Een handelsoorlog gevoerd tussen de VS en China en tussen de VS en Rusland

De wereld staat aan het begin van het uitbreken van een groot conflict: er wordt een handelsoorlog gevoerd tussen de VS en China en tussen de VS en Rusland, terwijl Europese landen geen enkel leiderschap hebben en afdrijven onbestuurbaar omdat ze hun valuta hebben ingeleverd en daarmee hun soevereiniteit aan bureaucraten. 

Beijing is niet tevreden met het feit dat de dollar een internationale valuta is. Samen met de opkomst van haar economische macht wil China een steeds grotere rol spelen in financiële zaken. Rusland, omringd door de NAVO, voert momenteel een grootschalig herbewapeningsprogramma uit. In 2010 kondigde Moskou aan dat het 70 procent van zijn militaire hardware in 2020 zou hebben gemoderniseerd. In 2016 werden oefeningen voor civiele bescherming uitgevoerd, waaraan naar verluidt 40 miljoen mensen deelnamen. In Moskou worden anti-nucleaire schuilplaatsen gebouwd.¹⁾

Toen Heinz Guderian in 1937 het groeiende belang van gemotoriseerde gepantserde voertuigen in zijn ‘Achtung Panzer’ benadrukte, waardeerden niet alle militaire analisten de betekenis van het inzicht van de Duitse strateeg. Een paar jaar later leerden degenen die dit probleem negeerden, het belang van het nieuwe wapen op de harde manier.

Chinese oorlogsschepen in de Gele, Zuid-Chinese of Oost-Chinese Zeeën zijn niets bijzonders, maar hun zelfs maar kortstondige aanwezigheid in de Oostzee is een evenement dat meer aandacht verdient. Het Middenrijk groeit van een lokale naar een wereldmacht. Het belang van de rente is niet beperkt tot de dichtstbijzijnde buurt, zoals het was in de jaren 1950-53 tijdens de Koreaanse oorlog of in het geval van 1979 schermutselingen met Vietnam.

Het uiterlijk van de Chinese marinevloot in Kaliningrad en Petersburg maakt deel uit van de militaire samenwerking met Rusland ondertekend door Beijing en Moskou voor de jaren 2017-2020 ²⁾ , die het resultaat is van de Amerikaanse politiek die gericht is op het isoleren van Rusland, dat op zijn beurt weer heeft beide landen nauwer samen laten werken.

Washington bewapent nog steeds Taiwan en erkent niet dat Peking het als een opstandige Chinese provincie beschouwt. ³⁾ Tegelijkertijd proberen de Verenigde Staten Oekraïne uit de Russische invloedszone te halen en versterken ze ook het militaire potentieel van de landen in het Midden-Oosten.

Dit beleid heeft geleid tot een militaire toenadering tussen Rusland en China, en als gevolg daarvan zijn Chinese oorlogsschepen nu Europese wateren binnen gegaan in het kader van militaire oefeningen “Joint Sea 2017”. Zowel de ministers van Buitenlandse Zaken van Polen en Litouwen spraken hun afkeuring uit over deze show van militair geweld aan hun grens. ⁴⁾ Deze Chinees-Russische militaire samenwerking is het directe resultaat van de inzet van troepen en militaire uitrusting door de NAVO in de Baltische staten.

De aanwezigheid van de oorlogsschepen van het Middenrijk is niet beperkt tot de Oostzee. In juli 2017 arriveerden ze in Istanbul, Turkije en Piraeus, Griekenland, beide NAVO-landen. ^5) 6)

China heeft ook militaire bases in Djibouti, Oost-Afrika ⁷⁾ en in Gwadar, Pakistan. Zeker, China wenst internationaal meer zeggenschap te hebben en met dit doel maakt het Midden-Koninkrijk gebruik van de Amerikaanse halfslachtige offshore balanceringsstrategie in Europa. Wat betekent dat de Verenigde Staten proberen te voorkomen dat er macht ontstaat, gebruikmakend van regionale vriendschappelijke macht ^{8) in} plaats van dat het zijn eigen militairen in verre hoeken van de wereld betrekt. Afgezien van China zijn Duitsland en Japan potentiële concurrenten van de Amerikaanse dominantie. Een alliantie tussen Rusland, een van ‘s werelds grootste olie- en gasproducent, en Duitsland,’ s werelds toonaangevende fabrikant, zou een directe concurrent van de VS zijn.

De crisis in Oekraïne heeft Rusland en zijn overvloedige bronnen uit Europa en met name Duitsland afgesneden. De spanningen tussen Rusland en de Verenigde Staten leidden tot de Chinees-Russische samenwerking. De voorstanders van ‘offshore balancing’ willen dat de VS zich concentreren op de bescherming van haar eigen territoriale integriteit en veiligheid in plaats van een steeds duurder keizerlijk leger te houden, ‘naties’ te bouwen en betrokken te zijn bij allerlei gewapende conflicten. In een multipolaire wereld en de opkomst van nieuwe machten zoals China en de talloze conflicten overal ter wereld, zijn de VS niet in staat om zijn militaire aanwezigheid over de hele wereld te handhaven. Amerikaanse militaire terugtrekking moedigt China aan om in te stappen. Het gebrek aan Amerikaanse militaire aanwezigheid doet de regionale staten uitkijken naar Beijing voor bescherming of ondersteuning zoals de Filippijnen, een land waarvan de betrekkingen met de VS verslechteren.

