Afgelopen weekend werden in Saoedi Arabië in één grote show 37 mensen onthoofd. Het gros Shiieten die door het regime schuldig waren bevonden aan terreur. Twee onthoofde lichaam werden daarnaast ook nog aan het kruis genageld. Ondertussen zitten er twee jonge Saoedische vrouwen vast in Georgië, die hoopten in ons land onderdak te vinden. Ze zijn bang dat ze in eigen land gedood zullen worden door hun vader en broers als ze worden teruggestuurd. Het komt mij voor dat de meeste Nederlanders niet blij worden van dat soort ‘partners‘ in de diverse oorlogen waar ons land direct, of indirect bij betrokken is.
Saudi executions today target 32 Shia out of the 37 executed, according to activist and colleague Dr Fuad Ibrahim https://t.co/AcERQwh4sc
— Madawi Al-Rasheed (@MadawiDr) April 23, 2019
Nou ben ik zelf nog van de generatie die de ‘autoloze zondagen‘ heeft meegemaakt, toen de benzine ‘op de bon‘ was. Tussen 4 november 1973 en 6 januari 1974 mocht er, op last van premier Joop den Uyl, niet gereden worden op zondag, omdat de Saoedi’s de oliekraan dichtdraaiden. De directe aanleiding was de actieve steun die Nederland, samen met de Verenigde Staten, bood aan Israël tijdens de ‘Jom Kipoer‘-oorlog. Syrische en Egyptische troepen vielen Israël aan om grondgebied te heroveren dat ze bij de ‘Zesdaagse‘ oorlog kwijt waren geraakt. Die ‘Zesdaagse‘, in 1967, was een Israëlisch initiatief waar Israël ruime gebiedsuitbreiding aan overhield.
De ‘Zesdaagse‘ was de opvolger van de ‘Suez-oorlog‘, eveneens een Israëlische agressieoorlog, samen met het Verenigde Koninkrijk en Frankrijk, in 1956. Roosevelt was niet gecharmeerd van die poging om Egypte de controle over het Suez-kanaal te ontfutselen, maar in 1967 was de ‘Democraat‘ Johnson, die van de oorlog in Vietnam, wel gecharmeerd van wat Israël de Verenigde Staten te bieden had. Zozeer zelfs, dat hij door de vingers zag dat Israël een onbewapend Amerikaans ‘signal-intelligence‘-schip, dat de ontwikkelingen in de regio in de gaten hield, op een haar na de grond in boorde. Sterker nog, hij gebruikte dat incident om het anti-Arabische sentiment in de Verenigde Staten vleugels te geven. En de rest is historie.
Israël viel daarna nog een keer Libanon binnen, hield er flink huis, en er waren de eindeloze conflicten in de ‘Palestijnse gebieden‘, op de ‘Westbank‘ en in ‘Gaza‘. Wereldwijd waren er sinds het uitroepen van de staat Israël tal van aanslagen tegen Joodse doelen, en gericht tegen landen die Israël steunden. Meer in het bijzonder de Verenigde Staten. Geld voor dergelijke terreuracties kwam uit de ‘oliestaten‘, en meer in het bijzonder Saoedi Arabië. Maar op de één of andere wijze zijn de Saoedi’s en Israël tegenwoordig dikke maatjes. Een curieuze wending.
Voor een deel verklaart het waarom er in het ‘westen’ weinig behoefte is aan het zoeken van de confrontatie met Saoedi Arabië, want voor je het weet speel je jezelf in de kijker als ‘anti-semiet‘. En de tweede reden is natuurlijk de olie.
Mijn punt is, dat het in het ‘westen‘ niet gaat over ‘mensenrechten‘. Dat is ‘Gefundenes Fressen‘. Politici hebben een excuus nodig om landen om te woelen, en dan komen ze onveranderlijk aanzetten met ‘mensenrechten‘. Wat mij daaraan ergert, is niet dat die politici ‘mensenrechten‘ hoog in het vaandel hebben staan, maar dat ze het op zo’n doortrapte wijze gebruiken om er hun achterwerk mee af te vegen. Niks mis met het vragen om respect voor ‘mensenrechten‘. Maar blijf uit mijn buurt als je probeert mij te verkopen dat Gaddafi, Saddam en Assad daarom het veld dienden te ruimen, en we nodig van Iran ook één grote parkeerplaats moeten maken door het in puin te bombarderen, en te asfalteren.
Je ziet hoe dat soort lui te werk gaan. Ze trekken een grote muil open tegen de Sultan van Brunei, die ergens aan de andere kant van de wereld in een ministaatje de Sharia invoert. En dat geeft je legerlaarzen dan weer glans waarmee je seculiere regimes die het op moeten nemen tegen door ‘ons‘ gesubsidieerde koppensnellers van ‘IS‘ en ‘Al Qaeda‘ kunt schoppen, tot het bloed eraf druipt.
Mijn insteek is dat het ons niet gegeven is de mensheid te redden, als de mensen in een land zichzelf niet willen redden. Spreek er je afschuw over uit. En in ernstige gevallen verbreek je de diplomatieke relaties. Vluchtelingen uit die landen die zich niet schuldig hebben gemaakt aan criminele activiteiten geef je politiek asiel. En enig land dat een oorlog begint tegen een soeverein land zet je buiten de diplomatieke deur. Dat Israël nu aan de lopende band aanvallen uitvoert op Syrië, nu de NAVO en hun Saoedische vrienden zich op Yemen concentreren, en voorbereidingen treffen om Iran op de nek te springen, terwijl de NAVO ook nog druk is met Venezuela, heeft met ‘mensenrechten‘ niets van doen. Het is ‘Geopolitiek‘ in zijn meest inhumane gedaante.
Wij vragen jou om ons te steunen Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, hartelijke dank en veel leesplezier.
Steun SDB via PayPal veilig en simpel.