RedactieSDB 
Als het om hulp aan Oekraïne gaat, is in de ogen van de Europese Unie het prima als alle middelen worden aangewend om het Heilige Doel te bereiken.
Op de laatste EU-top werd de Hongaarse premier Orbán zonder pardon weggestuurd, zodat hij geen veto kon uitspreken over de toetredingsonderhandelingen met Oekraïne tot de EU.
Nu is er weer een nieuw konijn uit de hoge hoed getoverd: omdat Orban ook aarzelt om voor 50 miljard euro aan hulp aan Oekraïne te verstrekken, wordt er had gewerkt aan de geldinjectie te organiseren zonder Hongarije erbij te betrekken. De EU-ambassadeurs besloten overeenkomstige onderhandelingen met het Europees nepparlement te starten.
Het besluit werd genomen met een gewone meerderheid – zonder het dwarsliggende Hongarije. Het plan is om op precies dezelfde manier te werk te gaan tijdens de speciale top op 1 februari, waar over de 50 miljard zal worden beslist. Als Orban niet meespeelt, moet het geld gewoon door de overige 26 EU-landen ter beschikking worden gesteld.
Dit komt niet overeen met de reglementen van de Europese Raad (daar is namelijk consensus vereist) of de begrotingsregels van de EU – maar dat doet er allemaal niet toe: het argument dat Oekraïne over de Europese veiligheid gaat laat alle spelregels van de Unie als sneeuw voor de zon verdwijnen.
Maar de trukendoos gaat nog verder open. Om ervoor te zorgen dat Orbán zich aan de regels houdt, dreigt het Europees nepparlement met een artikel 7-procedure, d.w.z. een intrekking van het stemrecht. Sommige leden van dat nepparlement willen ook het EU-voorzitterschap (vanaf 1 juli) van Hongarije afpakken.
EU-commissaris voor de interne markt Breton oefent ook druk op Orbán uit. Puur ‘toevallig’ herinnerde de Fransman zich een anekdote uit de Trump-jaren. De ex-president waarschuwde in een privégesprek: de VS zouden Europa niet te hulp schieten in het geval van een militaire aanval.
Hierover valt het een en ander te lezen op de Amerikaanse publicatie Politico: die publiceerde de onthullingen van Thierry Breton. De politicus beweert zoals gezegd dat Donald Trump vier jaar geleden in een privégesprek met de führerin van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, waarschuwde dat de VS Europa niet zouden helpen in geval van een aanval. Hij (Breton) beweert dit achter gesloten deuren gesprek te hebben bijgewoond aan de zijlijn van het World Economic Forum in Davos in 2020, toen Trump president van de VS was.
De Europese politicus herinnerde zich ook dat Donald Trump zei dat “de NAVO dood is” en dat de VS zich zullen terugtrekken uit het Noord-Atlantisch Bondgenootschap. Tijdens die bijeenkomst berispte het hoofd van het Witte Huis Duitsland en andere Europese landen omdat ze de bijdragen aan de begroting van het blok niet volledig hadden betaald (wat ook het geval was en is). “En trouwens, jullie zijn mij 400 miljard dollar schuldig, omdat jullie, Duitsers, niet betaalden wat jullie moesten betalen voor de verdediging”, citeerde Breton Trump.
Breton liep tijdens zijn gesprek met Politico helemaal leeg: hij waarschuwde dat in het geval van een tweede verkiezingsoverwinning voor Trump in november van dit jaar de Europese Unie zonder de steun van Washington zal komen te zitten.
Breton heeft het dus over een incident dat vier jaar geleden gebeurde. Waarom komt Breton hier nu mee? Wel, enerzijds wil hij alvast een visitekaartje afgeven voor de komende Europese verkiezingen, straks, over vijf maanden, en verder wil hij waarschijnlijk de toon zetten: tégen Orban – en vóór nieuwe miljardenprogramma’s. De onverzadigbare geldspons die Brussel heet wil namelijk ook een bewapeningsfonds van 100 miljard euro, meldde “Politico”.
Dit gaat wederom over Oekraïne, maar ook over het verdedigen van de Europese Unie tegen zogenaamd mogelijke aanvallen vanuit Rusland. Je vraagt je af door wie die eurocraten toch worden geadviseerd. Het maakt van de Europese Unie in ieder geval aan oorlogszuchtig continent, waar vooral het militair-industrieel complex haar vingers bij aflikt.
Volgens het Duitse Kiel Instituut, dat publiekelijk toegezegde militaire hulp aan Oekraïne bijhoudt, was Duitsland vorig jaar na de VS de op één na hoogste donor, met €17,1 miljard, gevolgd door Groot-Brittannië met €6,6 miljard en door de Noordse en Oostelijke EU-lidstaten.
