“Busje komt zo!”, zing ik vrolijk wanneer het nieuws over de uitgeprocedeerde gelukszoekers vers mijn netvlies indringt! Ter Apel, ik sprak er met een van mijn volgers al over! Zij, die ik uiteraard anoniem zal citeren omdat de represailles van tegenwoordig niet mis zijn, woont op een steenworp afstand van het betreffende asielzoekerscentrum waar de bewoners -voornamelijk mannen- wachten op… Niets! Want zij zijn uitgeprocedeerd, en dan behoor je als fatsoenlijk mens terug te keren naar je geboortegrond! We weten inmiddels uit ervaring dat deze mensen niet weg gaan! Zij blijven, en putten elke vorm van verzet zó ver uit dat de politiek bezwijkt. Ter Apel heeft last, last van ongecontroleerde mislukkelingen die de boel in dit anders zó rustige stukje Nederland vertrappen en misbruiken. Maar in plaats van keihard op te treden door bijvoorbeeld een uitgaansverbod in te stellen, doet men aan aai- en knuffelpraktijken. Een heikel voorbeeld is het terroriseren van het plaatselijke openbaar vervoer.
Waar de massaal gekozen stemmen naar GroenLinks gingen, het treiteren van de automobilist en bromscooter de norm is, wil men dat wij massaal voor het openbaar vervoer kiezen. Intussen stijgen de kosten! Een enkeltje bus of tram is even duur als een broodmaaltijd op Paas- ochtend! We moeten met z’n allen duurzaam doen, maar men heeft wél besloten een extra bus in te zetten voor de ‘treiter- zoekers’. Want zij intimideren de plaatselijke bevolking én hun vaste buspersoneel zó, dat er geen andere optie meer bleek. Nou ja, volgens de politiek dan!Een eigen busje, speciaal voor ongewenste mensen. Een bus, die de roedel nietsnutten van A naar B vervoert. Gratis en voor Niets! Terwijl de hardwerkende mensen, die voor hun verblijf zorgen, staan te blauwbekken bij de bushalte! Dit is hoe Nederland rolt, de tolerantie, het mededogen van een land dat nóg steeds collectief schuldgevoel heeft over een vreselijke periode ver in de vorige eeuw. “Geen mens is ongewenst”, schreeuwen de extreem linkse gekkies! Maar dat zijn ze wel, zij hebben een poging gewaagd, zijn van ver naar hier gekomen om mee te vreten uit de luxe ruif. Ik begrijp het niet, als je ziet dat het sprookje over de luxe eigenlijk niet klopt. We wonen in een land waar de bronnen van welvaart uitgeput zijn, én alleen de rijken rijker worden, terwijl de onderdanen dubbeltjes omdraaien. Dan wil je als gelukszoeker tóch niet blijven, dan kies je tóch voor thuisfront waar het leven misschien honderdmaal erger is, maar wel eigen met de warmte van familie en vriendschap? Of willen zij net als het arbeidersvolk elke ochtend door weer en wind richting baas, om aldaar de vaste lasten -die eenenveertig procent van de inkomsten opslokken- te gaan verdienen? Om daarna richting supermarkt te gaan, een half mandje met benodigdheden te vullen voor een bedrag waar je met z’n allen van naar de Efteling kan gaan?! Een bezoek aan pretpark sowieso alleen nog voor de elite is weggelegd, of men moet genoeg zegeltjes hebben gespaard om richting sprookjeswereld te gaan! Willen zij dit echt, of is de teleurstelling eigenlijk héél groot, maar is de terugkeer naar eigen plek een verschutting tegenover de mensen aldaar?
De anonieme volger die mij vertelde over de ellende die zich in Ter Apel afspeelt, ‘herkende haar eigen dorp niet meer’. Ik kan mij daar helemaal in meeleven, mijn stad is immers ná het aanstellen van de burgerloeder Halsema óók veranderd in een groene oase van hypocrisie. Men kapt bomen, gezonde prachtige bomen om plaats te maken voor de toekomstige elektrische bakfiets berijders. De fietspaden zijn nu leeg, men scooter-t zonder rijbewijs over de rijbaan heen, de klappen zijn hard en voelbaar. Maar Groen Amsterdam bezwijkt niet voor de druk van haar ware volk, en gaat deze ondingen binnenkort verhuren! Elektrische bakfietsen waar de biologische veganistische zeewier vretende hippe opvoeders, hun nageslacht met namen als Storm, Appel en Maan in zullen vervoeren. Richting gastouder of crèche, want men moet werken om de overdreven grote aankoop van pand aan het Vondelpark te kunnen financieren! Het mooiste van alles is het elektrische gedeelte! We moeten verplicht Groen, maar wel gemotoriseerd Groen! Want de nep-Amsterdammers zijn te lui om te trappen, te druk om te zwoegen met een bak vol koters! Dit is niet groen, dit is even fout als een scooter of auto, maar daar heeft de Groene kant wél een goed en chique onverstaanbaar kak- Nederlands gearticuleerd antwoord op!
“Busje komt zo”, zing ik gezellig op de klanken van de natuur die door mijn openstaande balkondeur naar binnen galmt! Het busje uit Ter Apel, kan dat niet gewoon de opstappende uitgeprocedeerde meteen richting Schiphol rijden? Of ben ik nu te profilerend bezig? Spreeuwen schreeuwen, ander gevogelte kwaakt en tweet mee, mijn hoofd vult zich met de lente! Ik roep dat ze “Hun bek moeten houden, nóg maar even kunnen genieten van hun groene schuilplaatsen in mijn achtertuin!!” want zeer binnenkort zal GroenLinks al het groen laten weghalen… Om plaats te maken voor de hipster en de kakker. Want die moeten wel hun elektrische bakfiets kwijt… Dan hoor ik een verdwaalde Amsterdamse Damduif roepen, “Maak je niet druk mens, wij zijn met meer! En zullen bij aankomst van die ondingen die meer gevaar opleveren dan een scooter, hun met ons enige wapen verwelkomen!”
Goed zo, schijt de boel maar lekker goed onder! Dat doet de politiek op het onderdanige volk namelijk al jaren! En wij? Wij vegen de troep en stank weer weg, om daarna zwijgzaam door te gaan met ons leven… De busjes komen zó, lieve mensen!