Op 25 augustus overleed een 62-jarige man in het Gregorio Marañon Ziekenhuis in Madrid aan het virus dat wordt overgedragen door teken.

Een verpleegkundige die hem behandelde, is ook besmet geraakt. Zij zit nu in quarantaine. Ongeveer 200 mensen die in contact zijn geweest met de twee personen worden in de gaten gehouden.

Teek

Het Krim-Congovirus komt ondertussen voor in Afrika, de Balkan, het Midden-Oosten en delen van Azië. Wie besmet wordt met het virus vertoont eerst gewone griepverschijnselen. Later volgen inwendige bloedingen.

Het virus kan worden overgedragen door een besmette teek, maar kan ook door contact met lichaamsvloeistoffen zoals bloed en braaksel van besmette personen worden overgedragen.

De naam Krim-Congovirus is ontleend aan de plaatsen waar de ziekte voor het eerst werd ontdekt. In 1944 werden Sovjetsoldaten op de Krim getroffen door deze ziekte. In 1956 werd de kwaal ontdekt in Belgisch-Congo.

Het Krim-Congovirus komt voor in Afrika, de Balkan, het Midden-Oosten en Azië en het is bij diverse diersoorten aangetoond. Het verspreidingsgebied van de teek breidt zich steeds verder uit.

Turkije

Begin 2008 stierven in Turkije zo’n 50 mensen aan Krim-Congo-hemorragische koorts. In de zes jaar daarvoor stierven zeker 114 mensen, vooral herders en boeren. De teek komt vooral voor in Midden- en Oost-Turkije. Er zijn ondertussen al meer dan 3.000 gevallen geteld in Turkije.

In Kosovo eiste het virus al bijna 300 slachtoffers. Sinds 2012 heeft het virus zich oostwaarts verspreid naar India, Pakistan en Afghanistan en zuidwaarts tot in Oeganda. De vrees is nu dat de teken die de besmetting veroorzaken West-Europa hebben bereikt.

Ernstig

Hoewel infecties bij dieren vaak asymptomatisch verlopen, is infectie met het Krim-Congovirus bij mensen heel ernstig. Het begint met griepachtige klachten als koorts en spierpijn. Daarnaast kunnen symptomen zoals pijnlijke lymfeklieren, gewrichtspijn, hoofdpijn, sufheid, buik- en luchtwegklachten optreden.

Daarna volgen hemorragische symptomen, zoals huidbloedingen, bloedneuzen, bloedbraken en bloederige ontlasting.

Complicaties zijn acute respiratory distress syndrome, acuut nierfalen en shock. Zelfs wanneer de ziekte wordt behandeld is de mortaliteit erg hoog: ongeveer dertig procent.