Dag Sinterklaasje, daag, daag. Het zijn de laatste stuiptrekkingen van het allerleukste kinderfeest. De magie van wat ooit was.
Sinterklaas is volkomen verdwenen in het mistige Nederlandse landschap. Schaf het maar af. Stop in ieder geval met die mislukte afgeleiden van Zwarte Piet. Hou op met die armoedige roetveegtypes en andere gekunstelde vergezochte kleurtjes. Wat een schertsvertoning is dat. Zwarte Piet sterft een langzame dood. Gelukkig maar. Hoeven we later niet te zeggen dat ie is weggetreiterd door een groepje KOZP-malloten.
Laten we er een wijze les uit trekken en zorgen dat figuren als Jerry Afriyie nooit meer naar Nederland komen om zich hier met tradities te bemoeien. KOPZ heeft de zwarte zaak per saldo geen dienst bewezen. Aan de oppervlakte is Nederland weliswaar verlost van een ‘racistisch’ kinderfeest. Maar in de hoofden van de Nederlanders is best veel kwaad bloed gezet.
Als ik een afrokapsel zie ga ik er vooraf al vanuit dat hij tot het kamp der eeuwig gekwetsten behoort. De polarisatie wordt alleen maar groter. Slag gewonnen, oorlog verloren. De strijd zal slechts verliezers aan beide kanten geven. En het zag er na Black Friday zo veelbelovend uit. Ik dacht zelfs dat code zwart een stiekeme revival van Zwarte Piet betekende. Een soort Heintje Davids-effect in pofbroek en maillot. Met vooral veel gestrooide pepernoten.
In de lente riep Rutte dat hij niet meer geloofde in Zwarte Piet. “Hij hoeft niet meer op de deur van het Torentje te bonzen”, bedoelde hij grappig te zijn. Toen knapte er iets. We voelden ons verraden en genaaid. Rutte verkocht zijn ziel. “Wie vasthoudt aan onze zwarte vriend is geen racist”, probeerde hij nog. Maar het was al te laat. De jeugd werd de baas. De jeugd bepaalde het spel. Met het Sinterklaasfeest, met de Avondklok en met het Coronabeleid. En de leeftijd van dit schuim daalde per evenement.
Vroeger kreeg je van de leraar met een liniaal een klap op je broek. Thuis vertelde je met schaamte over de straf op school. De corrigerende tik moest nog worden uitgevonden. Daarom stond de handafdruk van vader de volgende dag nog in je bil. We zijn van meester via docent en leraar afgegleden naar Guus. De titel is gedevalueerd tot een voornaam. Weg is het aanzien.
We leven in een maatschappij waarbij ouders hun prinsjes en prinsesjes op een voetstuk hebben staan. Het vak leraar is verworden tot iemand die een krijtje gooit en een handgranaat terugkrijgt. Je schrikt als je ziet hoeveel het lerarentekort de komende jaren oploopt. Met zo’n 10.000 fulltime banen. Welkom bij de algehele verloedering van onze bananenmonarchie. Waar randdebielen stenen gooien naar politieauto’s en alles in de hens steken. Waar rel tuig op de vuist gaat met brandweerlieden en ambulancepersoneel.
En als papa en mama een kind op de wereld zetten dat door hun opvoedkundig gepruts veranderd in een tokkie zijn ze daar zelf verantwoordelijk voor. Als hun oogappeltje schade aanricht moeten ze dus gewoon wel even aftikken. En niet iedere keer de belastingbetaler. Maar ook oudere jongeren moeten dokken bij schade. 5.5 miljoen weg bij VWS. Laat Hugo maar eens auto’s gaan wassen. En waar is Sywert met z’n achterover gedrukte centen? Nu nog wachten op het Sinterklaas-akkoord van de coalitie. Maar ja, Sinterklaas en akkoord. Wie gelooft daar nou nog in.
Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.
Steun SDB via PayPal veilig en simpel.