Op vrijdag 28 maart publiceerde het Illinois Department of Public Health gegevens over de nieuwe uitbraak van coronavirus. Afro-Amerikanen bleken de enige gemeenschap te zijn die onevenredig door ziekte werd getroffen, en werd verschillende keren getroffen door het aantal andere racegroepen. Zwarte mensen vormen 14,6% van de bevolking van de staat, maar 28% van de bevestigde gevallen van het coronavirus. Ondertussen vormen witte mensen 76,9% van de bevolking van Illinois, maar slechts 39% van de bevestigde gevallen. De op twee na grootste categorie zijn Latino’s die 17,4% van de staatsbevolking uitmaken en 7% van de gevallen. Een vergelijkbare situatie is ook waargenomen in twee andere staten die informatie hebben bekendgemaakt over de raciale samenstelling van coronaviruspatiënten: Michigan en North Carolina. Bovendien laten de gegevens zien dat zwarte mensen in grotere proporties aan COVID-19 sterven dan alle andere rassen.
https://twitter.com/MarkLevineNYC/status/1246177752098705408
In Illinois vertegenwoordigen 14,6% van de bevolking van de staat zwarte mensen, maar 41% van alle coronavirussterfgevallen. In Milwaukee vormen zwarte mensen 26% van de bevolking, maar 50% van de coronaviruspatiënten en maar liefst 81% van alle sterfgevallen als gevolg van de ziekte. In Chicago sterven Afro-Amerikanen zes keer meer aan het coronavirus dan blanken. 30% van de bevolking van de stad is zwart, maar 68% van alle sterfgevallen als gevolg van het coronavirus zijn zwart . In Noord-Carolina vormen 21% van de bevolking Afro-Amerikanen, maar 37% van de coronaviruspatiënten.
Maandag vertelde de gouverneur van Louisiana, John Bel Edwards, aan de pers dat meer dan 70% van de mensen die in Louisiana door COVID-19 zijn gedood, Afro-Amerikanen zijn.
Raciale ongelijkheid
Volgens Dr. Lisa Cooper , een medisch expert en sociaal epidemioloog bij de Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health, is de belangrijkste reden dat Afro-Amerikanen onevenredig worden getroffen sociale en rassenongelijkheden in de VS.
Afro-Amerikanen zijn traditioneel armer, hebben een hogere werkloosheid en kunnen zich geen kwaliteitsbehandeling en medicijnen veroorloven. Als gevolg hiervan zijn er meer zwarte mensen met chronische ziekten en verzwakte immuniteiten, die beide leiden tot hogere sterftecijfers onder degenen die besmet zijn met het coronavirus. Volgens het Center for Disease Control and Prevention hebben zwarte mensen het hoogste sterftecijfer als gevolg van hartaandoeningen: ongeveer 54% van de volwassen Afro-Amerikanen heeft een hoge bloeddruk. Het risico op diabetes is bij Afro-Amerikanen 77% hoger dan bij blanken. De zwarte gemeenschap wordt ook onevenredig zwaar getroffen door obesitas en astma.
De tweede reden voor hoge sterftecijfers onder met coronavirus besmette zwarte mensen zijn de hoge medicijnkosten in de VS. De zwarte bevolking heeft veel minder toegang tot kwaliteitsbehandeling en wordt vaak door de staat verwaarloosd. Als gevolg hiervan gebruiken ze klinieken met veel slechtere omstandigheden, wat natuurlijk leidt tot hogere sterftecijfers. Volgens de studie gepubliceerd in Health Affairs in 2017, zijn de VS de wereldleider op het gebied van ongelijkheid op gezondheidsgebied . In 2018 had 9,7% van de Afro-Amerikanen geen ziektekostenverzekering (voor blanken is dit slechts ongeveer 5%). Afro-Amerikanen waren eerder gedekt door een door de werkgever gesponsorde of particuliere ziektekostenverzekering – volgens een rapport van de Century Foundation .
De zuidelijke staten hebben de grootste populatie Afro-Amerikanen, maar dit zijn dezelfde staten die de Medicaid-regering niet hebben uitgebreid in overeenstemming met de Affordable Care Act (ACA, Obamacare). “In staten die Medicaid niet hebben uitgebreid onder de Affordable Care Act (ACA), vallen Afro-Amerikanen en andere gekleurde mensen hoogstwaarschijnlijk binnen een dekkingstekort, wat betekent dat ze te veel verdienen om in aanmerking te komen voor het traditionele Medicaid-programma, maar niet genoeg om in aanmerking te komen voor premiekredietkortingen in het kader van marktplaatsplannen ” , besluit het rapport. Zoals opgemerkt door CNBC, moeten degenen die wel met coronavirus naar het ziekenhuis gaan, zich voorbereiden om $ 42.486 tot $ 74.310 te betalen als ze geen ziektekostenverzekering hebben of als hun verzekeringsmaatschappij besluit dat de gezondheidszorg die ze hebben ontvangen niet is opgenomen in de lijst met diensten die door hun verzekering worden gedekt . Onnodig te zeggen dat Afro-Amerikanen het minst beschermd zijn onder dit systeem. Velen kunnen het zich gewoon niet veroorloven om voor de behandeling te betalen.
