In de nieuwste aflevering van zijn podcast – of eigenlijk: zijn videocast – gaat Yernaz Ramautarsing los op zowel mensen die de Hongaarse premier Viktor Orbán gepassioneerd verdedigen én op de Hongarijehaters die net doen alsof homoseksuelen in dat land in elkaar worden geslagen als ze even naar de supermarkt gaat. “Ik neem afstand van beide kampen,” aldus Yernaz.
Als Objectivist (een libertarische aanhanger van het gedachtegoed van Ayn Rand) staat Yernaz Ramautarsing altijd pal voor individuele vrijheid. Hij wil zo weinig mogelijk overheid, en zoveel mogelijk vrijheid voor mensen om te leven op de manier die zij wensen. Daarom staat hij wat betreft het debat over de nieuwe wetgeving in Hongarije – waarover de woede volstrekt ongepast en zelfs achterlijk is, mijn inziens dan – interessant genoeg in het midden.
Want, zegt Yernaz, hij heeft heel weinig waardering voor Viktor Orbán, de Hongaarse leider. “Als ik ergens een hekel aan heb,” aldus Yernaz, “dan zijn het rechtse mensen die heulen met types als Poetin en types als Orbán. En hoewel ik Orbán niet zo erg inschat als Poetin op dit moment qua dictator zijn, zie ik wel dat deze wetgeving en het gedachtegoed in Oost-Europa dat door sommige mensen zo wordt aanbeden aan de rechterkant toeneemt in populariteit. En daar stoor ik me enorm aan.”
Maar in het Westen hebben we bepaalde problemen die ze in Oost-Europa niet hebben, en dat komt door de cultuur én het beleid daar. “Denk aan vluchtelingen, de multiculturele samenleving… de invloed van de islam… ik erken dat allemaal. Ik kén Oost-Europa ook redelijk goed, mijn broer woont in Polen, ik heb zelf een half jaar in Tsjechië gewoond. Ik snap dat je kunt zeggen, op die punten doen zij het beter.”
Zo, die kunnen de Hongarije-haters in hun achterwerkje steken.
Maar hij was nog niet klaar. Want Yernaz had ook een boodschap voor mensen die precies het tegenstelde denken dan de haters. “Maar het idee om de samenlevingen daar op een manier te verheerlijken en te pretenderen dat zij het zoveel beter weten dan wij, daar ga ik niet in mee. Ik verkies altijd meer vrijheid boven minder vrijheid.”
Dus, wat is er hier dan eigenlijk aan de hand met de wetgeving die ervoor heeft gezorgd dat Rutte en zijn maatjes huilend een top-ontmoetingen hadden? Nou, legt Yernaz uit, eigenlijk draait het puur en alleen om een verschil van mening over hoe we kinderen in aanraking laten komen met begrippen als seksualiteit. “Dat wil zeggen, de partij van Orbán gelooft dat je daarmee moet wachten tot na je achttiende vanuit staatstelevisie, en dat het heel erg aan ouders ligt hoe ze dat willen invullen.”
Wat dat laatste betreft vindt Yernaz het helemaal niet gek om ouders daarin de aanvoerdersrol te geven. Want, stelt hij, “ik vind dat je kan zeggen, ‘ik weet niet of het zo verstandig is om Spuiten & Slikken te laten zien aan tienjarigen. Ik vind dat niet een homofoob standpunt, ik vind dat een heel legitiem standpunt waar we het over oneens kunnen zijn, zonder dat één van ons tweeën dan kwaadaardig is of homofoob of de rechten van een ander wil schenden.”
Maar nu komt het: het grote probleem van Yernaz met de wet – inhoudelijk dus, niet met het gezeur dat linkse Deugers ervan maken – is dat het om staatstelevisie gaat, waardoor er in zijn ogen automatisch sprake is van dwang. “Op het moment dat overheden gaan dicteren wat er wel of niet op tv mag verschijnen zal je altijd een dwang hebben van degene die dat bepaalt.”
Álle belastingbetalers worden gedwongen daarvoor te betalen, of ze dat nou willen of niet. “Dus de essentie van het issue zou moeten zijn: wat is de rol van de overheid? Wat mag de overheid bepalen als het gaat over de inhoud van televisie? En wat heeft de overheid te zeggen over de seksuele opvoeding van kinderen?” Oh, en als je dan zegt dat iets specifieks “homofoobs” is, bewijs dat dan. Roep het niet zomaar, nee, toon aan: hier en hier is er sprake van extreme discriminatie en het zaaien van haat.
Het zal niemand verbazen dat ik het niet helemaal eens ben met Yernaz. Al eerder heb ik duidelijk gemaakt aan welke kant van het debat ík sta. En het belangrijkste voor mij is: het is aan Hongaren om dit te besluiten, niet aan ons. Want Yernaz heeft het wel over de beperking van de macht – heel mooi – van de staat, maar internationaal zou dat nóg meer moeten gelden. Het is niet aan een Hongaarse leider om Hongaarse burgers de wet voor te schrijven… maar het is allemaal niet aan een Néderlandse premier om dat te doen!
Afijn, een prima verhaal van Yernaz, dat dit probleem op een manier bespreekt die ik nog niet gezien heb. Namelijk door het – niet schrikken – over de inhoud te hebben. Daarom is het tóch een waardevolle bijdrage, ondanks de overduidelijke afkeer die hij voelt voor Orbán.
Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.
Steun SDB via PayPal veilig en simpel.