Alan Dershowitz, de veelgeprezen Amerikaanse juridische academicus, is dol op het spreekwoordelijke als de schoen op andere voet test is – om te zien wie wel en niet oprecht is in hun overtuigingen. Deze kwestie houdt verband met de oproep om Rusland formeel te verbannen van de volgende Olympische Zomer- en Winterolympische spelen. Hetzelfde is nog meer van toepassing op diegenen die geen voorkeur hebben voor Russen die onder de Olympische vlag concurreren als geautoriseerde neutrale atleten.
Het Britse hoofd van World Athletics, Sebastian Coe, steunt brutaal een verbod op alle Russische atletiekers, totdat vaststaat (naar zijn mening) dat ze schoon zijn. De opname van Coe is breed gerapporteerd in de westerse massamedia, met weinig of geen tweede gok van de hypocrisie die hij vertoont.
Ondanks het missen van drie opeenvolgende drugstests, mocht de Amerikaanse sprinter Christian Coleman meedoen aan deze afgelopen Wereldkampioenschappen Atletiek. Het is vrij twijfelachtig dat elke Rus het voordeel zou krijgen dat aan Coleman wordt gegeven. Zoals het geval is met een aantal andere sporten, zijn er geloofwaardige rapporten die aangeven dat World Athletics een inconsistent wereldwijd drugstestschema heeft.
Een paar jaar geleden merkte een ESPN “Outside the Lines” -segment (uitgezonden op een vroege zondagochtend lage tijdsperiode) op dat een aantal Jamaicaanse baan- en veldatleten regelmatig drugstests hebben gemist, aangezien een Jamaicaanse klokkenluider over dit onderwerp is geweest in haar land gestraft. (Excuseer me dat ik geen transcriptie van die show heb.)
Met betrekking tot niet-Russische Olympiërs staat de situatie van Coleman geenszins op zichzelf. Talrijke Noorse langlaufers , samen met prominente Amerikaanse Olympiërs Serena Williams, Simone Biles en Justin Gatlin , behoren tot een niet-Russische groep die vallen in de categorie van ontbrekende drugstests, niet slagen of het krijgen van een vrijstelling voor het gebruik van een anders verboden stof.
Het verbod tegen Rusland om als land te concurreren op de Olympische Winterspelen van 2018, zag geen merkbaar verbod op Russische Olympiërs voor vermoedelijk drugsgebruik. (Onder de Olympische vlag en het volkslied streden deze Russen als de ‘Olympische atleten uit Rusland’). Dat verbod was dus in wezen een vorm van collectieve straf tegen een hele natie en haar volk. Op aanbeveling van het Wereldantidopingagentschap (WADA) staat Rusland nu voor een verbod op de volgende Olympische Zomer- en Winterspelen.
Hoeveel andere landen zijn in de naar verluidt gewijzigde Russische database met drugstestresultaten gevraagd om een volledige boekhouding van hun respectieve atleten door te sturen? Vanaf nu en zoals gemeld, ziet dit met betrekking tot Rusland er schaduwrijk uit. Verifieerbare details over het bewerken van de database zijn niet vrijgegeven. Hoe dan ook, als het aankomt op het testen van medicijnen in de afgelopen jaren, zijn de beste Olympische sporters van Rusland waarschijnlijk de meest zorgvuldig onderzocht ter wereld. Deze personen brengen tijd door buiten Rusland (training en / of wedstrijden), waar ze plotseling kunnen en zijn getest. Tenzij mijn informatie onjuist is (wat ik betwijfel), worden ze ook getest in Rusland, met monsters die naar de WADA gaan en / of een aan WADA gelieerde verkoper.
Het Britse WADA-lid Jonathan Taylor zei dat een langdurig hoger beroep bij het Court of Arbitration for Sport (CAS) Rusland in staat zou kunnen stellen formeel deel te nemen aan de Olympische Zomerspelen 2020. Taylor is tegen dit scenario – in plaats daarvan geeft hij de voorkeur aan Rusland om te worden uitgesloten van de volgende Olympische zomer- en winterspelen. Hij benadrukte dat een CAS-uitspraak tegen Rusland na de Olympische Zomerspelen 2020 ertoe zou leiden dat dat land verbannen zou worden van de Olympische Zomerspelen 2024.
Ik vermoed dat de meeste Russen Taylor niet als een eerlijke recensent beschouwen, die zich echt zorgen maakt over de beste belangen van Rusland. Als Rusland een relatief snel CAS-beroep niet in zijn voordeel kan bereiken, is het aantoonbaar in het belang van Rusland om een vertraagde beslissing te nemen, waardoor een formele Russische 2020 Olympische Zomerspelenvertegenwoordiging mogelijk wordt.
Naarmate de tijd verstrijkt, is er een kans dat een groeiend aantal zal zien hoe oneerlijk Rusland is behandeld, in samenwerking met organisaties zoals World Athletics en WADA die mogelijk een revisie krijgen, om een oneerlijke behandeling tegen een bepaalde natie en haar bevolking beter te voorkomen.
