Zogenaamde “stille strooiers” worden niet getest – en dat is een enorm probleem voor de volksgezondheid
Een van de redenen waarom het zo moeilijk is om het nieuwe coronavirus te bevatten, is omdat veel van degenen die het verspreiden er geen idee van hebben dat ze het hebben. Er zijn inderdaad overtuigende aanwijzingen dat asymptomatische mensen – degenen die het actieve virus dragen maar nooit symptomen ontwikkelen – de verspreiding stimuleren . Erger nog, in de Verenigde Staten worden alleen mensen met symptomen getest. Dat betekent dat er bijna geen manier is om stille strooiers te identificeren.
Dat is jammer, want als gezondheidsfunctionarissen over deze informatie zouden beschikken, zouden ze een meer proactieve strategie kunnen opstellen om de pandemie te beheersen. Dit is de reden waarom onderzoekers, zowel in academische als privélaboratoria, in het hele land hard hebben gewerkt om antilichaamtesten te ontwikkelen, ook wel serologische tests genoemd.
In tegenstelling tot nasale uitstrijkjes die detecteren of een patiënt momenteel het virus heeft, bepalen antilichaamtests of u het al had. Dat komt omdat het immuunsysteem van het lichaam antilichamen aanmaakt zodra het met succes een indringer heeft bestreden, wat kan worden opgespoord door bloedonderzoek. Dit is geen nieuw domein van geneeskunde; Artsen voeren om veel redenen de hele tijd antilichaamtests uit bij patiënten.
Dr. James Zehnder, directeur Klinische Pathologie bij Stanford Medicine, heeft gewerkt aan de ontwikkeling van de antilichaamtests om twee soorten coronavirus-antilichaammoleculen, immunoglobuline M (IgM) en immunoglobuline G (IgG), te identificeren door middel van bloedafname. De test is al beschikbaar voor gezondheidswerkers in Stanford, maar zal binnenkort openstaan voor de hele Stanford-gemeenschap, en hopelijk zal het deel uitmaken van de landelijke inspanning om ze in de nabije toekomst beschikbaar te maken voor het grote publiek.
In een interview vertelde Zehnder aan Salon dat algemeen beschikbare antilichaamtests voordelen voor de volksgezondheid opleveren. Vooral: zorg ervoor dat alle gezondheidswerkers, inclusief die in de laboratoria die de testresultaten verwerken, worden beschermd tegen coronavirus.
“In het klinische laboratorium is het bijvoorbeeld een vrij klein aantal werknemers die nauw samenwerken en een asymptomatische persoon kan het laboratorium in feite uitroeien”, zei Zehnder. Hij legde uit hoe wijdverbreide antilichaamtests de verspreiding van het virus zouden helpen beheersen: “Het optimistische beeld zou zijn dat tegen de tijd dat we door deze eerste golf komen, we deze ziekte vervolgens zouden kunnen behandelen door snel beschikbare tests voor iedereen beschikbaar te hebben, dan konden we opflakkeringen herkennen wanneer ze zich voordoen, mensen isoleren, contacten opsporen, enzovoort, en het echt veel beter beheren dan we deze keer kunnen doen. ”
Antilichaamtesten zijn van cruciaal belang om de economie te kunnen herstarten, aangezien ze kwantitatieve gegevens kunnen opleveren over de risico’s voor de volksgezondheid en de status van de immuniteit van de kudde. Op dit moment worden de pogingen van president Trump om de economie te heropenen, onder druk gezet door gouverneurs van de staat die willen wachten op wetenschappelijk bewijs dat het veilig is.
Gouverneur Andrew Cuomo van New York heeft vandaag aangekondigd dat het testen van antilichamen deel zal uitmaken van het proces om gezondheidswerkers in de staat te identificeren die immuniteit hebben. Dinsdag onthulde gouverneur Gavin Newsom van Californië een vaag plan met betrekking tot welke criteria moet worden vervuld om de staatsbuurt thuis op te heffen. Dat plan bevatte meer “mitigatiestrategieën”. Newsom voegde eraan toe dat het leven pas weer normaal is als er een vaccin is gemaakt of als de staat de immuniteit van de kudde bereikt, een toestand die optreedt wanneer voldoende mensen immuun zijn voor het virus dat het niet langer in staat is genoeg gastheren te vinden om zichzelf te onderhouden. Newsom verwees niet specifiek naar de antilichaamtest op dinsdag, maar hij heeft eerder gezegd dat het testen van antilichamen een integraal onderdeel zal zijn van een terugkeer naar de normale toestand.
Helaas is het nog steeds niet duidelijk hoe lang iemand die COVID-19 heeft gehad of is blootgesteld aan het coronavirus, er immuun voor is.
Nadat het menselijk lichaam is geïnfecteerd met een virus, maakt het eiwitten aan, antilichamen genaamd, die dat virus kunnen detecteren en aanvallen als het weer in het lichaam verschijnt. Op deze manier ontwikkelt het lichaam immuniteit tegen een infectie. Hoe lang die immuniteit duurt, hangt af van het type infectie: als iemand bijvoorbeeld eenmaal met mazelen is besmet, zijn ze gedurende hun hele leven immuun. Maar als het gaat om seizoensgebonden coronavirussen, is het een beetje ingewikkelder. Voor SARS en MERS is deze verdedigingslinie volgens afzonderlijke studies rond twee jaar aanwezig bij overlevenden.
Het is onduidelijk of mensen met het nieuwe coronavirus opnieuw geïnfecteerd kunnen raken, en er zijn tegenstrijdige rapporten. Volgens Zuid-Koreaanse gezondheidsfunctionarissen testten ten minste 91 mensen die besmet waren met het nieuwe coronavirus opnieuw positief, na negatief getest te zijn. Sommige wetenschappers denken dat deze mensen tijdens een voortdurende infectie een vals-negatief resultaat hadden kunnen krijgen.
Als het gaat om de productie van antilichamen, zei Zehnder dat er een verschil kan zijn tussen de ziekste patiënten en degenen die zijn blootgesteld maar niet ziek zijn.
“Toen we de test valideerden, merkten we dat patiënten met de hoogste antistoffen de ziekste patiënten waren, zoals op de IC,” zei Zehnder. “Patiënten die herstelden zonder naar het ziekenhuis te gaan, en soms zelfs met virale tests, hadden doorgaans een zwakkere immuunrespons en hadden enige tijd nodig om zich te ontwikkelen, zoals twee tot drie weken na het verdwijnen van de symptomen … dus er is een soort van opvallend verschil tussen de ziekste patiënten en de patiënten die het goed doen als polikliniek. ”
Zehnder benadrukte dat onderzoekers meer gegevens moeten verzamelen voordat ze een definitieve uitspraak kunnen doen over de vraag of de sterkste antilichaamreacties de neiging hebben bij de ziekste patiënten te zijn. ‘Het is een interessante observatie die we hebben gezien’, waarschuwde hij. Deze theorie leidt momenteel de zoektocht naar plasmadonaties om degenen die besmet zijn met COVID-19 te helpen.
Dr. Alyssa Ziman , medisch directeur van transfusiegeneeskunde aan de Universiteit van Californië, Afdeling Pathologie en Laboratoriumgeneeskunde van Los Angeles, werkt aan een herstellende plasmastudie om te zien of patiënten die herstellen hun plasma kunnen doneren aan zieken.
“Dus hun antilichamen kunnen therapie bieden voor een behandeling van preventie of infectie,” zei Ziman.
Maar wanneer kunnen we verwachten dat deze tests gemakkelijk beschikbaar zijn voor het publiek? Zehnder zei dat het kan variëren van enkele weken tot enkele maanden.