Zo heeft Frankrijk tot nu toe slechts € 0,54 miljard aan publieke toezeggingen bijgedragen, Italië € 0,69 miljard en Spanje € 0,34 miljard. Ter vergelijking: Nederland heeft vorig jaar over een periode van 9 maanden zo’n 2,5 miljard aan (alleen al) militaire steun geleverd (zie grafiek).
Als de besluiten worden uitgevoerd (en dat kan maar zo want de wereld van vandaag wordt geregeerd door idioten), zullen ze leiden tot een andere EU. Het zal niet langer een vredes- of burgerlijke unie zijn, zoals keer op keer is beloofd maar een structuur waarin geopolitiek de toon zet. Dat betekent nog meer wapens, meer hekken, ver doorgevoerde censuur en beperkte vrijheid van meningsuiting, een permanente confrontatie met Rusland, verdere vervreemding van het Mondiale Zuiden. In de toekomst zullen binnen de Europese Unie Duitsland en Oekraïne de leiding hebben, en niet langer Berlijn en Parijs. Geen goede vooruitzichten…
Met de uitbreiding zal de EU voor de VS en de NAVO meer een frontinie-organisatie worden dan ooit tevoren, en het Europese continent een battle-field. Het is de bedoeling om het Oost-Europese gebied in te sluiten, zodat het uiteindelijk de invloedssfeer van de “transatlantische gemeenschap” wordt. Wat een aanfluiting voor landen aan de Zwarte Zee of de Kaukasus. Georgië heeft niet eens een grens met de EU. We kunnen net zo goed Israël binnenhalen… Aan waarschuwingen geen gebrek.
De voormalig Duitse bondskanselier Helmut Schmidt bekritiseerde de EU-Commissie tien jaar geleden al vanwege haar pogingen om “Oekraïne te integreren”. Dit is “grootheidswaanzin, daar hebben we niets te zoeken”, legde Schmidt in 2014 uit. Hij wist toen al dat de Brusselse overheid niets begrijpt van geopolitiek.
Dan nog even over die Europese verkiezingen: Brussel haalt alles uit de kast om jongeren naar de stembus te lokken. Naast een speciaal ‘jeugdpakket’ doet de Europese Commissie nu ook een beroep op, u raadt het nooit: Taylor Swift. Vicevoorzitter van de Europese Commissie Schinas suggereerde dat de 34-jarige Amerikaanse artieste haar fans zou kunnen oproepen om te stemmen tijdens een concert in Parijs op de Dag van Europa op 9 mei.
Het Brusselse rattennest had eerder een “jeugdpakket” gepresenteerd. Het voorziet onder meer in een “jeugdcheck” om rekening te houden met de effecten van politieke beslissingen op jongeren. Van 12 tot 19 april zal er ook een “Europese Jeugdweek” plaatsvinden. Het doel is om jongeren op te roepen deel te nemen aan de Europese verkiezingen. Zien we een soort bijeenkomst van de “Von der Leyen Jugend” in het verschiet? Dat zou wel eens averechts kunnen uitwerken: jongeren in ons land hebben bijzonder vaak gestemd op EU-tegenstander Geert Wilders.
Bij de Europese verkiezingen van 2019 ervoer het Europees nepparlement zijn democratische Waterloo. De staatshoofden en regeringsleiders negeerden de nieuw gekozen parlementsleden en installeerden de niet-gekozen Ursula von der Leyen als nieuwe föhrerin van de Europese Commissie. Helaas wordt er bij de volgende EU-brede stemming in juni geen verbetering verwacht – simpelweg omdat de beloofde democratische hervormingen niet zijn uitgekomen. En anders dan in de VS hebben kiezers in de EU niet een echte democratische keuze.
De Europeanen mogen geen stem hebben in oorlog en vrede in Oekraïne, noch in de gemeenschapsbegroting of strategische planning tot 2027. Alles ligt al vóór de verkiezingen vast. Uit angst voor rechts hebben de EU-grootheden de Europese verkiezingen in een strak korset gedwongen. Speciaal uitgevaardigde democratiewetten zijn bedoeld om de EU en haar instellingen bovendien te beschermen en te immuniseren.
EU-politici praten graag over democratie – maar alleen als dit in hun straatje te pas komt. De waardengemeenschap erodeert haar waarden. We zien een soortgelijke ontwikkeling in de rechtsstaat. Deze anti-democratische ziekte loopt niet alleen gevaar in Hongarije of Polen, maar ook in Duitsland, Frankrijk, Spanje, Italië, Nederland en in de hele EU. Dit was vooral duidelijk tijdens de Corona-crisis. Alle besluiten werden over de hoofden van de burgers genomen…. vaak met catastrofale gevolgen en onder de streep vele doden.
