Groene weiden worden grijze velden, appartement wordt ophokhut: wanneer zijn we vol?

Hoe vaak is de crisis in de woningmarkt al niet belicht in de media. Deze problematiek komt hier regelmatig voorbij. Is er werkelijk sprake van een crisis of klagen we maar wat raak. Veel senioren ervaren de idiote vraag- en overbiedingsprijzen in de markt bepaald niet als een crisis, dus wat zeur ik dan als gepensioneerde. Toch moeten we de woningmarktcrisis annex klimaatcrisis in een veel breder perspectief zien dan alleen het narratief van piepklein overbevolkt staatje. De overbevolking is slechts onderdeel van het grote geheel dat de samenleving wordt opgedrongen vanuit de EU-klimaatplannen.

Wind- en zonneparken

Zo zijn er diverse factoren van invloed op de belachelijke huizenprijzen waarvan de vraagprijs zelfs wordt overboden, en dat voor een woonhut. We betalen de prijs van een paleis voor een paar muren met een dak. We stapelen een aantal lagen op elkaar en betalen een vermogen voor een fraai uitzicht over de groene polders. Nou ja, donkergrijs binnenkort wanneer veel meer groene weilanden plaats maken voor “zonneparken.” Er bestaan inmiddels al fraaie uitzichten in sommige randsteden waar de bewoners van tienhoog uitkijken op  bewegende beelden van neerslaande wieken vanuit de woonkamer, slaapkamer en zelfs vanuit de keuken. Ach, het leeft. Tenminste iets anders dan uitkijken over saaie mistige polders. Kwestie van smaak, de jongste generatie weet straks niet beter. Jongeren houden van dynamiek, ouderen zoeken de rustige uitstraling van idyllische landschappen.

Opgehokt

Wel, de dynamiek in onze samenleving zal er zeker komen als dat enorme pakket van klimaatmaatregelen versneld wordt uitgerold. Er zal heel veel in beweging komen. Als boeren en hun vee en hun landbouwproducten plaats gaan maken voor “zonneparken en windmolens.” De woningbouw moet volgens planning een inhaalslag maken voor betaalbare gestapelde hokjes zonder tuintjes voor studenten en starters. Betaalbaar wil ook zeggen ophokbaar. Opgehokt op minder vierkante meters leefruimte dan we eerder gewend waren, want tijden veranderen. Tsjonge, jonge, wat ben ik blij met mijn doorzonwoning met tuintje en terras. Krijg medelijden met de jeugd van tegenwoordig die het met veel minder moet doen. Gelukkig hebben mijn kinderen zelfstandige woonruimte nadat ze de ouderlijke woning hebben verlaten maar ik ben bevreesd voor de jongste generatie. Ik lees teveel berichten over huiselijk geweld in gezinnen waar volwassen kinderen blijven hangen op zolderkamertjes. De GGZ kent lange wachtlijsten.

Windmolens of windturbines

De plannen voor nieuwbouw zoals die worden beschreven in de met mooie omhalen beschreven klimaatplannen worden nogal rooskleurig voorgesteld. Comfort, isolatie, alles elektrisch en gasloos, en uiteraard CO2-neutraal. Er wordt gesproken over zonneparken en windmolens. Zoveel mogelijk natuurlijk klinkende benamingen aanhalen heeft een stiekem psychologisch effect op het omdenken naar de huidige energietransitie. Door de woorden zon en park slim samen te voegen krijg je een zonnig tintje. Echter is de werkelijkheid totaal anders. Een zonnepark zie je vanaf tienhoog als een donkergrijs veld dat ooit fris groen of in hete zomers geel gekleurd was. Onder windmolens verstaan we in de moderne transitietaal dus niet de karakteristieke Hollandse molens die o.a. het waterpeil van de lage landen bemaalden. De woorden zonnepark en windmolens zijn slim gekozen door de auteurs van het lijvige klimaatrapport. Ze handelden immers in opdracht van hun broodheren. Dat zijn weer de politici die een positie hadden verworven achter de nationale klimaattafels conform de afspraken van het Klimaatakkoord van Parijs. Nee, de terminologie windmolens betekent anno 2021 dat de wind ons energie levert via enorme slagwieken aan meer dan 200 meter hoge turbines. Met een beetje mazzel heb je daar straks prachtig zicht op in Almere, Lelystad en andere randsteden als men start met de bouw van noodzakelijk gestapelde ophokhutten aan de boorden van de stad.

Gelukkig heb ik de foto’s nog

Ooit hadden vermogende mensen er veel geld voor over om aan de rand van de stad een mooie villa te bouwen met prachtig uitzicht over een idyllisch landschap. Ik wil eens zien hoe over tien jaar de verhuisbeweging is. Waar vinden we straks nog die mooie plekjes zonder zonlicht kaatsende panelen en ver boven het landschap uitpiekende palen met neerslaande wieken. Ach, het is slechts een persoonlijke mening van iemand die veel fietst en wandelt door het mooie Hollandse landschap. Gelukkig heb ik veel foto’s gemaakt die misschien ooit gretig worden bekeken door mijn nazaten.

GW

SDB is al meer dan 10 jaar vrij, eerlijk en onafhankelijk. Geen miljardair bezit ons, geen adverteerders controleren ons. Wij zijn een door lezers ondersteunde non-profitorganisatie. In tegenstelling tot veel andere publicaties, houden we onze inhoud gratis voor lezers, ongeacht waar ze wonen of het zich kunnen veroorloven om te betalen.

We hebben geen paywalls en alles blijft gratis zonder censuur. In het post-truth-tijdperk van nepnieuws, echokamers en filterbubbels publiceren we meerdere perspectieven van over de hele wereld.

Iedereen kan bij ons publiceren, maar iedereen doorloopt een rigoureus redactioneel proces. U krijgt dus op feiten gecontroleerde, goed gemotiveerde inhoud in plaats van ruis.

Dit is niet goedkoop. Servers, redacteuren fees en web ontwikkelaars kosten geld. Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.

Steun SDB via PayPal veilig en simpel.