Amerika : De naderende storm

De crisis van de Amerikaanse nationale macht is begonnen. De Amerikaanse economie  kantelt en de westerse  financiële markten  raken stilletjes  in paniek . Onder druk van stijgende rentetarieven verliezen door hypotheken gedekte waardepapieren en Amerikaanse Treasuries hun waarde. De spreekwoordelijke ‘ vibes ‘ van de markt – gevoelens, emoties, overtuigingen en psychologische neigingen – suggereren dat er een donkere wending aan de gang is in de Amerikaanse economie.

De Amerikaanse nationale macht wordt evenzeer afgemeten aan het Amerikaanse militaire vermogen als aan het economische potentieel en de prestaties. Het groeiende besef dat de Amerikaanse en  Europese militair-industriële capaciteit de Oekraïense vraag naar   munitie  en uitrusting  niet kan bijhouden,  is een onheilspellend signaal om af te geven tijdens een proxy-oorlog waarvan Washington volhoudt dat zijn Oekraïense surrogaat aan het winnen is.

Ruslands enorme arsenaal aan artilleriesystemen, waaronder raketten, raketten en drones die zijn gekoppeld aan bewakingsplatforms,  veranderde Oekraïense soldaten die vochten  om de noordelijke rand van de Donbas te behouden, in pop-updoelen. Hoeveel  Oekraïense soldaten zijn omgekomen  , is niet bekend, maar  volgens een recente schatting  zijn tussen de 150.000 en 200.000 Oekraïners gesneuveld sinds het begin van de oorlog, terwijl  een andere  schatting ongeveer 250.000.

Gezien  de flagrante zwakte van  de grond-, lucht- en luchtverdedigingstroepen van de NAVO-leden, zou een ongewenste oorlog met Rusland gemakkelijk honderdduizenden  Russische troepen naar de Poolse grens , de oostgrens van de NAVO, kunnen brengen. Dit is niet een resultaat dat Washington zijn Europese bondgenoten beloofde, maar het is nu een reële mogelijkheid.

In tegenstelling tot de verstarde en ideologisch gedreven buitenlandse beleidsvorming en uitvoering van de Sovjet-Unie,  heeft het hedendaagse Rusland vakkundig  steun voor zijn zaak gecultiveerd in Latijns-Amerika, Afrika, het Midden-Oosten en Zuid-Azië. Het feit dat de economische sancties van het Westen  de Amerikaanse en Europese economieën schade toebrachten  terwijl de Russische roebel een van de sterkste valuta’s van het internationale systeem werd, heeft Washington’s wereldwijde positie nauwelijks verbeterd.

Het beleid van Biden om de NAVO met geweld naar de grenzen van Rusland te duwen, zorgde voor een sterke gemeenschappelijke veiligheids- en handelsbelangen tussen Moskou en Peking, die strategische partners in Zuid-Azië, zoals India, en partners zoals Brazilië in Latijns-Amerika aantrekt. De wereldwijde economische implicaties voor de  opkomende Russisch-Chinese as  en hun geplande industriële revolutie voor zo’n 3,9 miljard mensen in de Shanghai Cooperation Organization (SCO) zijn ingrijpend.

Binnen presidentiële administraties zijn er altijd concurrerende facties die er bij de president op aandringen een bepaalde handelwijze te volgen. Waarnemers van buitenaf weten zelden met zekerheid welke factie de meeste invloed uitoefent, maar er zijn figuren in de regering-Biden die een afslag zoeken van betrokkenheid bij Oekraïne. Zelfs  staatssecretaris Antony Blinken, een fanatieke aanhanger  van de proxy-oorlog met Moskou, erkent dat de eis van de Oekraïense president Volodymyr Zelensky dat het Westen hem helpt de Krim te heroveren, een rode lijn is voor Poetin die zou kunnen leiden tot een dramatische escalatie vanuit Moskou.

Terugkomen op de kwaadaardige en idiote eisen van de regering-Biden voor een vernederende Russische terugtrekking uit Oost-Oekraïne voordat vredesbesprekingen kunnen plaatsvinden, is een stap die Washington weigert te nemen. Toch moet het genomen worden. Hoe hoger  de rentetarieven stijgen en hoe meer Washington in binnen- en buitenland uitgeeft  om de oorlog  in Oekraïne voort te zetten, hoe dichter de Amerikaanse samenleving naar interne politieke en sociale onrust evolueert. Dit zijn  gevaarlijke omstandigheden  voor elke republiek.

Amerikanen zijn niet gek. Ze weten dat leden van het Congres  op flagrante wijze aandelen verhandelen  op basis van voorkennis, waardoor belangenconflicten ontstaan ​​die de meeste burgers in de gevangenis zouden doen belanden. Ze weten ook dat Washington hen sinds 1965 heeft geleid tot een reeks mislukte militaire interventies die de  Amerikaanse  politieke, economische en militaire macht ernstig hebben verzwakt.

Veel te veel Amerikanen geloven dat ze sinds 21 januari 2021 geen echt nationaal leiderschap hebben gehad. Het wordt hoog tijd dat de regering-Biden een afslag vindt die is ontworpen om Washington, DC, te bevrijden van zijn proxy Oekraïense oorlog tegen Rusland. Het zal niet makkelijk zijn. Liberaal internationalisme of, in zijn moderne gedaante, ‘moraliserend globalisme’, maakt voorzichtige diplomatie moeilijk, maar dit is het moment. In Oost-Europa zorgen de lenteregens voor zowel Russische als Oekraïense grondtroepen voor  een zee van modder dat de beweging ernstig belemmert. Maar het Russische opperbevel bereidt zich voor om ervoor te zorgen dat wanneer de grond opdroogt en de Russische grondtroepen aanvallen, de operaties tot een ondubbelzinnige beslissing zullen komen, waardoor het duidelijk wordt dat Washington en zijn aanhangers geen kans hebben om het stervende regime in Kiev te redden. Vanaf dat moment zullen de onderhandelingen uiterst moeilijk, zo niet onmogelijk zijn.