De Koerden hebben een cruciale rol gespeeld in de geopolitieke situatie in het Midden-Oosten. Nationalisatie en de oprichting van een nieuwe staat blijft echter een niet-gerealiseerd doel voor veel Koerden die al jaren bezig zijn met deze dingen. Nadat de Koerden een effectieve rol hebben gespeeld in de strijd tegen ISIS, zijn ze opnieuw begonnen om een onafhankelijke staat op te richten. Koerdische regio’s zijn onder meer:
IRAKSE KURDISTAN
De Koerden in Irak tellen ongeveer zes miljoen, die ongeveer 15% van de bevolking uitmaken. De meerderheid van hen zijn nationalisten (onafhankelijkheidszoekers) en hebben de centrale Iraakse regering ervan kunnen overtuigen sinds 1991 in te stemmen met hun autonomie.
De Koerden wonen in Noord-Irak. De economie van de regio Koerdistan is gebaseerd op de verkoop van olie. De huidige president van de regio Koerdistan is Nechirvan Barzani .
SYRIAN KURDISTAN
Syrische Koerden bevinden zich in dezelfde situatie als Iraakse Koerden. Ze hebben een bevolking van ongeveer vier miljoen mensen, waarvan 10% van de Syrische bevolking, en de meeste van hen zijn separatisten.
Het Koerdisch gecontroleerde gebied ligt in het noorden van Syrië en bevat drie kantons, namelijk Jazira, Kobani en Afrin. De Syrische Koerden hebben nu echter hun geografische segmentatie van kanton naar regio verplaatst en de drie kantons gewijzigd in zeven regio’s. Niettemin beschouwen internationale gemeenschappen in het algemeen nog steeds de gebieden onder de controle van de “Syrische Koerden” met inbegrip van de Drie Kantons.
Syrisch Koerdistan mist een verenigd en formeel leiderschap. Volgens opiniepeilingen is Salih Muslim echter de meest invloedrijke figuur onder hen. Syrisch Koerdistan heeft sinds 2013 autonomie, wat niet is erkend door de Syrische regering.
Rudaw English on Twitter
We welcome the ceasefire, but we will defend ourselves when attacked,” #Syria #Kurd leader and #PYD co-chair Salih Muslim tells #SDF media. “We will not accept the invasion of northern Syria, and we must see the details of the agreement between #Pence and #Erdogan.
Hun economie is gebaseerd op olieverkoop, landbouw en aquatische producten.
Iraanse Koerdistan
Met een bevolking van ongeveer 8 miljoen, vormen Koerden 10% van de bevolking van Iran en hebben ze een brede invloed in Iran. In tegenstelling tot de Koerden in Syrië en Irak zijn de Iraanse Koerden geen secessionisten; een kleine minderheid worstelt echter sinds 1945 voor autonomie, wat een terugslag van de Iraanse regering heeft gekend.
Iraanse Koerden wonen meestal in de westelijke delen van het land en hun economie is afhankelijk van de centrale Iraanse regering.
Iraanse separatistische inspanningen missen formeel leiderschap en worden over het algemeen buiten de grenzen geleid.
Alireza Nader on Twitter
Iranian Kurds protest against Erdogan’s invasion of Rojava https://t.co/P2PThmVrOl
TURKSE KURDISTAN
De Koerden in Turkije bevinden zich in dezelfde situatie als de Koerden in Iran; de meerderheid van hen zijn geen separatisten. Met een bevolking van meer dan 22 miljoen, maken ze ongeveer 26% van de bevolking uit en hebben ze een enorme invloed in Turkije.
Ze missen een formele leider. Volgens de parlementaire zetels kan echter worden beweerd dat Selahattin Demirtaş de informele leider van de Koerden in Turkije is. De Koerdische poging om na de Eerste Wereldoorlog autonomie te bereiken werd geconfronteerd met een intense terugslag van de Turkse regering. De Koerden in Turkije wonen over het algemeen in de oostelijke en zuidoostelijke regio’s met een economie gebaseerd op de centrale regering van Turkije.
Koerdische identiteit
Na de val van het Ottomaanse rijk werd de Koerdische kwestie een van de meest kritieke kwesties in het Midden-Oosten. Wederzijds begrip van Koerden in Turkije, Syrië, Irak en Iran, plus inspanningen om hun identiteit op te bouwen terwijl ze in de internationale arena actief zijn, hebben de Koerdische kwestie gecompliceerd.