Het blijkt echter dat zelfs als ze het geld hebben, ze nog steeds slechter worden behandeld. In 2005 bracht het Institute of Medicine, een Amerikaanse non-profitorganisatie, een rapport uit waarin werd benadrukt hoe “raciale en etnische minderheden gezondheidszorg van mindere kwaliteit krijgen dan blanke mensen, zelfs wanneer de verzekeringsstatus, het inkomen, de leeftijd en de ernst van de aandoeningen vergelijkbaar zijn” . ‘ Het verschil valt direct rond raciale verschillen.
Een raciale tijdbom
Dr. Camara Jones, een huisarts, epidemioloog en gastbezoeker aan de Harvard University, vertelde de site ProPublica : “COVID ontmaskert gewoon de diepe desinvestering in onze gemeenschappen, de historische onrechtvaardigheid en de impact van residentiële segregatie. Racisme is de oorzaak. ‘ Charles M. Blow, een opinieschrijver voor de New York Times, zegt dat Amerikanen “mogelijk wachten op een raciale tijdbom om met deze ziekte te exploderen.” Hij merkt op dat het coronavirus de Amerikaanse staten waar het grootste deel van de zwarte bevolking nog leeft, ernstig kan treffen. Ondertussen is de situatie voor Afro-Amerikanen in sommige opzichten zelfs erger dan voor degenen die nog op het Afrikaanse continent wonen! Ironisch genoeg hebben zwarte mensen in de rijkste staat ter wereld meer kans ziek te worden en te sterven aan het coronavirus dan in arme Afrikaanse landen. De belangrijkste reden hiervoor is de hoge bevolkingsdichtheid van het land – Afro-Amerikanen leven voornamelijk in steden en hebben een hogere mediane leeftijd (de bevolking van Afrikaanse landen is meestal jong, terwijl de gemiddelde leeftijd van Afro-Amerikanen 38 jaar is).
Ten slotte hebben veel Afrikaanse landen, althans sommige, ervaring en infrastructuur om pandemieën aan te pakken. In de Verenigde Staten is dit zeker niet het geval. Ten slotte worden zwarte mensen in de meeste Afrikaanse landen niet behandeld als tweederangs burgers.
De regering verbergt de waarheid
Tegelijkertijd, zoals Ibram X. Kendi van het Antiracist Research and Policy Center van de American University opmerkt, onthult de Amerikaanse staat niet veel informatie over de raciale afbraak van coronaviruspatiënten: “De informatiesite van de Centers for Disease Control and Prevention bevat geen raciale gegevens aanbieden. Evenmin de Johns Hopkins University-database die wordt gebruikt door CNN, de telling van The New York Times, noch het COVID Tracking Project. Er zijn maar weinig staten, gemeenten of privélaboratoria die hun gegevens per ras vrijgeven. ” De Amerikaanse senator Elizabeth Warren en vertegenwoordiger Ayanna Pressley riepen de regering van president Trump op om raciale kwesties in verband met de nieuwe coronaviruspandemie aan te pakken. De administratie heeft de relevante gegevens echter nog steeds niet aan het publiek verstrekt en zal dit waarschijnlijk ook niet doen.
Het is niet moeilijk om aan te nemen dat de Amerikaanse autoriteiten bang zijn voor de politieke gevolgen van de openbaarmaking van dergelijke informatie, inclusief mogelijke onrust. Het publiek moet echter goed op het probleem letten, niet alleen omdat zwarte levens ertoe doen, maar ook omdat het probleem niet kan worden beheerst als het slechts onder één deel van de bevolking wordt behandeld.
Nu de VS het epicentrum van de Coronavirus-epidemie is geworden, heeft dit probleem betrekking op het leven en de dood van honderdduizenden, zo niet miljoenen Afro-Amerikanen. Het onevenredige aantal zwarte mensen dat door het coronavirus wordt getroffen, heeft een binnenlandse en internationale dimensie. Het toont aan dat de Amerikaanse samenleving racistisch is en blijft. De VS hebben niet het recht om van andere landen te eisen dat zij de mensenrechten eerbiedigen of hun behandeling van bepaalde etnische minderheden te verbeteren totdat zij in staat zijn om hun eigen racistische beleid op te geven.