Verbetert Rusland zijn relatie met zijn buren ten koste van de Verenigde Staten? 
In 2016 beweerde Fu Ying, voormalig ambassadeur van Groot-Brittannië in Groot-Brittannië, dat een duurzame anti-Amerikaanse alliantie tussen China en Rusland twijfelachtig is. Ze onderstreepte dat verschillende malen aan het begin van de 19e en 20e eeuw verdragen gesloten werden met zowel het Russische Rijk als de Sovjet-Unie, maar de allianties waren van korte duur. Ze vergeleek de betrekkingen tussen China, Rusland en de VS met de gelijkzijdige driehoek waarin de afstand tussen Moskou en Washington het grootst is. ⁹⁾

De Verenigde Staten lijken geen sterke positie te hebben en worden geïsoleerd. Berlijn en Parijs mogen Rusland niet aanzien als de bondgenoten van Washington. De betrekkingen tussen de VS, Duitsland en Frankrijk waren nooit zo slecht als nu onder het bestuur van Trump. Deze twee landen zijn bereid een Europees leger te vormen, zodat ze zichzelf kunnen bevrijden van de bescherming van de NAVO.

De rol van Turkije in het verdrag verslechtert snel. Toenemende spanningen tussen Ankara en Washington versterken de contacten van de voormalige met Moskou. Ondanks het neerschieten van het Russische vliegtuig door de Turkse luchtmacht in 2015, is Ankara economisch meer afhankelijk van Moskou dan van Washington. ¹⁰⁾ Het realisme van Poetin heeft zijn vruchten afgeworpen: de banden tussen Turkije en de NAVO zijn verzwakt. Tegen het einde van juli 2017 tekende Turkije een overeenkomst over de levering van het verdedigingsraketsysteem S-400. ¹¹⁾ 

Dr. Jacek Bartosiak, Poolse specialist in geostrategy, en auteur van “Pacific en Eurasia. On War “, vestigt de aandacht op Chinese infrastructuurplannen in Eurazië. Volgens Bartosiak streeft China naar de bouw van een nieuwe zijderoute, die Europa verbindt met een spoorlijn en een weg, en aldus de gedachte realiseert van Halford Mackinder, de Britse vader van geopolitiek en strategie, die beweerde dat: “die het hart van Eurazië domineert” door communicatie en commerciële routes zullen stoppen met afhankelijk te zijn van zeeroutes die oorlogen hebben bepaald sinds de dagen van Columbus “. ¹²⁾Door het creëren van landhandelsroutes en het bouwen van een haven in Pakistan aan de Perzische Golf worden de Chinezen minder afhankelijk van traditionele maritieme verbindingen zoals de smalle Straat van Malakka. De activiteit van de Volksrepubliek China in Europa is niet toevallig. Naast de bouw van de nieuwe zijderoute investeert het investeringssamenwerkingsfonds voor investeringen in China, Midden- en Oost-Europa in windmolenparken in Polen, zonnepanelen in Tsjechië, onderwijs in Hongarije en productie in Bulgarije, waardoor het zijn positie op het oude continent versterkt. Zoals Nicolas Spykman zei: hij die heerst over Eurasia regeert de wereld.

China militaire kracht neemt nog steeds toe. 
Een zorgvuldige waarnemer van de Chinese politiek zal hebben opgemerkt dat Peking al enige tijd de nadruk legt op defensie. Bij de 90ste verjaardag van de oprichting van het Volksbevrijdingsleger benadrukte de Chinese president het belang dat de regering hecht aan soevereiniteit en veiligheid. ¹³⁾ Sinds maart 2017 heeft Bejing de defensie-uitgaven met ongeveer 7 procent verhoogd en is van plan het marinierskorps met 400 procent te vergroten, terwijl het totale aantal mariniers ongeveer 100 duizend bedraagt, waarvan het marinepersoneel dat actief is in de Indische Oceaan zal toenemen van 235 tot 270 duizend. ^{14) Het} technologische voordeel van de Verenigde Staten ten opzichte van China en Rusland, hoewel nog steeds groot, neemt stelselmatig af ¹⁵⁾  in gebieden als cyberspace, vermogen tot proliferatie en het vermogen om massavernietigingswapens en ballistische raketten te vervoeren. ¹⁶⁾

De essentiële vraag rijst: wanneer zullen de leiders van de machten erkennen dat het geschikte moment is aangebroken voor een wereldwijde confrontatie?

Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.

Steun SDB via PayPal veilig en simpel.