Cash … lacht ons uiteindelijk gewoon uit?
Betalen zonder contact betekent ook dat er geen ziektekiemen van het geld worden opgevangen. Aan de andere kant, je wordt volledig vervolgd in elektronische woestijnen, waar geen enkele menselijke ziel ooit eerder heeft gereisd. Het gerommel over een denkbare afschaffing van het geld, waar wordt langzaam maar zeker steeds duidelijker hoorbaar – in ieder geval in Duitsland, waar men traditioneel denkt en handelt.
Parallel aan deze gemoedstoestand, die is vastgesteld in enquêtes, worden krachtige aanbieders van betalingsdiensten via het web steeds meer in de praktijk gebracht. Ondanks alle tegenslagen, mede door smaad en speculatie, weerspiegelt het op de Dax genoemde Wirecard-aandeel de vooruitgang van het internationale betalingsverkeerssysteem in de richting van datalijnen: men kan ervan uitgaan dat zelfs bij Wirecard in Aschheim bij München niet elke medewerker van een hooggekwalificeerd team precies weet wat collega’s van een andere afdeling van plan zijn, tot aan het moment dat het businessmodel zeer virtueel is en alleen maar geassocieerd wordt met het echte en denkbare in sommige docking stations.
Wat helemaal geen schade hoeft te zijn. Conventionele banken met vaste vestigingen en een juridische afdeling zo groot als een huis vechten duidelijk voor hun bedrijf en hebben moeite om het hoofd koel te houden. In Scandinavië bijvoorbeeld verdwijnt het geld uit het leven, de geldautomaten zijn niet leeg, maar worden grotendeels genegeerd, temidden van een samenleving die zelfs kerkelijke collecties en donaties voor daklozen op straat met behulp van kaarten en codes beheert. Bijna geen enkele winkel is verplicht of zelfs maar in staat om biljetten en munten te accepteren; in Duitsland is een eerste dergelijke vestiging, een café in Berlijn, nog steeds de moeite van het lezen waard, met meerdere kolommen.
Het “No-Cash-Café” wordt dus niet langer vuil van de handen, en dankzij ontwikkelingen als Google Pay of Apple Pay is zelfs een fysieke creditcard niet meer nodig om het te laten zien. De ontwikkeling is zo snel gegaan dat het Duitse verzet binnenkort overbodig zal zijn. En in de geest van de banken, die overigens een ondankbare en dure taak hebben met de aanschaf, bewaring en distributie van contant geld, waar ze zich maar al te graag van zouden willen ontdoen. Dankzij de concurrentie van opkomende Fintech-bedrijven worden contante betalingstransacties voor alle betrokkenen steeds goedkoper en goedkoper.
Terwijl Paypal al bijna een dinosaurus onder de online diensten is, in eerste instantie opgroeiend als een dochteronderneming van eBay, hebben bedrijven zoals Xendpay nog steeds een rijke toekomst voor zich – al was het maar omdat ze internationale overschrijvingen aanbieden tegen een vergoeding die elke concurrent achter zich laat. Een zeker succesvolle truc is dat Xendpay zijn klanten alleen een transactievergoeding voorstelt die als eerlijk wordt ervaren – de klant kan dit bepalen. Gezien de prohibitieve kosten die banken aanrekenen voor een niet-EU-overschrijving, is al het andere vrijwel goedkoop.
En geldmakelaars zoals Western Union verdienen eigenlijk alleen geld van degenen die noch een rekening noch een schone lei hebben en er prinselijk voor worden betaald. Er wordt echter nog steeds gediscussieerd over de vrees dat de bankwereld en vooral de belastingdienst volledige controle willen krijgen door het contante betalingsverkeer aan banden te leggen; een verklaring van de ECB over de afschaffing van het 500-eurobiljet was destijds dat alleen criminelen, zwartwerkers en belastingontduikers het nodig hadden. Dat zou betekenen Contant geld lacht….. aan het eind van de dag lacht het ons alleen maar uit? Zeker niet helemaal verkeerd, maar in dit land wil de gewone burger ook beslissen wat hij denkt dat goed is als het gaat om de betaling. De vraag rijst niet voor aandelenkopers, maar er zijn geen klachten gehoord over de niet-contante uitbetaling van dividenden.