Overal zie je mensen voorsorteren voor de nabeschouwing. Door de ‘Corona-crisis‘ worden er op allerlei niveaus noodmaatregelen genomen. Maatregelen die voor het overgrote deel niet in draaiboeken stonden. Althans, niet bij ons. Wat niet wil zeggen dat niemand er over heeft nagedacht, maar die mensen werden niet gehoord. Na de crisis van 2008 waren er de ‘hoorzittingen‘ waarin werd aangetoond dat er wel degelijk mensen waren die ‘het‘ aan zagen komen. En we weten nu al dat er ook mensen waren die een pandemie voorzagen, want ze zitten in alle ‘praatprogramma’s‘, en de kranten, tijdschriften en blogs voeren hen nu op in ‘exclusieve interviews‘ en artikelen.
Op enig moment worden we dit virus de baas, maar ik ben bang dat u die terugblik daarna op uw buik kunt schrijven, deze keer. Als ik gelijk heb met wat ik in mijn vorige twee bijdragen schreef over wat er in het verschiet ligt, zult u bemerken dat de ontwikkelingen zó hard gaan, dat er geen tijd meer overschiet om er nog eens gezellige over na te leuteren. En dat de ambtelijke structuren die ‘wijze lessen‘ zouden moeten trekken uit wat ons is overkomen, na het inwinnen van adviezen van academici, ook niet meer bestaan, of irrelevant zijn geworden. ‘Pratend Behang‘.
Na enkele ‘rampen‘ in Nederland waarbij het nodige mis ging, tuigden we een organisatie op die uiteenlopende scenario’s uit moest werken, met bijbehorende draaiboeken, waaronder een pandemie. Tal van mensen en organisaties verdienden er een dik belegde boterham aan. Maar tijdens oefeningen bleek dat de ‘specialisten‘ uit Driebergen keer op keer gemarginaliseerd werden door concurrerende organisaties, en na enige herschikkingen werd dat coördinatiecentrum dan ook weer getermineerd.
De mensen en organisaties die zich nu warmlopen voor de ‘replay‘ kunnen zich de moeite besparen, zo is mijn verwachting. Daarmee loop ik ver voor de muziek uit, maar het heeft er erg veel van weg dat ‘autoritaire structuren‘ er met de bal vandoor zullen gaan, en niet meer omkijken. Het is onze eigen schuld, zeg ik erbij. Hier op mijn blog heb ik mijn vingers blauw getypt met pleidooien om het simpel te houden. Een kleine, kordate overheid, en je niet bemoeien met andere landen, of frivole verlangens van ‘kwetsbare‘ burgers. Om een solide basis te hebben, en niet voor onmogelijke keuzes gesteld te worden als de ruimte voor ‘luxe‘ wegviel. Het was geen populair geluid. En het gevolg is dat we nu om een boodschap gestuurd worden, inplaats van zelf de lakens uit te kunnen delen.
Michel Keres componeerde een ‘geostrategische‘ bijdrage voor NRC dit weekend, waarin hij stelt dat de ‘pandemie‘ de ware ‘supermacht‘ is. In een passage beschrijft hij hoe Russische militairen de afgelopen week in Noord-Italië bezig waren straten te ontsmetten, terwijl hun Italiaanse collega’s in Letland in de loopgraven liggen om een invasie van de Russen af te slaan. Het is kenmerkend voor onze volledig ‘van de pot gerukte‘, wereldvreemde kijk op wat belangrijk is, en wat niet. Wat verwijst naar die politieke poppenkast waar we aan de lopende band druk zijn met ‘afwegingen‘ en ‘complexe modellen‘. Dat die Italiaanse militairen in Letland niks liggen te doen, door hun verrekijker loerend naar het Russische grondgebied, terwijl Russische militairen hun families beschermen tegen een dodelijk virus in hun eigen land, is niet ‘ongemakkelijk‘. Het is dwaas. Helemaal ‘NAVO‘.
Keres ziet het door de bril van de ‘geostrategische analist‘ als een ‘publiciteit-stunt‘ van Poetin, zoals die ‘experts‘ inmiddels ook erkennen dat het ‘niet handig‘ was om te beginnen over de Italiaanse staatsschuld, en onze superieure boekhouding, op het moment dat de lijkverbrandingsovens in Italië overuren draaien. Keres schrijft daarover dat die misser echt niet tot een scheuring binnen de EU zal leiden, en dat denk ik ook niet. Maar voor het vervolg worden we niet meer gehoord. Daar ergens in een greppel liggen nog wat tegenstribbelende Nederlanders te miepen, maar niemand luistert nog. Als we doorzetten, wordt ons land een soort ‘Park Sonsbeek‘. Een uithoek in Europa waar men volhardt in een leven dat buiten het ‘Park‘ niet meer bestaat. Kijk nog even goed naar het concept van ‘Modern Money Theory‘. Het is gebaseerd op ‘Credit‘, toegewezen, en weggenomen door een centraal gezag, op basis van nut en noodzaak. Er wordt geen belasting geheven, en geen bijdrage van landen, die daarmee machtspolitiek kunnen bedrijven, en een weelde aan uitkeringen, subsidies en regelingen kunt u ook wel op uw buik schrijven. Te kostbaar, en onproductief.
De hele weelde aan volstrekt nutteloze ‘diensten‘ in ons land, maar ook de banken, verzekeraars en speculanten in één keer weg. Het lijkt een utopie, en onhaalbaar, maar hang de burger een vette worst voor de neus in de vorm van gegarandeerde werkgelegenheid voor iedereen, en een vast basisinkomen en goede zorg, doe er een ‘Groene Strik‘ om, en beloof vrede op aarde, in welbehagen, kort nadat een virus ons te pakken kreeg, en onze onvoorbereide regeringen die maar wat liepen aan te klooien, terwijl hele legers van ‘experts‘ ons de oren van het hoofd kletsten, maar elkaar voortdurend tegenspraken, tegen een decor van hulpvaardige landen die precies dat deden wat onze eigen overheid had moeten doen, en ‘Park Sonsbeek‘ loopt leeg.
Wat mij daarom op dit moment nog het meest verontrust, is dat we zó lethargisch zijn, dat we niet willen nadenken over wat onafwendbaar lijkt. Het plakken en opnieuw oppompen van de ‘Alles Bubbel‘, en gaande houden van de ‘Voor Altijd Oorlogen‘ lijkt nu toch écht een gepasseerd station. Als we nu niet nadenken over het vervolg, maar met onze rug in de rijrichting blijven wachten op het moment waarop we tijdens de ‘hoorzitting‘ uit kunnen pakken met onze kritiek, dan geef ik u op een briefje dat u nog een zware pijp gaat roken. Als we in het verleden de tering naar de nering hadden gezet, de ‘Alles Bubbel‘ gecontroleerd leeg hadden laten lopen, en de idiotie van de ‘Eindeloze Oorlog‘ hadden ingezien, hadden we het rustiger aan kunnen doen. Maar nu moeten we echt even doorpakken, anders hoeft het niet meer.
Andermaal wil ik er nog eens op wijzen dat het geen ‘Groot Complot‘ is, deze uitkomst. Het is het logische vervolg dat zich al enige tijd aandient, en waarover mensen met visie al geruime tijd nadenken. In alle openheid. Maar wij willen het slechts hebben over onze ‘Identiteit‘. Poef! Weg.
Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.
Steun SDB via PayPal veilig en simpel.