Corona leidt tot een economische crisis. Het begrotingstekort van de overheid is al 92 miljard euro. Kabinet-Rutte III neemt maatregelen, maar alleen binnen de strakke kaders van de klimaatideologie. Met alle gevolgen van dien.
Het regent miljarden
Minister Eric Wiebes van Economische Zaken steekt 150 miljoen in de verduurzaming van woningen, ‘bijvoorbeeld met LED-lampen’. Staatssecretaris Hans Vijlbrief van Financiën komt met een CO2-heffing voor de industrie. Staatssecretaris Stientje van Veldhoven (Infrastructuur) doet haar duit in het zakje met nieuw statiegeld op plastic flessen: voortaan betaal je als consument 15 cent per fles meer. Het regent miljarden. Je zou bijna vergeten dat ze opgehoest moeten worden door miljoenen burgers die nu vrezen voor hun baan.
Kabinetslijn is groene lijn
De maatregelen komen bovenop eerdere maatregelen die het kabinet al getroffen heeft tijdens de coronacrisis. Zo kondigde de regering begin april aan kolencentrales te sluiten en 200 miljoen te steken in het aardgasvrij maken van huurwoningen. De rode lijn van het economisch beleid kleurt groen.
Boeren: ‘Hier waren we al bang voor’
Van de bewindslieden gaat niemand zo ver als Carola Schouten. De minister van Landbouw steekt wel vijf miljard euro in de bestrijding van stikstof. Daarvan gaat een groot deel naar natuurgebied. Ook gaat ze boeren uitkopen. Nu nog vrijwillig. “Dit is waar de boeren al die tijd al bang voor waren,” zeggen de boeren van Landbouw Collectief. “Ordinaire opkoop, krimp van de veestapel, een rem op doorontwikkeling van bedrijven, leegloop van het platteland en aantasting van een voor onze economie essentiële en vitale sector. En dat in coronatijd.”
Klimaat is voorwendsel
De klimaatmaatregelen worden genomen om te voldoen aan het Urgenda-vonnis. Met dat vonnis, dat tot aan de Hoge Raad is bevestigd, bindt de rechter de regering aan internationale afspraken over de bestrijding van klimaatveranderingen. Afspraken die de regering overigens zelf gemaakt heeft, door het Verdrag van Parijs te ondertekenen. Het doel van zulke verdragen is niet zozeer het redden van de natuur. Eerder de wereldwijde herverdeling van eigendom, aangestuurd door een wereldregering. Klimaat is slechts een voorwendsel voor dit streven, zoals Cultuur onder Vuur aantoont in zijn boek Groen is het nieuwe rood.
Strakke kaders van het klimaat
De klimaatmaatregelen komen op de vooravond van misschien wel de grootste economische crisis sinds de jaren 1930. Banen die een paar maanden geleden zekerheid boden, staan nu op de tocht of zijn al verdwenen. De betaling van hypotheken is in het geding. Maar het kabinet wil alleen economisch herstel binnen de strakke kaders van het klimaat. “De economie verkeert in zwaar weer en we willen voorkomen dat stikstof straks een hindernis vormt,” rechtvaardigt Schouten haar beleid.
Organische samenleving
Economisch herstel moet zeker binnen kaders plaatsvinden. Maar niet de kaders van de klimaatideologie. Wel van de christelijke traditie, die staat voor een organische samenleving met privé-eigendom en subsidiariteit. In deze samenleving respecteert de Rijksoverheid ook het privé-eigendom van burgers. Bijvoorbeeld met redelijke belastingtarief. Daar ontbreekt het nu aan. Van elke euro die we verdienen, houdt de overheid gemiddeld 39 cent in. Wie fatsoenlijk verdient en niet meedoet aan de toeslagencarrousel, draagt al snel 60 cent af. Dat is gelegaliseerde diefstal. Lagere belastingen zouden weldadig zijn voor particulieren én bedrijven, die reserves kunnen opbouwen om crises te overleven.
Subsidiariteit
In de organische samenleving doet de Rijksoverheid het noodzakelijke, maar laat zoveel mogelijk over aan lokale overheden, bedrijven, kerkgemeenschappen, gezinnen. Dat heet in de katholieke traditie ‘subsidiariteit’. Dit principe eert de rechten van bijvoorbeeld provincies om coronamaatregelen te treffen die passen bij hun situatie. Of van kerkgemeenschappen om diensten te houden met inachtneming van overheidsrichtlijnen. Het voordeel van deze subsidiariteit is dat sterke gemeenschappen de samenleving weerbaar maken tegen systeemschokken als natuurrampen en recessies. Bedenk dat het in onze geschiedenis dikwijls de Kerk is geweest die, als de pest toesloeg, in actie kwam en de zieken verzorgde en vertroostte.
Luchtkastelen
Het laatste wat we nu nodig hebben is een opgezwollen overheid die nog meer geld afpakt van burgers om klimaatideologische luchtkastelen te bouwen. Het zal economisch herstel alleen maar bemoeilijken. Herstel komt alleen als we streven naar een organische samenleving, waarin privé-eigendom en subsidiariteit gerespecteerd worden.
Cultuur onder Vuur verdedigt de Nederlandse cultuur en christelijke tradities