onze smartphones, of in onze hersenen, als poortwachters zullen fungeren aan al onze bewegingen? Het klinkt misschien een beetje vreemd, maar dat is precies wat Musk’s team van verzamelde wetenschappers bij het bedrijf Neuralink probeert te doen.

“Een van Neuralink’s … technieken is dat het flexibele draden van elektroden in de buurt van neuronen plaatst, de kleine cellen die de basisbouwstenen van de hersenen zijn”, meldde de New York Times in 2019. “Het vermogen om informatie van een grote aantal cellen en stuur het vervolgens draadloos naar een computer … wordt beschouwd als een belangrijke stap om het basisbegrip van de hersenen te verbeteren.”

In juni 2016 schreef Musk op het sociale-mediaplatform dat nu onder zijn controle staat: “[C]reating a neural lace [op the human brain] is het ding dat er echt toe doet voor de mensheid om symbiose met machines te bereiken.”

“Symbiose met machines”. Moet er echt nog iets over deze man worden gezegd?

Dus hoewel de wereld nu misschien blij is dat Twitter een open discussie toelaat over de kwestie van universeel inkomen, vaccins en transgender designerkinderen, zijn Elon Musk en zijn nieuw gekochte platform op een ruimte-odyssee om de mensheid naar een transmenselijke toekomst te leiden . Terwijl velen van ons de verkoop van Twitter vieren, mogen we nooit het adagium vergeten: ‘Als het te mooi lijkt om waar te zijn, is dat waarschijnlijk ook zo.’

Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier. Steun SDB via PayPal veilig en simpel.