De protesten in Frankrijk en de inmenging in de binnenlandse politiek van Venezuela wijzen op westerse dubbele standaarden, die in contrast staan met de eerbiediging van het internationale recht die wordt onderhouden door China, India en Rusland.
In Frankrijk op 17 november 2018 gingen honderdduizenden burgers, boos door de afnemende kwaliteit van hun leven, de sociale ongerechtigheid in het land en de steeds groter wordende kloof tussen arm en rijk, de straat op om te protesteren. De protesten kunnen gemakkelijk worden ingekapseld in de volgende slogan: “Wij, de mensen tegen u, de elite.”
Deze slogan is de afgelopen drie jaar een terugkerend thema geweest in het Westen, waarbij het Britse establishment de pro-Brexit-stemming wakker schudde, de Verenigde Staten met de overwinning van Trump discombobobobberde, Italië met de Lega / Five Star-regering omver wierp en Merkel meenam ster stort neer in Duitsland. Nu is het de beurt aan Macron en Frankrijk, een van de minst populaire leiders in de wereld, die zijn land in chaos brengt, met vreedzame protesten die een bloedig antwoord van de autoriteiten trekken na tien weken van onophoudelijke demonstraties.
In Venezuela zouden de westerse elites willen dat we geloven dat de situatie slechter is dan in Frankrijk in termen van openbare orde, maar dat is gewoon een leugen. Het is een creatie van de media op basis van desinformatie en censuur. In Europa zijn de mainstream-media gestopt met het tonen van beelden van de protesten in Frankrijk, alsof ze informatie hierover willen verstikken, en geven ze de voorkeur aan een beeld van Frankrijk dat de chaos verbergt waarin het de afgelopen maanden voor elk weekend ondergedompeld is.
In Caracas zet de rechtse, pro-Amerikaanse en anticommunistische oppositie dezelfde campagne voort op basis van leugens en geweld zoals die gewoonlijk heeft gevoerd na haar electorale nederlagen door de Bolivariaanse revolutie. De westerse mainstream-media bundelen afbeeldingen en video’s van massale pro-government Bolivariaanse rally’s en stellen ze ten onrechte voor als anti-Maduro-protesten. Het gaat hier om daden van journalistiek terrorisme, en de journalisten die dit verhaal pushen en clashes aanwakkeren, moeten worden vervolgd door een strafrechter van het Bolivariaanse volk in Caracas. In plaats daarvan blijft het Westen ons vertellen dat Assange een crimineel is voor zijn werk, dat Wikileaks een terroristische organisatie is om echte informatie te publiceren, en dat Rusland zich mengde in de Amerikaanse verkiezingen. Al deze misleidingen worden uitgevoerd door dezelfde westerse journalisten, mediapublicaties en de Amerikaanse regering die momenteel hun leugenachtige handel in Venezuela voeren.Welke dubbele normen!
In Venezuela zijn de mensen met Maduro en voor hem waren ze bij Chavez. De reden is simpel en gemakkelijk te begrijpen, omdat alles te maken heeft met het economische beleid van de regering van Caracas, dat in iets meer dan een decennium aan macht het niveau van armoede, analfabetisme en corruptie in het land heeft verminderd, waardoor de levensverwachting is verlengd en meer toegang tot onderwijs. Het linkse model gevolgd door tientallen Zuid-Amerikaanse landen gedurende de jaren 2000 gaven de voorkeur aan de armste laag van de samenleving door de rijkdom van de top 1% opnieuw te verdelen.
Het contrast tussen gebeurtenissen in Frankrijk en Venezuela vormt een perfecte weerspiegeling van de toestand van de wereld van vandaag. In Frankrijk vechten de mensen tegen Macron, bezuinigingsbeleid en globalistische bovenbouw. In Venezuela maakt de oppositie (synoniem voor de rijke bevolking) gebruik van externe inmenging van de regeringen van Colombia, Brazilië en de Verenigde Staten om een regering omver te werpen die de volledige steun geniet van de mensen dankzij haar binnenlands beleid.Zelfs als velen in Frankrijk zich er niet bewust van zijn, protesteren ze eigenlijk tegen een onrechtvaardig, ultra-kapitalistisch systeem opgelegd door de globalistische elite waarvan Macron een belangrijke cheerleader is. In Venezuela probeert de ultrakapitalistische klasse, gesteund door de transnationale globalisten, een socialistisch systeem omver te werpen dat de belangen van de 99% plaatst tegenover die van de 1%.
