Ilhan Omar en Alexandria Ocasio-Cortez worden meer en meer zichtbaar als de ‘hoofden’ van de Amerikaanse democraat in plaats van de ‘extremistische uitschieters’ die ze pas vier jaar geleden zouden zijn geweest. Samen brengen deze twee radicale dames het hele lichaam van Democraten regelrecht onder controle van Spreker Pelosi en in zeer vreemde beleidsstandpunten.
In de vroege ochtenduren van vrijdag 8 maart (overigens Internationale Vrouwendag) publiceerde Fox News een nieuw bericht waarin werd gemeld dat Ilhan Omar, de Somalisch-Amerikaanse vertegenwoordiger uit Minnesota, lijkt door te dringen in haar beleidsvisie over Israël :
De Amerikaanse afgevaardigde Ilhan Omar, D-Minn ., Was blijkbaar onbewogen donderdag door Meghan McCain’s betraande opmerkingen over haar op “The View.”
McCain was emotioneel geworden tijdens de ABC-talkshow en besprak de recente kritiek van Omar op Israël en zijn aanhangers. Ze zei dat de opmerkingen van Omar schadelijk waren voor veel van haar Joodse vrienden.
“Het is erg gevaarlijk, erg gevaarlijk”, voegde McCain eraan toe, “en ik denk dat we collectief als Amerikanen aan beide kanten, wat Ilhan Omar zegt, me heel beangstigend vinden. Het is heel eng voor veel mensen en ik denk niet dat je Joods moet zijn om dat te herkennen. “
Maar in plaats van rechtstreeks op McCain te reageren, retourneerde Omar een bericht waarin McCain werd bekritiseerd vanwege ‘faux outrage’ en verwees naar eerdere verklaringen die waren toegeschreven aan de overleden vader van McCain, de Amerikaanse senator John McCain, R-Ariz., Die afgelopen augustus op 81-jarige leeftijd stierf.
“Meghan’s overleden vader zong letterlijk ‘bomb bomb bomb Iran’ en drong erop aan zijn Vietnamese ontvoerders te noemen als ‘g-k’s’,” las de post van Medhi Hasan, een columnist van “Intercept” en Al Jazeera host. “Hij gaf ook, om niet te vergeten, de wereld Sarah Palin. Dus een beetje minder faux verontwaardiging over een ex-vluchteling-bleek-eerstejaars-vertegenwoordiger pls. “
Omar’s retweet werd door veel van haar volgers geprezen als een teken dat de eerstejaars congresvrouw ‘opkwam tegen het establishment’. Maar de retweet trok ook meer negatieve aandacht naar de in Somalië geboren wetgever, slechts enkele uren nadat het Amerikaanse Huis voor een anti-haatoplossing die aanvankelijk was geïnspireerd door de Minnesota Democraat.
Die “anti-haat” resolutie is een ander voorbeeld van de steeds radicaler wordende aard van de Democratische Partij, terwijl ze proberen hun seculiere humanistische ideologie te volgen tot aan de niet-inspirerende conclusie. Deze resolutie, die we de afgelopen dagen hebben gevolgd , is ontstaan.
Interessant genoeg, maar ook voorspelbaar, werd de resolutie in de eerste presentatie te “smal” geacht, omdat het alleen toespraak tegen het Joodse volk specificeerde als “veroordeeld.” Het werd uitgebreid met moslims.
Het is ook interessant, maar voorspelbaar, dat de resolutie zeker niets heeft gedaan om christenen te beschermen tegen elke vorm van onverdraagzaamheid.
Een nieuw gepubliceerde opiniestuk , ook van Capri S Cafaro, een medewerker van Fox News, lijkt de liberale regel te volgen, maar ook de algemeen gehouden Amerikaanse beleidsregel , die opmerkt dat Israël altijd door de Verenigde Staten is gesteund en gesteund moet blijven. Hier is een deel van dat stuk, met accenten toegevoegd:
Ondersteuning voor Israël is nooit een democratisch of republikeins beleid geweest – het is altijd een geaccepteerd Amerikaans beleid geweest. Het lijkt mij dat het leiderschap van het Huis, samen met vele veteraan democratische leden, de conventionele steun van de caucus aan Israël opnieuw wil bevestigen.
Nieuwere en meer progressieve leden lijken echter terug te duwen op het nemen van officiële actie tegen Omar. De democraten van het Huis moeten voorbijgaan aan deze controverse en zich opnieuw concentreren op het belangrijke werk van het Amerikaanse volk. Om dit te doen, moet leiderschap een aantal beslissende stappen zetten, en snel.