Als het gaat om Koerdische identificatie, hadden ze twee keuzes:
-
Zich gelijkstellen met de centrale regeringen
-
Benadrukt etniciteit en Koerdisch nationalisme
Iraanse Koerden staan heel dicht bij andere etnische groepen in het land, dus hebben ze de eerste keuze gekozen. Vanwege hun verschillen met Turken en Arabieren kozen Koerden die in andere landen woonden echter de tweede keuze.
Hoewel de vraag van de Koerden naar autonomie uit landen met aanzienlijke historische en etnische verschillen met hen misschien niet onwettig is, vormen de inspanningen van Koerdische nationalistische aanhang een belangrijke samenzwering om de kaart van het Midden-Oosten te veranderen.
De Verenigde Staten zijn de belangrijkste voorstander van de Koerden om onafhankelijkheid van hun eigen land te bereiken; Washington vertoont echter tegenstrijdig gedrag bij het omgaan met deze kwestie.
De Verenigde Staten steunen de onafhankelijkheid van Koerden in Iran, Syrië en Irak, maar zwijgen over de Koerdische onafhankelijkheid in Turkije. Turkije is een Amerikaanse strategische partner in het Midden-Oosten en een van de belangrijkste NAVO- leden. Dienovereenkomstig behandelen de Verenigde Staten de Syrische Koerdische kwestie met enige voorzichtigheid.
Israël is de tweede grote voorstander van Koerdische onafhankelijkheid in het Midden-Oosten.
De steun van Tel Aviv voor de Koerden moet worden gezien als een onderdeel van de defensieve strategie van Israël, omdat ze proberen de veiligheid van rivaliserende landen te verminderen door nieuwe gebieden in hun geopolitieke rijk te creëren. Een Israëlische poging om Zuid-Sudan te infiltreren en de nieuw opgerichte staat te domineren, volgt ook deze theorie. Met het uiteenvallen (afscheiding) van Sudan zou Israël een van de belangrijkste moslimlanden in de Oost-Afrikaanse regio kunnen verzwakken. Ondertussen slaagde Israël erin om, door te streven naar de onafhankelijkheid van Zuid-Sudan en daar invloed te proberen te krijgen, een aanzienlijke hoeveelheid Afrikaanse olie onder controle te houden.
Israël is van plan een plan te repliceren dat vergelijkbaar is met Zuid-Sudan in het Midden-Oosten, en dit keer een staat met de naam Koerdistan op te richten in vier landen, namelijk Turkije, Syrië, Irak en Iran. Opgemerkt moet worden dat alle vier de landen een zeer gespannen relatie hebben met Israël.
Dienovereenkomstig, met 250.000 Koerden die het bewonen, is Israël in wezen van plan de kwestie van Koerdische onafhankelijkheid te gebruiken als een onderhandelingschip tegen zijn tegengestelde staten.
DE TOEKOMST VAN EEN POTENTIËLE NIEUW-GEVESTIGDE STAAT
Als de Koerden erin slagen een onafhankelijke staat te vormen, hetzij in Turkije, Syrië, Irak of Iran, zullen er enkele belangrijke vragen rijzen:
- Hoe zal de relatie tussen deze nieuw opgerichte staat en andere Koerdische regio’s zijn? Zal het een vreedzame relatie met hen hebben, of zal het proberen hen te domineren? Of zal het oorlog voeren met de Koerdische bevolking die de Koerdische onafhankelijkheid wil bereiken?
- Hoe zullen de landen met een Koerdische bevolking reageren op de nieuw opgerichte Koerdische staat? Zullen zij politieke of economische betrekkingen aangaan met deze staat of zullen zij sancties opleggen?
- Aangezien de Koerdische regio’s in het Midden-Oosten geen toegang hebben tot vrije wateren, hoe zal de nieuw opgerichte Koerdische staat zijn economie beheren met vier landen in tegenstelling tot de oprichting van een Koerdische staat?
De belangrijkste vraag zou zijn,
Hoe ziet het lot van Koerdische terroristische groeperingen met hun gedurfde aanwezigheid in de Koerdische regio’s in het Midden-Oosten eruit? Zullen ze in het reine komen met de centrale regering van de nieuw opgerichte Koerdische staat, of zullen ze vechten voor macht?
Het antwoord op deze vragen laat zien dat de kwestie van Koerdische onafhankelijkheid veel complexer is dan analisten denken!