Maduro heeft een goedkeuringsscore van ongeveer 65%, hoger dan welke Europese of Amerikaanse leider dan ook. In Frankrijk zweven de goedkeuringsclassificaties van Macron rond de enkele cijfers, met alleen Poroshenko van Oekraïne lager. Poroshenko sloot zich, heel natuurlijk, plichtsgetrouw aan bij het koor van degenen die een coup plegen tegen de Bolivariaanse regering van Maduro, zelfs als hij een land leidt dat belegerd wordt door uit de hand gelopen neo-nazi’s.
De protesten in Frankrijk worden gedreven door twee decennia van verarming als gevolg van Europese dictaten die soberheid voorschrijven en de noodzaak om de middenklasse van zijn rijkdom te ontnemen om de toestroom van goedkope arbeidskrachten te bevorderen. Deze strategie om de arbeidskosten te verlagen, is al in andere landen toegepast, met als doel de winst voor multinationale ondernemingen te vergroten zonder de productie naar lagelonenlanden te hoeven verplaatsen. De grootschalige import van uitgebuite mensen uit Afrika is jarenlang onverminderd doorgegaan, en nu bevindt de gemiddelde Franse burger zich niet alleen in een steeds meer multi-etnische samenleving (waarbij de overheid weinig stimulans geeft voor nieuwkomers om te integreren), maar ziet hij ook zijn levensstijl lijden als gevolg van een combinatie van lagere lonen en toenemende belastingen, waardoor het steeds moeilijker voor hem wordt om elke maand rond te komen.
In Venezuela komt de crisis volledig voort uit externe inmenging uit de Verenigde Staten, die Venezuela al meer dan een decennium economisch heeft gewurgd. De methodologie is die van sancties en economische destabilisatie, dezelfde als die is toegepast tegen Cuba gedurende meer dan 50 jaar, zij het in dat geval tevergeefs. Chavez en Maduro hebben de woede van de mondiale elites getrokken door hun internationale oliebedrijven te blokkeren van de toegang tot de oliereserves van Venezuela, de grootste ter wereld.Opgemerkt moet worden dat Venezuela een van de belangrijkste leden van de OPEC is, waarbij Riyadh en Moskou de oprichting van een olieconglomeraat genaamd OPEC + bevorderen, met Rusland, Saoedi-Arabië en Venezuela als invloedrijke leden. Het Westen maakt natuurlijk gebruik van de ‘democratiepromotie’-canard om zijn schande in Venezuela te rechtvaardigen,
De Franse en Venezolaanse situaties dienen ook als een barometer voor de algemene toestand van internationale betrekkingen in een multipolaire context. Hoewel de VS weinig moeite hebben om zich te bemoeien met de interne aangelegenheden van Venezuela, hanteren Rusland, China en India een heel andere aanpak door een uniforme lijn voor het buitenlandse beleid te handhaven op Parijs en Caracas. Ze drukken hun volledige steun uit voor hun Bolivariaanse bondgenoot, die een belangrijke handelsbron is voor New Delhi, een strategische militair-oliepartner voor Moskou, en een belangrijke verkoper van ruwe olie voor Beijing. Elk van de drie Euraziatische mogendheden heeft er alle belang bij om actief tegen de pogingen van Washington te zijn om de Maduro-regering te ondermijnen, aangezien Venezuela belangrijke regionale-stabiliteitsfuncties vervult, evenals, bovenal, deze Euraziatische mogendheden een kans bieden om asymmetrisch te reageren op de destabilisatie-inspanningen van Washington in Azië, het Midden-Oosten en Oost-Europa. Er is gesproken over het creëren van specifieke synergieën tussen Venezuela en andere landen die op dezelfde manier worstelen om zichzelf te bevrijden onder de vlag van Washington. Het verzenden van marineschepen en militaire vliegtuigen door China en Rusland naar Noord- en Zuid-Amerika, in strijd met de doctrine van Monroe, betekent een aanwijzing voor de aanhoudende druk op de grenzen van Rusland en China door de VS en de NAVO als onderdeel van hun beheersingsstrategie.
Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.
Steun SDB via PayPal veilig en simpel.