Naar mijn mening moet Spreker Pelosi Omar verwijderen uit de commissie Buitenlandse zaken van het Huis. Ze zou dan een resolutie op de vloer moeten plaatsen die antisemitische opmerkingen veroordeelt en Rep. Omar op naam roept, net zoals in het geval van de Republikeinse Steve King. Maar Pelosi besloot om een andere aanpak te kiezen. In plaats daarvan koos ze ervoor om door te gaan met een resolutie van zeven pagina’s waarin haat en onverdraagzaamheid tegen een groot aantal minderheidsgroepen werd veroordeeld …
Als voormalig wetgevingsleider op staatsniveau, weet ik hoe moeilijk het kan zijn om te proberen een caucus verenigd te houden. Ik denk dat deze generieke resolutie een poging van House Leadership was om de vrede binnen de verdeelde Democratische familie te bewaren, terwijl tegelijkertijd geprobeerd werd om tegelijkertijd de echte kwestie te erkennen die aan de basis lag van deze resolutie.
De impuls was een reeks antisemitische opmerkingen gemaakt door Rep. Omar die al helemaal teruggaat tot 2012. Dit soort opmerkingen zijn naar voren gekomen als een patroon voor Omar, net zoals dwaze opmerkingen zijn geïdentificeerd als een patroon voor Rep. Steve King bijna twintig jaar in zijn openbare carrière. Er is geen plaats voor onverdraagzaamheid en hatelijke uitspraken over welke groep dan ook …
Zoals we echter hebben opgemerkt in onze eerdere stukken, zijn de recente opmerkingen van Ilhan Omar op zichzelf niet racistisch. Het zijn gewoon sterke kritieken op de macht van de pro-Israël lobby in de Verenigde Staten, en deze kwestie heeft niets te maken met Joodse identiteit of vooroordelen. Gezien de reeks uiterst slechte beleidsbeslissingen tijdens de laatste paar presidentiële en congresvoorwaarden, kan Omar de “verkeerde” persoon zijn die de “juiste” vraag stelt.
Zij is de ‘verkeerde’ persoon omdat haar afstemming op de islam voelbaar is. De constante hoofdbedekking die ze draagt, geeft een sterk signaal af dat ze serieus is over haar identiteit. Eerlijk gezegd heeft ze hier een voordeel ten opzichte van Amerikaanse politieke politici die er de voorkeur aan geven om flagrant of ‘midden in de straat’ te lijken om te bewijzen dat ze relevant zijn voor alle Amerikanen.
Het gevaarlijke aan deze resolutie is wat het niet direct aanpakt voor bescherming. Terwijl het maken van twee of drie zeer vage verwijzingen naar rooms-katholicisme of andere christelijke bekentenissen, is de hoofdlijn van het document aldus weergegeven:
Terwijl blanke supremacists in de Verenigde Staten bigotry en bewapende haat voor politiek gewin hebben uitgebuit en blijven gebruiken, gericht op traditioneel vervolgde volkeren, waaronder Afro-Amerikanen, Latino’s, indianen, Aziatische Amerikanen en Pacific Islanders en andere mensen van kleur, joden, moslims, Hindoes, Sikhs, de LGBTQ-gemeenschap, immigranten en anderen met verbale aanvallen, ophitsing en geweld;
Dit is allemaal juist en goed dat zulke mensen geen geweld verdienen dat hen is aangedaan vanwege hun bestaan . Echter, Jack Phillips, de Colorado Christian taart chef-kok, die tot nu toe heeft geleden twee ernstig invaliderende juridische en financiële aanvallen op zijn bedrijf voor zijn weigering om deel te nemen aan acties die hij gelooft dat een belediging tegen God zijn, en mensen zoals hij, wit, Christian conservatieve en pro-familie en pro-traditionele waarden, vreemd genoeg niet op deze lijst staan, en ze worden nergens in dit document waardig geacht.
Voor liberalen is het christendom een probleem. Hoewel het waar is dat kerken zijn aangevallen door extremisten, zoals in Charleston, South Carolina, waar negen aanbidders tijdens een dienst werden gedood, waren de klemtonen van de activist zelf en die van het politieke establishment dat het probleem hier haat tegen Afrikanen was -Amerikanen – neé zwarten, die waarschijnlijk volgens de liberalen het gewoon te stom en onverlicht zijn om niet christen te zijn, zoals de elite dat wel zijn.
Houd uw christendom in uw kerk , is president Obama toegeschreven aan dat gezegd, waaruit blijkt dat de houding liberalen hebben tegenover degenen die echt zijn gewone mensen is een van minachting.
Deze resolutie ziet er goed en vriendelijk uit op het oppervlak. En zoals we verwachtten, ging het voorbij met een zeer ruime marge, simpelweg omdat het er goed en aardig en zelfs moreel uitziet. Maar het is niet.
Geweld tegen een persoon of groep gebaseerd op identiteit is verkeerd, omdat de eerste identiteit is dat we allemaal mensen zijn. Maar Martin Luther King heeft zijn woorden ten onrechte gekaapt en de inhoud van het personage van een persoon wordt nooit overwogen door de extremisten die gewelddadig zijn, noch de Democraten die hen onbewust beschermen door hun voortdurende afkeuring van het normale.
