Op het eerste gezicht lijkt het moeilijk voor te stellen: de uitzending van een Nederlands nieuwsprogramma had indirect voor de enorme commotie in Frankrijk gezorgd, de minister van Onderwijs en de minister van Binnenlandse Zaken gedwongen te reageren en bereikte uiteindelijk ook president Macron.
De Trappes-affaire waarbij docent Frans Didier Lemaire betrokken was, bezet al dagen bijna alle tv-zenders en de geschreven pers, en leidde tot verhitte debatten, waardoor het Franse publiek met nog meer vragen kwam te zitten.
Sinds filosofiedocent Didier Lemaire uit de stad Trappes (nabij Parijs) zijn verhaal vertelde aan het weekblad Le Point op 5 februari, is hij op elk denkbaar tv- en radioprogramma verschenen en heeft hij talloze interviews gegeven aan kranten en tijdschriften. Hij wordt bedreigd door moslimbewoners van Trappes en wordt nu beschermd door de politie. Dit komt door zijn uitgesproken standpunten tegen de salafisten die volgens hem de macht in Trappes overnemen. Hij zei dat hij vreesde voor zijn veiligheid en uiteindelijk besloot niet terug te keren naar de school.
Trappes is inderdaad bekend en berucht als een salafistisch bolwerk van waaruit meer dan zestig jongeren als jihadisten naar Syrië en Irak vertrokken.
Maar al snel werden twijfels geuit in de reguliere Franse pers: was Didier Lemaire te energiek met zijn media-optredens en overdreef hij de dreiging niet? Deze filosofiedocent van de Plaine-de-Neauphle middelbare school in Trappes, heeft consequent de opkomst van islamitisch fundamentalisme aan de kaak gesteld. Het antwoord van de leraar: die bedreigingen heeft hij zelf niet ontvangen. Ze waren ontvangen door een journalist van de Nederlandse televisie, van Nieuwsuur .
Dekkers besloot de Franse politie op de hoogte te brengen van de bedreigingen tegen haar. De dreigementen kwamen vijf dagen na 22 januari binnen, naar aanleiding van een rapport van Saskia Dekkers over Trappes, waarin de docent werd geïnterviewd. Volgens de Franse journalisten die haar benaderden, zag Dekkers het als haar plicht om de Franse politie te informeren over de dreigende sfeer rond Didier Lemaire. Maar omdat ze weigerde haar bronnen bekend te maken, zei de Franse minister van Onderwijs Blanquer dat hij weinig kon doen. Op 26 januari startte de politie dus een onderzoek en bood minister Darmanin van Binnenlandse Zaken leerkracht Lemaire politiebescherming aan.
In Nederland is deze enorme omwenteling nog helemaal niet gemeld. En toen de publieke radiozender FranceInfo Nieuwsuur om informatie vroeg over de bedreigingen, kregen de Fransen een laconiek antwoord: “In ons rapport gingen we aan de slag met ons onderwerp om de Nederlandse tv-kijker te informeren over een actuele gebeurtenis in een Europees land. We hebben hier niets aan toe te voegen. “
Nederlandse media zonden de documentaire over Trappes uit als een update van een eerste film die in 2017 werd gedraaid over islamisme in de stad, geregisseerd door journaliste Saskia Dekkers en waarin Didier Lemaire al te zien was. In dit tweede rapport, dat beelden uit de vorige documentaire combineert met reacties op het Franse wetsvoorstel over integratie, stelde Saskia Dekkers opnieuw vragen aan Didier Lemaire, maar ook aan Ali Rabeh, burgemeester van Trappes, en zelfs Naila Gautier, een moslimlid van een lokale vereniging, naar verluidt vechten tegen radicalisering.
Gautier nam echter meerdere keren contact op met de Nederlandse journalist en betreurde een “onevenwichtig rapport” over Trappes, met name vanwege de opmerkingen van Didier Lemaire. Bezorgd over de veiligheid van de filosofiedocent, besloot Dekkers de politie te waarschuwen. Nederlandse media namen zelfs het besluit om de publicatie van de documentaire op te schorten. Het was toen dat de politiebescherming van Didier Lemaire werd uitgebreid en dat de media-golf begon. Op 26 januari startte de gerechtelijke politie van Versailles achter de schermen een onderzoek. Naila Gautier werd door de politie gedagvaard, ondervraagd en later vrijgelaten.
Yannick Jadot, boegbeeld van Europe Ecology – The Greens, en die hoopt kandidaat te zijn voor het Franse presidentschap, verdedigde ondertussen de radicale burgemeester van Trappes die een school was binnengestormd om religieuze pamfletten te verspreiden, Ali Rabeh.
Didier Lemaire gaf op vrijdag 19 februari een interview aan Le Figaro , waarin hij zijn opmerkingen herhaalde: “Voor mijn veiligheid, voor het welzijn van mijn studenten en de veiligheid van mijn collega’s is het redelijk dat ik niet doorga met onderwijzen. […] Maar we moeten toegeven dat de islamisten een slag bij Trappes hebben gewonnen. Het zal even duren om ze terug te duwen, ‘klaagde hij.
“We zijn niet meer in Frankrijk. We zijn niet langer in een republiek. Noch de gewetensvrijheid, het gebruik van het lichaam, noch gelijkheid zijn gegarandeerd. ” Lemaire gaf een voorbeeld: “Een Noord-Afrikaanse vrouw zit aan een salontafel voor mannen en ze moet opmerkingen tegen haar verdragen. Op straat spugen mannen op haar, beledigen haar of bedreigen haar met verkrachting. “
De docent voegde eraan toe dat “bepaalde media voortdurend de ernst van aanvallen op de principes van vrijheid en gelijkheid relativeren”. Hij schatte daarom: “Door deel te nemen aan de ontkenning, geven [de media] dit soort kwaadwillende personen de eer om [de islamitische redacteur] te betalen.” Het is deze leraar duidelijk dat Frankrijk “in oorlog” is en “geconfronteerd wordt met een vijand die geen leger is”.
Wat in Frankrijk steeds duidelijker wordt, is de gewelddadige sfeer en de vergaande islamisering waarmee veel wijken of zones zoals Trappes worden geconfronteerd.