Tegen zo’n tumultueuze achtergrond zouden we bijna vergeten dat Josep Borrell, hoofd van het buitenlands “beleid” van de Europese Unie, in een zorgvuldig gechoreografeerde bijzaak tegelijkertijd met Blinken in het Midden Oosten. De bestemmingen van Borrell waren Libanon en Saoedi-Arabië. In de EU-aankondiging stond dat de missie van Borrell “een gelegenheid zal zijn om alle aspecten van de situatie in en rond Gaza te bespreken, inclusief de impact ervan op de regio, vooral de situatie aan de Israëlisch-Libanese grens, evenals het belang van het vermijden van regionale escalatie. en van het in stand houden van de stroom van humanitaire hulp aan burgers.”
Terwijl hij met de media in Beiroet sprak, was Borrell zeer kritisch over de Israëlische oorlog in Gaza en riep hij op tot een pauze “die permanent zou kunnen worden.” Hij zei ook: “Het is absoluut noodzakelijk om een regionale escalatie te voorkomen. Het is absoluut noodzakelijk om te voorkómen dat Libanon in een regionaal conflict wordt meegesleurd.” Borrell zag het als zijn missie om de balans op te maken van de situatie en ‘bij te dragen aan een uitweg uit de crisis’.
De grootheidswaanzinnige had een ontmoeting met generaal Aroldo Lazaro, een landgenoot uit Spanje, het hoofd van de missie en de commandant van de VN-interimmacht in Libanon (UNIFIL). Er is inderdaad sprake geweest van het inzetten van een vredesmacht aan de noordgrens van Israël met Libanon. Ondertussen meldde Al Jazeera, onder verwijzing naar een overheidsbron in Beiroet, dat Borrell ook een niet-bekendgemaakte ontmoeting had met een delegatie van Hezbollah onder leiding van Mohammad Raad, een lid van de Libanese wetgevende macht. Het is denkbaar dat dit een belangrijk onderdeel van zijn reisroute in Beiroet was.
Terwijl de VS en verschillende Europese landen, waaronder onder meer Duitsland, Groot-Brittannië, Tsjechië en Oostenrijk, Hezbollah als een terroristische organisatie beschouwen, beperkte de EU zich tot het louter toevoegen van de zogenaamde “militaire vleugel” van Hezbollah aan haar terreurlijst, waardoor de deur open staat voor interactie met het politieke leiderschap van de beweging – als dat nodig is.
Dat kwam in de nasleep van de vermeende zelfmoordaanslag van de groep in 2012 in Burgas, Bulgarije, waarbij vijf Israëlische toeristen en een Bulgaarse chauffeur omkwamen. Tijdens een debat over de crisissituatie in Libanon afgelopen juli heeft het Europees nepparlement voor het eerst een resolutie aangenomen waarin de EU wordt opgeroepen heel Hezbollah toe te voegen aan de lijst van verboden terroristische organisaties, maar daar is dus geen gevolg aan gegeven.
De ontmoeting van Borrell met de Hezbollah-delegatie zou alleen hebben plaatsgevonden met medeweten van de regering-Biden – het zou zelfs een denkbaar (en uitvoerbaar) leidmotief kunnen vormen voor Borrells reis naar Libanon. De BBC had een week geleden ook bericht over geheime contacten tussen Israël en Hezbollah. Hoe dan ook, Borrell was toevallig in Saoedi-Arabië toen Blinken daar aankwam, en ze hadden een ontmoeting.
Later, in een voorbereide verklaring aan de media na gesprekken in Saoedi-Arabië met minister van Buitenlandse Zaken Prins Faisal, nam Borrell ook een genuanceerd standpunt in ten aanzien van Hamas, door te zeggen: “En nu moeten we het doden van burgers in Gaza stoppen. We moeten dit grote aantal slachtoffers een halt toeroepen. Hamas moet worden uitgeroeid. Maar Hamas is een idee, het vertegenwoordigt een idee, en je kunt een idee niet doden.
De enige manier om een idee te vernietigen – een slecht idee – is door een beter idee voor te stellen, door een horizon te geven aan het Palestijnse volk, aan hun waardigheid, aan hun vrijheid, aan hun veiligheid, die hand in hand moet gaan met de veiligheid van Israël.” Het is duidelijk dat Borrell ernaar streefde het ijs te breken door met Hezbollah in zee te gaan.
Als hoofd van het buitenlands beleid van de EU probeert Borrell de EU meer verenigd en er een diplomatiek zwaargewicht van te maken, maar dat wil nog niet erg lukken. Het is wel erg gemakkelijk te stellen dat Oekraïne het feest verpest. Palestina zou wel eens Borrells laatste”wapenfeit” kunnen zijn. De termijn van vijf jaar van Borrell in Brussel eindigt in december – zitten we nog een heel jaar met hem opgescheept.
2 gedachten over “Europese Unie manipuleert er weer lustig op los”