Laten we aannemen dat een blanke Duitser een gekleurde jongen voor een inkomende ICE zou hebben geduwd om hem op een gerichte manier te doden – de kwaliteitsmedia zouden zich onmiddellijk wenden tot het uitbuiten van deze schijnbaar racistisch gemotiveerde daad in de media.
De blanke Duitser zou ook geprobeerd hebben om zijn (gekleurde) moeder en een 78-jarige (gekleurde) oudere te vermoorden. Racisme! Het vonnis was al voor het begin van het proces aangekondigd door de reguliere media. Bij de wrede en willekeurige stationsmoorden op Voerde (NRW) en Frankfurt daarentegen stelt niemand de vraag naar een mogelijk racistisch motief voor de buitenlandse daders.
Racisme verwijst over het algemeen naar een “overtuiging of ideologie volgens welke mensen worden gecategoriseerd en beoordeeld als een zogenaamd ‘ras’ op basis van minder uiterlijke kenmerken” zoals huidskleur, taal of culturele kenmerken, zoals Wikipedia beschrijft. Vanuit het perspectief van deze definitie kunnen we kijken naar de recente rellen van migrantenbendes in openluchtzwembaden in de Republiek: Buitenlandse daders, Duitse slachtoffers, een duidelijk geval van racistisch geweld. Dit was ook het geval met de rellen van de migrantenbendes op het Saarlouis stadsfestival, die zo massaal waren dat de politie moest capituleren en zich moest terugtrekken ondanks de toename van het aantal operationele eenheden (OpE).
Volgens de definitie waren dit dus raciale rellen. En de golf van meisjesmoorden die het land regelmatig door elkaar schudt en aanwakkert, heeft ook deze modus operandi. De steden Freiburg, Kandel en Flensburg zijn voorbeelden van barbaarse moorden op jonge vrouwen door “vluchtelingen” – meisjes zoals de 19-jarige Maria L., de 15-jarige Mia en de 17-jarige Mireille, die allemaal door Afghaanse immigranten zijn vermoord. En ook de Keulse seksmaffia, waarin een horde van maximaal 1500 Noord-Afrikaanse moslimmannen meer dan 600 voornamelijk Duitse vrouwen seksueel aanviel en verkrachtte, worden al deze daden letterlijk gedwongen om in een racistische context te worden bekeken.
Zijn geweld en misdaad tegen “ongelovigen” gerechtvaardigd door de Islam naast terrorisme?
Het is precies deze vraag die de auteur heeft onderzocht in zijn onlangs verschenen boek Security Risk Islam: Crime, Violence and Terror – How Islam threatens our country. Met het oog op de huidige, serieuze daden wordt het islamdebat opnieuw aangewakkerd, hoewel het onderwerp in de media grotendeels taboe is. We stellen ons daarom de volgende vragen: Leidt een islamitische socialisatie van criminelen tot een brutalisatie bij het plegen van misdaden tegen “ongelovigen”? Vinden de daders een rechtvaardiging voor hun misdaden in de islam? Zijn “ongelovige” slachtoffers die voorheen ontmenselijkt waren als “honden” en “varkens” om het daaropvolgende gebruik van geweld in de Islam te rechtvaardigen?
In veel gevallen zouden we dus een islamitisch-racistisch motief hebben. Voor veel moslims vertegenwoordigt de islam veel meer dan één religie – zoals de protestantse of katholieke leer – maar verdeelt mensen in hoogwaardige moslims en minderwaardige “ongelovigen”, die bestreden moeten worden, en voert daarmee een radicale scheiding van de samenleving uit.
Deze haat tegen Joden, christenen, “ongelovigen” en westerse gewoontes is de voedingsbodem voor terreur, geweld en dus criminaliteit. Hoezeer een islamitisch gemotiveerde misdaad in Duitsland zich nu al aan het ontwikkelen is, wordt uitvoerig gedocumenteerd in het boek Security Risk Islam. Zo wordt een zeer explosieve menigte, die altijd dezelfde kenmerken heeft, overspoeld door de ongecontroleerde moslimmassa-immigratie op de Duitse straten: Hij is jong, mannelijk, moslim, gewelddadig, werkloos en uitzichtloos, en zijn giftige mix van islamitische socialisatie en overdreven eergevoel en manie voor mannelijkheid wordt ontaard in gewelddadige excessen. Voorbeelden hiervan zijn het brute bendegeweld tegen inheemse, “ongelovige” burgers, groepsverkrachtingen en meisjesmoorden. Bij de geringste gelegenheid wordt het mes getrokken en zonder scrupules gebruikt.
De golf van misdaden van moslimimmigranten in het land wordt vaak gebagatelliseerd of zelfs volledig ontkend door politici en de media. Zodra de publieke verontwaardiging te groot wordt, worden de incidenten vaak gebagatelliseerd en gearchiveerd als “individuele gevallen” of “relatiehandelingen”. Als deze mechanismen niet werken, wordt de buitenlandse moslimdader op afstand gediagnosticeerd als “geestesziek”. Racisme lijkt slechts als een eenrichtingsverkeer te bestaan onder de opinieleiders in de redacties van de republiek.
Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.
Steun SDB via PayPal veilig en simpel.